อรุณี ชื่นอารมณ์ หัวใจ สีไม้ และลายเส้น

โดย...กองทรัพย์ ภาพ กฤษณ์ พรหมสาขา ณ สกลนคร

ใครจะคาดคิดว่าตัวเองซึ่งเป็นเด็กสาวธรรมดาๆ นั่งวาดรูปอยู่ในห้องแล้วโพสต์ภาพเหมือนของศิลปินที่ชอบลงไปในอินสตาแกรม แล้วจะมีคนติดตามอินสตาแกรมของเธอจะหลักแสนคนเข้าไปแล้ว ชื่อของ แป้งซัง (Pangsann) เป็นที่รู้จักทันทีเมื่อภาพเหมือนของ ใหม่ ดาวิกา และมาริโอ เมาเร่อ และศิลปินทั้งไทยและต่างประเทศที่วาดด้วยดินสอของเธอถูกส่งต่อไปเรื่อยๆ ในโลกอินเทอร์เน็ต

อรุณี ชื่นอารมณ์ เธอบอกชื่อจริงกับเรา พร้อมบอกที่มาและแรงบันดาลใจของภาพเหมือนบนโต๊ะที่เรียงรายอยู่อาจจะร่อยหรอลงไปบ้าง  เพราะเธอทยอยส่งให้เจ้าตัวบนภาพบ้างแล้ว

“แป้งไม่ได้เรียนวาดภาพโดยตรง แต่อยากเข้าคณะศิลปกรรม มหาวิทยาลัยศิลปากร ไปสอบแต่สอบไม่ติด จากนั้นก็ไปสอบอีกหลายที่ แต่ก็สอบไม่ติดเหมือนเดิม ตอนนั้นรู้สึกท้อ ตัดสินใจว่าไม่เรียนวาดรูปแล้วดีกว่า เลยตัดสินใจเรียนเซรามิกที่ราชภัฏพระนคร ปทุมธานี ใกล้บ้าน แต่ตอนที่เรียนอยู่ที่นี่ก็มีสอนวิชาวาดภาพอยู่ตัวหนึ่ง อาจารย์จะสอนเรื่องการลงน้ำหนัก แสงเงา เราก็เอามาประยุกต์ต่อยอดใส่กับภาพเหมือนคน แรกๆ ก็วาดไม่เหมือน สเกลก็ผิดสัดส่วนบ้าง แต่ฝึกทุกวัน จนวันที่ทำงานส่งภาพที่วาดแรกๆ คือภาพของ ใหม่ ดาวิกา และมาริโอ้ แล้วก็โพสต์ลงอินสตาแกรม มีคนมาเห็นก็เลยแชร์ต่อกันไปเรื่อยๆ ทำให้คนรู้จักแป้ง” นอกจากเรียนในห้องเรียนแล้ว อินเทอร์เน็ตคือห้องเรียนที่กว้างขวางอีกแห่งหนึ่ง เธอเรียนรู้จากยูทูบโดยศิลปินต่างประเทศ เรียนรู้เทคนิคการตีสัดส่วนภาพ การลงสีด้วยสีไม้ ซึ่งเป็นการวาดภาพที่ต้นทุนน้อยแต่ได้ผลที่น่าพอใจ

“วาดรูปเป็นงานอดิเรกที่ทำได้ทุกวัน แรกๆ ก็จะวาดเป็นขาวดำ  ใช้ดินสอธรรมดา แต่พอได้เห็นของต่างประเทศเขาสอนใช้สีไม้เราก็เลยลองนำเทคนิคพวกนั้นมาทำบ้าง อุปกรณ์ก็หาง่าย  สีไม้กับกระดาษก็ทำงานได้แล้ว  วิธีการฝึกจากยูทูบจะดูวิธีลงแรเงา เริ่มจากลงพื้นผิวก่อนแล้วก็ค่อยๆ เพิ่มสีให้เข้มขึ้น  วาดคิ้ว  และการวาดรูปเหมือนของคน รายละเอียดที่สำคัญก็คือ  ดวงตา  เพราะดวงตาสื่ออารมณ์ได้มากที่สุด  และการลงน้ำหนักให้ดูมีมิติ  เพราะถ้าลงน้ำหนักน้อยภาพก็จะแบน  แป้งฝึกเกือบปีถึงทำให้เราวาดได้เหมือน  แต่เพราะเราวาดทุกวันก็เลยวาดได้เร็วขึ้น”

เมื่อถามว่า การวาดภาพของแป้งต้องวาดที่ไหน  “จริงๆ อยู่ไหนก็วาดได้ถ้าอยู่คนเดียว  แต่ถ้าจะให้ดีต้องอยู่ในห้องเงียบๆ  หรือฟังเพลงแล้ววาดจะสวยกว่า  บางทีให้เราไปวาดต่อหน้าคนเยอะๆ  เราก็วาดไม่ได้เพราะเกร็ง”

