มีวันนี้เพราะ ‘ครู’ ให้

โดย...อินทรชัยเพ็ญศรี

นอกจากความฝัน ความมุ่งมั่น ฝีไม้ลายมือ โอกาส วาสนา เบื้องหลังความสำเร็จของชีวิตคนเรา ย่อมมีเงาของ “ครู” อยู่เคียงข้างเสมอ

ครูคือคนสำคัญ คือผู้ประสิทธิ์ประสาทวิชา ให้แนวคิด เตือนสติ สร้างแรงบันดาลใจ สนับสนุนเต็มกำลัง ส่งลูกศิษย์เดินทางถึงฝั่งฝันดั่งใจหมาย

ในโอกาสสำคัญเนื่องในวันครูแห่งชาติปีนี้ ศิลปินหนุ่มสาวไฟแรงผู้ประสบความสำเร็จ ได้รับการจับตามองในสถานะ “ดาวรุ่ง” ของวงการ ต่างตบเท้ากันออกมาพูดถึงบุคคลสำคัญที่สุดของพวกเขา

นาทีนี้ ไม่มีหญ้าแพรก ข้าวตอก ดอกเข็ม ดอกมะเขือ จัดเรียงสวยงามมาใส่พานบูชาครู

 

มีเพียงถ้อยคำรำลึก เปี่ยมด้วยความรัก ความเคารพนับถือ ความซาบซึ้งตรึงใจ ในนามของกตัญญูกตเวทิตา

ไอดอลในดวงใจของ ‘สิงโต นำโชค’

ขึ้นชื่อว่า “ฮอต” ที่สุดในขณะนี้ จะใครเสียอีก ถ้าไม่ใช่ สิงโต นำโชค นักดนตรีหนุ่มมาดเซอร์แห่งค่ายบีลีฟ เรคคอร์ด

เสียงร้องหล่อๆ บวกชั้นเชิงการเล่นกีตาร์อันแพรวพราว ส่งผลให้เพลงดังอย่าง “อาย” ฮิตถล่มทลายจนแฟนเพลงร้องตามกันได้ทั้งประเทศ หลายคนอยากรู้เหลือเกินว่าไอดอลในดวงใจของเขาคือใครกันหนอ

สิงโตย้อนอดีตให้ฟังว่า ครูทางดนตรีคนแรก คือ พ่อ นักร้องวงลูกทุ่งเสียงดี ขี้อ้อน แต่งตัวฉูดฉาด เดินสายขึ้นเวทีครวญเพลงให้คนฟัง ลูกชายตัวดีคนนี้มองว่าพ่อเจ๋งโคตรๆ ใจกล้า ขึ้นไปร้องเพลง เอนเตอร์เทนแฟนๆ โดยไม่ประหม่าเขินอายเลยสักนิด ท่ามกลางสายตานับพันคู่

 

“สมัยเด็กๆ ผมกลัวมาก อายที่จะต้องออกไปร้องเพลง ออกไปพูดบนเวทีต่อหน้าคนเยอะๆ ผมเลยรู้สึกว่าพ่อเจ๋งมาก เป็นมืออาชีพสุดๆ”

ครูคนที่สอง หากแต่เป็นไอดอลหมายเลขหนึ่ง นั่นคือ โบสุนิตา ลีติกุล จากที่เคยได้ฟังบทสัมภาษณ์ถึงการต่อสู้ฝ่าฟันจนได้เป็นนักร้องสมใจแล้วทึ่ง ตั้งแต่ร้องเพลงใส่เทปคาสเซตต์ เดินไปหาค่ายเพลง แล้วถูกปฏิเสธ แต่ก็ไม่ยอมแพ้ ลุยเดี่ยวตัวคนเดียว จนได้รับโอกาส ก่อนจะออกเทปอัลบั้มแรกจนกลายเป็นนักร้องสาวเสียงดีที่ประสบความเร็จอย่างงดงาม

“พี่โบเป็นคนที่มีของแรงมาก เสียงดีเหลือเกิน แล้วใจสู้ มุ่งมั่น ทำให้ผมมีไฟ อยากเดินตามรอยให้ถึงฝัน”

