ประสบการณ์นางแบบไทยในเวทีโลก

โดย...มีนา ภาพ : วีรวงศ์ วงศ์ปรีดี

ในช่วง 10 ปีที่ผ่านมา นางแบบคนไทยที่ก้าวขึ้นสู่วงการนางแบบโลก และเป็นที่รู้จักดีอย่างเช่น รจนา เพชรกัณหา พิชญ์สินี ตันวิบูลย์ เจสสิก้า อมรกุลดิลก และดิษย์ลดา ดิษยนันทน์ ฯลฯ เกิดคำถามว่าทำไมนางแบบไทยก้าวสู่เวทีนางแบบโลกจึงน้อยนัก และหากก้าวขึ้นสู่วงการนางแบบโลกแล้ว วิธีคิด วิธีการทำงาน และวิถีการดำเนินชีวิตในระดับอินเตอร์เป็นอย่างไร มันยากเย็นเข็ญใจขนาดไหน...

มองดูประสบการณ์รุ่นพี่

นางแบบรุ่นพี่ที่ก้าวขึ้นสู่ความเป็นอินเตอร์ก่อน ที่ต้องอาศัยรูปร่างหน้าตา แรงสนับสนุนจากผู้คนรอบข้าง และโชคชะตา เช่น สิพิชญ์สินี ตันวิบูลย์ นางแบบร่างโย่งจากเมืองไทย ที่ก้าวสู่แคตวอล์กระดับโลก ไม่ใช่เรื่องยากเมื่อโชคพลิกผันจากนางแบบหน้าใหม่ ที่ได้รับคัดเลือกจากพระเจ้าหลานเธอ พระองค์เจ้าสิริวัณณวรีนารีรัตน์ เป็น 1 ใน 5 นางแบบไปเดินแฟชั่นโชว์ที่งานปารีส แฟชั่น วีก

ในครั้งนั้นเธอนำพอร์ตผลงานส่วนตัวไปด้วย โชคดีมีโอกาสได้เจอซีอีโอของห้องเสื้อบัลแมง ซึ่งแนะนำให้เธอวอล์กอินเข้าไปที่อีลิท โมเดล เอเยนซีที่มีชื่อเสียงระดับโลก และได้เซ็นสัญญาในที่สุด หลังกลับมาเรียนต่อจนจบคณะศิลปกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย จึงบินกลับไปชิมลางงานเดินแบบที่ฝรั่งเศส และได้ร่วมงานกับดีไซเนอร์ดังระดับโลกอย่าง วิเวียน เวสต์วูด หลุยส์ วิตตอง ฌอง โปล โกลติเยร์ มาร์ค เจคอบส์ ปิแอร์ การ์แด็ง และเป็นนางแบบในสังกัดเอเยนซี อีลิท ปารีส

ฟาก เจสสิก้า อมรกุลดิลก สาวไทยวัย 27 ปี ที่ฝ่าฟันจนสามารถคว้ารางวัลเอเชีย เน็กซ์ ท็อป โมเดล คนแรก ก้าวสู่วงการนางแบบโลกได้เพราะแรงผลักดันก็คือ อยากได้โอกาสในการทำงานบนแคตวอล์กระดับโลก และความฝันของเธอก็เป็นจริงเมื่อเธออยู่ในวงการนางแบบระดับท็อปอย่าง เคต มอส กว่าจะคว้าตำแหน่งได้ไม่ใช่เรื่องง่าย เจสสิก้าให้สัมภาษณ์โพสต์ทูเดย์... ด่านแรกเธอต้องเขียนใบสมัครที่มีหัวข้อให้กรอกประมาณ 50 ข้อ เรียกว่าเป็นการทดสอบความแข็งแกร่งในการนั่งเขียนประวัติตัวเอง

“ตอนคัดเลือกเจสไม่เจอนางแบบคนอื่นเลย แต่ละคนแยกกันอยู่กันคนละโรงแรม เวลาเจอห้ามทักทายหรือยิ้มให้กัน ซึ่งเป็นการทดสอบสภาพจิตใจของเรา ซึ่งรายการทดสอบทั้งอีคิวและไอคิว ซึ่งมีมาตรฐานที่เข้มข้นมากๆ”