“แป้งวาดภาพเหมือนก็จริง  แต่ว่าภาพที่แป้งวาดบางทีก็เกิดจากการมิกซ์กันของหลายๆ  ภาพ  เช่น  เราชอบหน้าของแบบภาพหนึ่งมาก  แต่ว่าทรงผมไม่สวยหรือไม่สมบูรณ์  เสื้อผ้าอาจจะไม่โดดเด่น  เราก็ใช้โฟโต้ช็อปมาช่วยแต่งภาพถ่ายก่อน  จากนั้นค่อยทำการวาดจากภาพที่เราแต่ง  ซึ่งจะได้หน้า  ผม  และเสื้อผ้าที่สมบูรณ์แบบ  ภาพหนึ่งภาพใช้เวลา  6-8  ชั่วโมง  ถ้ารายละเอียดเยอะก็ใช้เวลาเป็นวัน  รูปที่วาดยาก วาดนานมากที่สุดคือวาดภาพมาริโอ้ขับฮาร์เลย์หนึ่ง  เพราะเราไม่เคยวาดมอเตอร์ไซค์มาก่อน  เฉพาะมอเตอร์ไซค์แป้งวาดอยู่สองวันเต็มๆ  เพราะเก็บรายละเอียดเยอะมาก”

พอเป็นที่รู้จักก็มีคนติดต่อมาขอให้วาดภาพให้  แต่แป้งบอกว่าเธอจะไม่รับงานที่มาขอจ้าง  นอกจากเธอจะอยากทำให้เท่านั้น

“หลายคนอาจจะคิดว่าแป้งวาดภาพให้ศิลปินเพื่อต้องการรับงานวาดภาพ  คำตอบคือไม่ใช่  แป้งวาดเพราะอยากวาดให้  ไม่คิดเงินด้วย  และรู้สึกเลยว่าถ้ารับงานที่เป็นตัวเงินจะทำได้ไม่ดี  เพราะเป็นคนทำตามอารมณ์ตัวเอง  ถ้าไม่มีอารมณ์ก็วาดไม่ได้  ถ้ารับจ้างวาดรูปเป็นเรื่องเป็นราวแป้งว่าการวาดภาพของแป้งก็จะกดดัน  วาดไม่ได้  และจะไม่มีความสุข  ส่วนใหญ่ถ้าไม่ใช่ศิลปินก็เป็นคนที่เรารัก  เราสนิท  แป้งจะทำให้”หลายคนถามอีกว่าเธอจะวาดภาพไปทำไมถ้าไม่เอาไปต่อยอดในการสร้างรายได้  แป้งตอบได้น่าสนใจว่า  “ข้อดีของการวาดภาพที่แป้งได้รับกับตัวเอง  อันดับแรก  คืออารมณ์เย็นขึ้น  จากเมื่อก่อนเป็นคนอารมณ์ร้อน  ทำอะไรก็ทำเร็ว  นอกจากนี้  ยังทำให้รู้สึกว่าโอกาสเข้ามาหาเราเยอะแล้ว  คือได้มีโอกาสนั่งสัมภาษณ์  เจอคนหลากหลาย  มีรายการชวนไปร่วมพูดคุย  และมีคนที่อยากรู้จักเรามากขึ้น  มีคนอยากร่วมงานกับเรา  แป้งกำลังจะได้ร่วมงานกับสตูดิโอถ่ายแบบ  ในตำแหน่งรีทัชภาพ  ซึ่งมันยังเกี่ยวข้องกับสิ่งที่เราทำ   และยังต่อยอดในงานวาดภาพเราได้เหมือนกัน”

“ถ้าวันที่เราสอบไม่ติดแล้วถอดใจไม่วาดรูปแล้ว  เราก็ไม่มีโอกาสอย่างวันนี้  เหมือนวันนี้เราได้ทำงานที่เรารักแล้วประสบความสำเร็จแล้วหนึ่งก้าว  รู้สึกดีใจ  งานที่เรารักก็ทำไปเถอะเต็มที่  สักวันหนึ่งงานที่เราทำจากสิ่งที่เรารักจะประสบความสำเร็จเอง  ไม่จำเป็นจะต้องวาดรูปโดยตรง  อาจจะเล่นดนตรี  หรืองานอื่นๆ  ถ้าชอบสิ่งไหนก็มุ่งไปสิ่งนั้นแล้วทำเต็มที่  และเมื่อโอกาสเข้ามาเยอะก็อย่าเหลิง  ต้องเป็นตัวของตัวเอง  และไม่หยุดพัฒนา  แป้งเองก็ต้องเริ่มวาดอย่างอื่นที่นอกเหนือจากคนบ้างแล้วเหมือนกัน”   แป้งซัง  กล่าวก่อนจะลงมือระบายสีภาพที่วาดค้างอยู่