เที่ยว"บ้านผีสิง"สไตล์จีทีเอชที่สิงคโปร์

โดย...อินทรชัย พาณิชกุล

ล่วงเข้าเดือน ต.ค.ของทุกปี หนุ่มสาวชาวสิงคโปร์ต่างรู้กันดีว่า ณ ป้อมปราการเก่าแก่ชื่อ Fort Siloso บนเนินเขาติดชายฝั่งทะเลของเกาะเซนโตซา จะมีการจัดงานต้อนรับเทศกาลฮัลโลวีนขึ้น ด้วยการเนรมิตบ้านผีสิง จำลองบรรยากาศแสง สี เสียงออกมาอย่างยิ่งใหญ่ ได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม

เช่นเดียวกับปีนี้ งานเซนโตซา สปู๊คเตคูล่า 2013 (Sentosa Spooktacular 2013) เรียกเสียงฮือฮาได้เกินคาด เมื่อค่ายหนังชื่อดังจากประเทศไทยอย่างบริษัท จีทีเอช ผู้สร้างภาพยนตร์สยองขวัญที่กวาดทั้งรายได้และคำชมอย่างถล่มทลายทั่วภูมิภาคเอเชียมามากมายหลายเรื่อง รับหน้าที่คุมโปรเจกต์บ้านผีสิงครั้งนี้ ผ่านธีมจากหนังดัง 5 เรื่อง โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต เด็กหอ บอดี้...ศพ#19 ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ และพี่มาก พระโขนง ภายใต้การสนับสนุนของมูลนิธิไทย กระทรวงการต่างประเทศ

ทันทีที่ความมืดเข้าปกคลุม ขบวนนักท่องเที่ยวต่างเดินผ่านเข้าประตูมุ่งสู่เนินเขาอันลาดชัน ก่อนมาหยุดหน้าจอโปรเจกเตอร์ขนาดใหญ่ ฉายฟุตเทจความยาว 2 นาที แนะนำทำความรู้จักกับชาวสิงคโปร์ ด้วยฉากสยดสยอง ชวนให้สะดุ้งของหนังผีไทยทั้ง 5 เรื่อง คล้ายการโหมโรง

ถนนคดโค้ง สองข้างทางมืดสลัว ลมเย็นเยือก นักแสดงที่ได้รับการเมกอัพมาอย่างดี ใบหน้าแหลกเละ เลือดชุ่มโชก บ้างใส่หน้ากากผีน่าเกลียดน่ากลัว เดินเข้ามาหาเชื่องช้าน่าขนลุก สายตาจ้องเขม็ง ส่งเสียงกรีดร้อง ให้ความรู้สึกไม่ต่างจากเดินอยู่ท่ามกลางฝูงซอมบี้เพ่นพ่าน

บางช่วงเป็นร้านขายขนมและเครื่องดื่ม บางช่วงลี้ลับวังเวง มีหุ่นโครงกระดูก ผีเปรตตัวสูงชะลูด แต่ที่สร้างความหวาดหวั่นพรั่งพรึงเห็นจะเป็นศพผูกคอตายห้อยต่องแต่งอยู่เหนือศีรษะ มองทีไรก็อยากจะเบือนหน้าหนี

บ้านผีสิงหลังแรก โรงเรียนสายชลวิทยา จากหนังเรื่องเด็กหอ ฉากห้องเรียนโบราณๆ โต๊ะ เก้าอี้กระจัดกระจาย ไฟสีเขียวมัวซัว และผีในชุดนักเรียนตัวแล้วตัวเล่าที่ปรากฏตัวอย่างไม่คาดฝัน เล่นเอาสาวๆ กรี๊ดลั่น ปิดหน้าปิดตาด้วยความตกใจ ตัวละครเด่น คือ ผีเด็กชายวิเชียร ยังติดตาตรึงใจ

ต่อด้วยบ้านชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ ที่เล่นกับความมืดได้อย่างชาญฉลาด ไม่มีมนุษย์ผู้ใดในโลกนี้คาดเดาได้ว่าจะเจออะไรในความมืด แรกก้าวเข้าไปก็บิวด์อารมณ์ด้วยการจัดภาพถ่ายโพลารอยด์นับร้อยนับพันใบ เต็มไปด้วยภาพศพ คนตาย ภาพถ่ายติดวิญญาณ ให้ความรู้สึกสมจริง รวมถึงห้องล้างฟิล์มที่ไม่น่าพิสมัย ยิ่งระทึกกว่านั้น เมื่อความมืดถูกแทนที่ด้วยไฟกะพริบ คล้ายแสงแฟลชจากกล้อง

การเห็นอะไรที่มันแวบๆ ในความมืด นี่มันช่างบีบคั้นหัวใจ หลายคนใช้วิธีหรี่ตาสู้ แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะเมื่อดวงตามีปฏิกิริยากับแสงแฟลชกะทันหัน ส่งผลให้เกิดภาพซ้อน ผีเนตร ตัวละครเอกในเรื่อง ที่ปรากฏอยู่ตัวเดียว กลับกลายเป็นหลายตัว หลอนจริงอะไรจริง