ครูคนที่สาม พี่กกวันชัย กิติอัมพรพันธ์ มือกีตาร์ผู้มีชื่อเสียงเลื่องลือในหมู่นักดนตรีคนเบื้องหลัง เขาเป็นครูสอนกีตาร์แก่สิงโต สอนลูกเล่น ชั้นเชิง เทคนิคต่างๆให้อย่างไม่มีหมกเม็ด นี่คือกีตาร์เทพอีกคนหนึ่งที่สิงโตนับถือ เช่นเดียวกับ เสก โลโซ และ เอก แบล็คเฮด ส่วนครูคนที่ห้า กิจจาศักดิ์ ตริยานนท์ หรือ กิจแจ๊ส โมโนโทน นักดนตรีมือฉมังและโปรดิวเซอร์คู่ใจร่วมค่าย ทำงานร่วมกันหลายอัลบั้ม มีส่วนสำคัญในการเปิดโลกการทำงานภาคดนตรีให้กว้างขึ้น

“ในชีวิตผมมีครูบาอาจารย์มีเยอะแยะมากมายครับ เจอใครเก่งๆ ผมก็ชอบเขาไปหมดทุกคน” สิงโต บอกด้วยน้ำเสียงร่าเริง

 

บุคคลต้นแบบของ ‘ลำพู กันเสนาะ’

แวดวงศิลปะร่วมสมัยไทย ชื่อของ ลำพู กันเสนาะ ถือว่าเนื้อหอมมากๆ

จบคณะจิตรกรรม ประติมากรรม และภาพพิมพ์ มหาวิทยาลัยศิลปากร สร้างชื่อในฐานะจิตรกรผู้วาดภาพพอร์ตเทรตได้โดดเด็ดโดนใจ ทั้งยังเสียดสีสังคมอย่างเจ็บแสบ ปัจจุบันเธอเป็นศิลปินอิสระ มีงานแสดงออกมาอย่างต่อเนื่อง

ลำพู เล่าว่า ครูผู้เป็นต้นแบบของเธอ คือ ครูสอนศิลปะที่ชื่อ สมศิลป์ แพทย์คุณ อดีตครูที่ปรึกษาสมัยเรียนที่วิทยาลัยอาชีวะลาดกระบัง ครูท่านนี้นี่เองที่ทำให้เธอพบว่าการทำหน้าที่ครูมิใช่เป็นเพียงแค่สอนสั่ง แต่ต้องเอาใจใส่ในตัวลูกศิษย์ทุกคนในทุกๆ เรื่องด้วย

 

“ตอนสมัยเรียนมีเพื่อนคนหนึ่งกำลังมีปัญหาทางบ้าน หายหน้าไปไม่มาเรียนเลย ครูสมศิลป์เลยตัดสินใจออกตามหา ท่านขับรถเก่าๆ บุโรทั่งออกตระเวนไปตามบ้านคนโน้นคนนี้ วันแล้ววันเล่า จนหาตัวเจอ เหตุการณ์ที่จำได้แม่น มันทำให้เรารู้สึกว่าการเป็นครูที่คล้ายกับการมีพ่อคนที่สองนั้นเป็นอย่างไร ท่านอยู่เคียงข้างนักเรียนทุกคนแม้ในวันที่จะมีปัญหามากมายกายกองแค่ไหน ท่านจะช่วยหาทางแก้ไข พยายามช่วยหาทางออกให้จนได้”

ครูในดวงใจของเธอเป็นตัวอย่างที่ทำให้รู้ว่า การเป็นครูไม่ได้เป็นกันง่ายๆ ครูไม่ได้ให้แค่เพียงความรู้ แต่ยังมีความปรารถนาดีมอบให้ด้วย การเป็นครูที่ดีต้องทุ่มเท อุทิศตัว ใส่ใจกับตัวนักเรียนอย่างเต็มที่

“ที่ผ่านมาจนถึงทุกวันนี้ เพราะมีครูคือผู้ให้ชีวิต เป็นเสมือนผู้สร้างแรงบันดาลใจ”เป็นประโยคแฝงไว้ด้วยความเทิดทูนของจิตรกรสาว ลำพู กันเสนาะ

คนทำหนังผู้ควรค่าแก่การคารวะ ‘นวพล รัตนธำรงฤทธิ์’

 

เส้นทางชีวิตของเขา อาจกล่าวได้ว่ากำลังอยู่ในช่วง “ขาขึ้น”

ตั้งแต่แจ้งเกิดในแวดวงหนังสั้น จากผลงานหนังอินดี้มากมายหลายเรื่อง จนชนะรางวัลรัตน์ เปสตันยี ในเทศกาลหนังสั้นครั้งที่ 14 จากเรื่อง “เชอร์รี่เป็นลูกครึ่งเกาหลี” ตอกย้ำความดังในบทบาทมือเขียนบทภาพยนตร์เรื่อง รถไฟฟ้ามาหานะเธอ Top Secret วัยรุ่นพันล้าน Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ รัก 7 ปี ดี 7 หน ก่อนเป็นที่ฮือฮาได้รับการจับตามอง ในฐานะผู้กำกับหนุ่มรุ่นใหม่ผู้มีมุมมองและสไตล์การทำงานเฉพาะตัว การันตีได้จากเรื่อง มั่นใจว่าคนไทยเกิน 1 ล้านคน เกลียดเมธาวี 36 และ Mary is Happy, Mary is Happy

