สุราบายา เมืองผู้กล้าแห่งชวาตะวันออก

“เกาะชวา” ประเทศอินโดนีเซีย ชื่อนี้เราคุ้นเคยกันอย่างดี ด้วยเพราะอิทธิพลทางศาสนาและวัฒนธรรม ที่เชื่อมโยงระหว่างกันมาตั้งแต่โบราณกาล จึงทำให้ความเป็นชวา

ไม่ได้อยู่เหนือจินตนาการของเรามากนัก แต่เกาะนี้มีพื้นที่กว้างใหญ่ มีความหลากหลายทางประวัติศาสตร์ วัฒนธรรมและธรรมชาติอีกมากมาย ที่น้อยคนจะเข้าถึงและรู้จัก ได้เวลาแล้วกับการเปิดมุมมองใหม่ๆ ของเกาะนี้ โดยเฉพาะเกาะชวาฝั่งตะวันออก ซึ่งที่นั่นมีสำคัญที่ชื่อว่า “สุราบายา” เป็นเมืองของเหล่าวีรชนคนกล้าที่ลุกขึ้นมาพลิกโฉมหน้าประเทศอินโดนีเซียไปตลอดกาล

ประเทศอินโดนีเซียมีสภาพเป็นหมู่เกาะน้อยใหญ่ การจะเดินทางให้สะดวกรวดเร็วที่สุด ก็ต้องใช้บริการเครื่องบิน เราจึงเลือกเดินทางด้วยสายการบินแห่งชาติ “การูด้า อินโดนีเซีย” เพราะมีตารางบินที่หลากหลาย ซึ่งเราเลือกออกเดินทางไฟลต์ 6 โมงครึ่ง เพื่อให้ไปถึงสุราบายาประมาณบ่าย 2 โมง แม้ว่าจะต้องไปเปลี่ยนเครื่องที่จาการ์ตา แต่ก็ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเรา เพราะสิ่งอำนวยความสะดวก และการบริการบนเครื่องก็คุ้มค่ากับราคาที่ไม่แพง แถมยังการันตีด้วยการจัดอันดับจาก Skytrax โดยการโหวตจากผู้โดยสารให้เป็นสายการบินที่มีชั้นประหยัดดีเยี่ยมที่สุดในโลก ประจำปี 2013 ทำให้การเดินทางครั้งนี้ ได้เพลิดเพลินตั้งแต่ยังไม่ถึงปลายทาง

การเดินทางมาสุราบายาด้วยสายการบินอื่นๆ จากประเทศไทย จะถึงปลายทางในเวลาดึก แถมยุ่งยากในการหารถเข้าเมือง แต่การที่เรามาถึงสุราบายาในเวลาบ่าย 2 โมงกว่าๆ ก็มีเวลามากพอที่จะออกตะลุยในทันที ซึ่งสถานที่แรกสุดที่เราไปเยือนนั่นก็คือ อนุสรณ์สถาน Tugu Pahlawan ที่สร้างขึ้นเพื่อเป็นเกียรติแก่วีรชนผู้กล้าชาวสุราบายา ที่ลุกขึ้นมาต่อสู้เรียกร้องเอกราชในสมรภูมิเดือด “The Battle of Surabaya” จนกระทั่งได้รับเอกราช ซึ่งนำโดยดอกเตอร์ซูการ์โน ฮัตตา ที่ภายหลังดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนแรกสุดของประเทศอินโดนีเซีย และ Bung Tomo ผู้นำกองกำลังทหารที่มีส่วนสำคัญในการแสดงสัญลักษณ์ ด้วยการฉีกแถบสีน้ำเงินบนธงชาติเนเธอร์แลนด์ให้เหลือเพียงแถบสีแดงและสีขาว ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นสีประจำธงชาติอินโดนีเซีย

ปัจจุบันอาคารเก่ายุคโคโลเนียลมีให้เห็นอยู่มากมายในย่านสะพานแดง (Red Bridge) และไชน่าทาวน์ ซึ่งมีทั้งถูกทิ้งร้างและที่ได้รับการรักษาเป็นอย่างดี เราจึงตระเวนชมได้อย่างไม่รู้เบื่อ เพราะการจราจรที่สุราบายาไม่หนักหนาสาหัสเท่าจาการ์ตา จนกระทั่งมาสะดุดตากับความสวยงามของโบสถ์ Gereja Katolik Kelahira Sata Preawan Maria ที่มีสถาปัตยกรรมแบบดัตช์แท้ และได้รับการรักษาอย่างดีเยี่ยมจากแรงศรัทธาของชาวคริสเตียน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวสุราบายาเชื้อสายจีนที่เปลี่ยนมานับถือศาสนาคริสต์ตามบรรพบุรุษ ที่เข้ามาทำการค้ากับเนเธอร์แลนด์เมื่อร้อยกว่าปีมาแล้ว