บอดี้...ศพ#19 แม้ไม่ถึงกับน่ากลัว ขนหัวตั้ง แต่ด้วยเรื่องราวที่พูดถึงการลงทัณฑ์ทรมานอย่างเหี้ยมโหด ชำแหละอวัยวะ และฆาตกรซาดิสม์ ปฏิเสธไม่ได้ว่าใครหลายคนเกร็งจนฉี่เหนียว ต้องยกนิ้วให้ฝ่ายออกแบบที่ใช้ชิ้นส่วนมนุษย์อย่างศีรษะ แขน ขา ลำตัวที่ถูกบั่นด้วยมีด ซากศพถูกผ่าท้อง ชำแหละลากไส้ ตลอดจนหุ่นมนุษย์ร่างแหลกเละ ชวนให้แหวะ แม้ไม่น่ากลัว แต่ก็เขย่าประสาทให้เครียดได้

โซนจำลองบรรยากาศของหนังผีไทยพันล้านอย่าง พี่มาก พระโขนง มีข้อควรชมและติอยู่ 2 ประการ ที่น่าชื่นชม เห็นจะเป็นการที่ทำให้ชาวต่างชาติได้รู้จักผีไทย ได้ตื่นตาตื่นใจไปกับฉากบ้านชนบทสมัยก่อน วัฒนธรรมประเพณีอย่างงานวัด รวมถึงการนำเสนอเรื่องราวของผีเปรต ผีกระหัง ผีกระสือ ตำนานแม่นาคพระโขนง ได้อย่างน่าสนใจ

เรื่องที่น่าติและไม่เป็นไปดั่งหวัง คือ ความน่ากลัว เน้นโทนสนุกสนานมากกว่า นักแสดงที่รับหน้าที่แต่งหน้าแต่งตาเป็นผีชายหญิงใส่ชุดโบราณ นุ่งโจงกระเบน ห่มสไบ ออกมาเต้นแร้งเต้นกาน่าตลกขำขัน พวกที่พยายามหลอกหลอนก็แสดงได้น่าเบื่อ ไร้ชีวิตชีวา พูดตามตรงคือเสียบรรยากาศ กระชากอารมณ์ที่กำลังต่อเนื่อง เหมือนฟังเพลงเพราะๆ อยู่แล้วเทปยืด ฟื้นตื่นจากฝันร้าย

 

สุดท้าย บ้านผีสิงที่เขาว่ากันว่าเป็นไฮไลต์ของงาน ภูมิใจนำเสนอสุดๆ นั่นคือ โปรแกรมหน้า วิญญาณอาฆาต ผีชบา ตัวละครผีที่อยู่ในหัวจิตหัวใจคนดูมากที่สุด เรื่องราวความตายอันน่าเศร้าที่สุด และการทวงแค้นที่น่าหวาดผวาที่สุด ไม่ทำให้ผิดหวัง ด้วยหน้าตาน่าเกลียดน่ากลัว โผล่มาแต่ละทีทำเอาตกอกตกใจแทบเป็นลม ทั้งวิ่งไล่ โผล่มาจากตู้ จอภาพยนตร์ ห้อยต่องแต่งเหนือหัว พร้อมเสียงกรีดร้องบาดลึก ใครเป็นโรคหัวใจอาจกุมอกร่วงผล็อยลงไปกองกับพื้นง่ายๆ ภายใต้บรรยากาศโรงหนังหลอนๆ นึกถึงทีไรทำให้อยากกลับไปดูหนังอีกสักรอบ

ใช้เวลาราว 2-3 ชั่วโมง ในการเดินฝ่าฝูงชน เข้าแถวต่อคิวเพื่อที่จะเข้าไปสัมผัสกับประสบการณ์สยองของบ้านทั้ง 5 หลัง แม้จะเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ทว่าคุ้มค่าเกินราคา เชื่อว่าผู้ชมส่วนใหญ่คงไม่ค่อยได้เข้าบ้านผีสิงบ่อยครั้งนัก บ้านผีที่ถูกออกแบบให้อยู่ในตึก ในสตูดิโอ ไม่น่ากลัวเท่าบ้านผีที่ได้บรรยากาศธรรมชาติ เหมือนอย่างงานเซนโตซา สปู๊คเตคูล่า 2013 ณ เกาะเซนโตซา แน่นอนพันเปอร์เซ็นต์

น่าภูมิใจที่หนังผีไทยได้โกอินเตอร์ในรูปแบบใหม่ๆ นอกเหนือจากการนั่งดูในโรงภาพยนตร์ ได้แต่หวังว่าจีทีเอชจะนำความหลอนมาให้คนไทยได้ชมบ้าง หลังประสบความสำเร็จอย่างสวยงามในครั้งนี้