ถึงวันนี้ พูดได้อย่างเต็มปากว่า ผู้กำกับดาวรุ่ง เต๋อนวพล รัตนธำรงฤทธิ์ นั้นไม่ธรรมดาจริงๆ

“ผู้กำกับภาพยนตร์ที่มีอิทธิพลต่อการทำงานของผมมี 4 คนครับ ช่วงมัธยมที่เริ่มดูหนังอย่างบ้าคลั่งจริงๆ จังๆ ถือเป็นยุคที่ พี่เจ้ยอภิชาติพงศ์ วีระเศรษฐกุล (ผู้กำกับรางวัลปาล์มทองคำ จากเวทีหนังเมืองคานส์ เจ้าของผลงานดังเรื่อง สัตว์ประหลาด ลุงบุญมีระลึกชาติ) กับ พี่ต้อมเป็นเอก รัตนเรือง (ผู้กำกับสุดติสต์ ผู้สั่นสะเทือนคนดูด้วยหนังอินดี้อย่าง ฝ้น บ้า คาราโอเกะ มนต์รักทรานซิสเตอร์ และเรื่อง รักน้อยนิดมหาศาล) กำลังดัง ทั้งคู่เป็นผู้กำกับที่เราชอบที่สุด มีลายเซ็นของตัวเองชัดเจน

 

สิ่งที่เรียนรู้จากพี่เจ้ย คือ ทำให้เรามองหนังในเชิงภาพยนตร์ที่ไม่ใช่แค่การเล่าเรื่อง แต่มันสามารถเล่นอะไรได้มากกว่านั้น เล่นกับภาพ เล่นกับเสียง ส่วนพี่ต้อมเปิดมุมมองให้เราเห็นกลวิธีการเล่าเรื่องที่แปลกแหวกแนว ไม่เหมือนใคร เนื้อหาเสียดสีสังคม เต็มไปด้วยอารมณ์ขันแบบตลกร้าย” เต๋อ บอก

อีกสองท่าน คือ พี่เก้งจิระ มะลิกุล กับ พี่วรรณวรรณฤดี พงษ์สิทธิศักดิ์ Script Ssupervisor ให้กับหนังค่ายจีทีเอช ทั้งคู่สอนให้เราเข้าใจถึงการทำหนังที่สื่อสารกับคนได้มากๆ พูดง่าย Mass น่ะ จากที่เราทำแต่หนังอินดี้เพื่อคนดูเฉพาะกลุ่มมาโดยตลอด ทั้งสองคนนี้ทำให้สายตาเรากว้างไกลขึ้นเยอะเลย”

ผู้กำกับหนังอินดี้ชื่อดัง กล่าวอย่างซาบซึ้ง

ผู้อยู่ในใจเสมอของ ‘พัดชา’

แม้จะแจ้งเกิดจากวงการเพลง แต่ก็ถือว่าก้าวเข้าสู่วงการแสดงได้อย่างน่าชื่นชม

 

พัดชา เอนกอายุวัฒน์ นักร้องสาวแห่งบ้านทรูแฟนเทเชีย นอกจากจะร้องเพลงดีแล้ว ยังเป็นนักแสดงที่ตีบทบาทได้อย่างชนิดที่ใครได้ชมต้องยืนลุกขึ้นปรบมือสนั่นฮอลล์ วัดได้จากความสำเร็จท่วมท้นจากเรื่อง รักเธอเสมอ เดอะ มิวสิคัล เมื่อคราวก่อนเธอขอยกความดีความชอบให้ครูสองท่าน จั๊กชวิน จิตรสมบูรณ์ กับ หม่อมน้อยม.ล.พันธุ์เทวนพ เทวกุล