ส่วนชาวจีนอีกจำนวนหนึ่งยังคงนับถือศาสนาพุทธ ซึ่งมีวัด Sangga Agung เป็นศูนย์รวมจิตใจ วัดนี้ค่อนข้างแปลก เพราะตั้งอยู่ในเขตสวนสนุก หากจะเข้าวัดก็ต้องเสียค่าผ่านประตูสวนสนุกเล็กน้อย เราได้ข้อมูลจากไกด์ท้องถิ่นว่า แต่เดิมวัดนี้เป็นเพียงศาลเจ้ากวนอูเล็กๆ แต่เศรษฐีเจ้าของสวนสนุก ซึ่งเป็นชาวสุราบายาเชื้อสายจีน ลงทุนขยับขยายด้วยแรงศรัทธา จนกระทั่งกลายเป็นวัดที่มีความสวยงามอย่างเช่นในปัจจุบัน

อีกหนึ่งศาสนสถานที่มีความสวยงาม นั่นก็คือมัสยิดอัลอักบาร์ (AlAkbar) มีขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของประเทศ สร้างเสร็จสมบูรณ์ในปี ค.ศ. 2001 โดดเด่นด้วยกระเบื้องมุงหลังคาสีสดใส และสถาปัตยกรรมการออกแบบ โดยสถาปนิกระดับหัวกะทิของประเทศ ที่มีจุดเด่นคือโดมรูปทรงไข่ไก่ผ่าครึ่ง ซึ่งมัสยิดรูปทรงนี้มีเพียง 2 แห่งในโลก อีกแห่งตั้งอยู่ในรัฐสลังงอร์ ประเทศมาเลเซีย นอกจากนั้นที่นี่ยังมีหอกระจายเสียงสูง 99 เมตร สามารถซื้อตั๋วขึ้นไปจุดชมวิวด้านบนได้ เมื่อขึ้นไปแล้วก็จะพบกับมุมสูง ที่สามารถมองเห็นได้ครบ 360 องศาของเมืองสุราบายา

ปัจจุบันสุราบายาเป็นปลายทางที่ได้รับความนิยมมากขึ้นในประเทศอินโดนีเซีย ซึ่งคุณ S. Sugito ตำแหน่ง General Manager ของสายการบินการูด้า อินโดนีเซีย ประจำประเทศไทย บอกกับเราว่า สุราบายาเป็นอีกหนึ่งจุดเริ่มต้นเส้นทางท่องเที่ยวที่น่าสนใจในประเทศอินโดนีเซีย เพราะสามารถเชื่อมต่อไปยังเมืองยอกยาการ์ตา เมืองโซโล และภูเขาไฟโบรโม่ ที่ล้วนแล้วเป็นสถานที่ท่องเที่ยวระดับโลก ซึ่งปัจจุบันสายการบินการูด้า อินโดนีเซีย มีเที่ยวบินจากประเทศไทยไปจาการ์ตา 3 เที่ยวบินต่อสัปดาห์ ที่สามารถเชื่อมต่อไปยังสุราบายาและเมืองอื่นๆ ได้อย่างสะดวกและรวดเร็ว เพราะการบริการที่ได้รับการยอมรับในระดับโลก และการเสริมทัพด้วยฝูงบินลำใหม่ ที่มีห้องโดยสารใหญ่และที่นั่งกว้าง พร้อมติดตั้งระบบบันเทิง ก็จะทำให้การเดินทางของคุณคุ้มค่าคุ้มราคา

เพียงช่วงเวลาสั้นๆ ที่ทีมงานโลก 360 องศา อยู่ที่เมืองสุราบายา ทำให้เรายังไม่สามารถเก็บเกี่ยวข้อมูลและประสบการณ์ทุกอย่างได้ครบ แต่เราซึมซับได้ว่าคนที่นี่เขาภาคภูมิใจกับขนานนามที่ว่า “เมืองวีรชนคนกล้า” หรือ “City of heroes” เพราะหากไร้ซึ่งความพยายามในการเปลี่ยนแปลงของวีรชนในยุคนั้น อาจจะยังไม่มี Surabaya ที่รุ่งเรืองได้อย่างเช่นทุกวันนี้