“ครูที่อยู่ในดวงใจ เรียกได้ว่ามีความสำคัญต่อชีวิตมาก ด้านดนตรีเป็น พี่จั๊ก ชวิน ได้รู้จักกับเขาตั้งแต่ตอนเป็นโปรดิวเซอร์ทำเพลงให้ พี่จั๊กเป็นคนทำงานละเอียด สอนทักษะการร้องเพลง ย้ำเสมอว่า เราเป็นนักร้อง เป็นคนเล่าเรื่อง อุตส่าห์มีคนมาฟังเพลงของเราแล้ว ก็ต้องรู้จักร้องเพลงที่ให้ประโยชน์ ให้กำลังใจ หรือให้อะไรแก่คนฟังบ้าง ไม่ใช่แค่เพียงร้องๆ ไปเท่านั้น

ในชีวิตจริงพี่จั๊กว่าครูเหมือนกัน ทำให้เราเห็นถึงความพยายาม พี่จั๊กทำงานละเอียด ฝึกฝนทุกอย่างด้วยตนเอง ไม่ได้ผ่านการร่ำเรียนมาตรงสาย เขาสอนให้เราเห็นว่าทุกอย่างเราสามารถทำมันได้ อยู่ที่ความพยายามของเราเองล้วนๆ

 

อีกคนหนึ่ง คือ หม่อมน้อย ครูผู้สอนเรื่องการแสดง ตอนที่ได้เล่นละครเวทีเรื่อง โจโจ้ซัง มีโอกาสได้ไปเวิร์กช็อปกับท่าน เพราะได้อะไรหลายอย่าง ท่านเป็นคนจริงจัง แล้วเราก็ดันเป็นคนขี้เกียจ (หัวเราะ) พอได้มาเรียนกับท่าน เราก็ต้องปรับตัวอย่างมาก ต้องขยันมาก ไม่งั้นโดนดุ ท่านสอนเทคนิคการแสดงให้กับเรา เราสามารถนำสิ่งที่ได้มาใช้กับการเป็นนักร้องได้ด้วย เวลาเรียนท่านจะสอนให้เราตีความจากบทละคร แล้วมองถึงความเป็นจริง มองถึงชีวิตจริงๆ มันทำให้เรามีการพัฒนา ทำให้เราเติบโตขึ้นมากในทุกวันนี้

‘ทุกอย่างรอบตัวคือครูทั้งสิ้น’ บทเรียนล้ำค่าของ ‘คัตโตะ’

เห็นอารมณ์ดี ออกจะฮาๆ ด้วยซ้ำ แต่เมื่อถึงคราวต้องพูดเรื่องซีเรียส ทุกคนต่างรู้ดีว่าผู้ชายคนนี้เป็นคนจริงจังเอาเรื่องเหมือนกัน

คัตโตะอารมณ์ โพธิ์หาญรัตนกุล นักร้องนำวงลิปตา ค่ายเลิฟอิส บอกว่า มองให้ดี ทุกคนที่ผ่านเข้ามาในชีวิตล้วนเป็นครูให้เราได้ทั้งนั้น แม้กระทั่งตัวเราเอง

“คนที่เป็นครูไม่ได้อยู่ที่อาชีพหรืออะไร แต่อยู่ที่ว่าเขาได้ให้สิ่งดีๆ อะไรกับเราบ้าง แล้วถ้าจะพูดถึงครูสักคนหนึ่งในชีวิต ผมนึกถึงครูที่สอนให้ผมมองชีวิตได้ง่ายขึ้นในทุกวันนี้ ท่านเป็นครูสอนวิชาแนะแนวในสมัยมัธยมปีที่ 3 โรงเรียนสวนกุหลาบวิทยาลัย ท่านชื่อครูชูชีพ ทิวไผ่งาม

สมัยนั้น ผมก็เหมือนเด็กผู้ชายทั่วไป เกเร ไม่สนใจเรียน แต่เวลาเรียนในวิชาครูคนนี้ คำแรกที่ท่านพูดต่อหน้าชั้น คือ “ครูตั้งใจเข้ามาสอน ใครจะเรียนก็ได้ หรือไม่เรียนก็ได้ ไม่บังคับ” แรกๆ ก็ไม่ได้คิดอะไร แต่พอเรียนไปสักพักก็เริ่มคิดได้ว่า ทำไมเขาถึงพูดแบบนั้น คือ เรามาเรียนก็ต้องมาเอาความรู้สิ บางครั้งท่านก็มีเรื่องเล่ามากมายมาเล่าให้ฟัง มันเหมือนเป็นพวกประสบการณ์ชีวิตที่ทำให้เราได้แง่คิด มุมมองต่างๆ พักหลังเลยเริ่มตั้งใจฟัง หลายครั้งถึงขั้นเดินเข้าไปขอคำปรึกษานอกเวลาเรียน

เหตุการณ์นั้นคัตโตะยืนยันว่าจำได้แม่นยำ