แม้เจสสิก้าจะมีอายุถึง 27 ปี แต่เธอก็เชื่อมั่นว่าเธอจะเดินทางสายนางแบบไปได้เรื่อยๆ หากเธอดูแลตัวเองดี มีความเชื่อมั่น โดยเฉพาะ “ไฮแฟชั่น” หรือแฟชั่นชั้นสูงที่ไม่จำกัดอายุ อย่างนางแบบรุ่นพี่ เคต มอส แม้วัยจะล่วงเลยมาที่เลข 4 แล้ว แต่งานยังเยอะกว่าเด็กๆ หากเจสสิก้าดูแลตัวเองดีๆ ก็น่าจะมีคนให้การยอมรับ พัฒนาตัวเองและไม่หยุดฝัน การทำงานในวงการนางแบบโลกไปนานๆ คงไม่ไกลเกินเอื้อม

 

ทุ่มเทและฝ่าฟัน

การทำงานระดับอินเตอร์ในวงการนางแบบโลก ผู้ที่ถ่ายทอดได้ดีคือผู้ที่มีประสบการณ์ ตัวแทนนางแบบ สตางค์ดิษย์ลดา ดิษยนันทน์ วัย 22 ปี ที่เคยเซ็นสัญญากับเอเยนซีดังๆ ติดอันดับ 1 ใน 10 ของโลก เช่นว่า ฟอร์ด เอเยนซี แอลเอ เอเยนซี อี โมเดิร์น ที่โคกับอีลิท โมเดล และเอ็มซี สแควร์ มาแล้ว

ย้อนกลับไประหว่างวัย 15-19 ปีที่เธอทำงานในวงการนางแบบโลก ดิษย์ลดาได้ร่วมงานกับร็อก แอนด์ รีพับลิก นิโคล มิลเลอร์ ดักลาส แฮนแนนต์ และอีกมากมาย แต่พอเข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยแล้วเธอเพลาๆ การเดินแบบไปมาก เพราะต้องคร่ำเคร่งกับการเรียนด้านภาพยนตร์ โทรทัศน์ และวิทยุ ที่มหาวิทยาลัยซีราคูส สหรัฐ เพื่อกลับมาสานต่องานด้านการผลิตละครที่กันตนากับคุณแม่ จิตรลดา ดิษยนันทน์ งานเดินแบบที่นิวยอร์ก จึงขอหยุดไปเพราะมีเป้าหมายที่ชัดเจนและรักมากกว่างานเดินแบบ

ดิษย์ลดา บอกว่า หากอยากเดินแบบระดับโลก อันดับแรกต้องหาสังกัด เซ็นสัญญากับเอเยนซีให้ได้ ซึ่งถือเป็นด่านแรกที่ยาก หากเอเยนซีไม่พบความโดดเด่นในตัวนางแบบเขาก็ไม่รับ ก็พับความฝันไปได้เลยว่าจะเฉิดฉายอยู่บนแคตวอล์กได้ “เอเยนซีแต่ละที่มักบอกว่าตังค์มีลุคแปลกตรงผิวสีแทน หน้าแปลก หน้าไม่หมวย แต่มีลุคความเป็นเอเชีย แต่เมืองไทยกลับไม่ชอบผิวสีนี้ ตอนแรกที่ไปเสนอพอร์ตที่ลอสแองเจลิสเพราะไปเที่ยว และไหนๆ จะย้ายมาเรียนที่นี่แล้ว เขาก็รับนะคะ แต่คิดอีกที ที่นี่ไม่ใช่เมืองแฟชั่นลองย้ายไปหาเอเยนซีที่นิวยอร์ก ปรากฏก็ยากเหมือนกันที่เอเยนซีจะเซ็นสัญญากับเรา แต่ในที่สุดก็ได้เซ็นกับฟอร์ด เอเยนซี ”

อยู่เมืองนอก ทำงานไปด้วยเรียนไปด้วย ซึ่งหนักหนาเอาการ ช่วงเช้าไปเรียน ช่วงเย็นก็ทำงาน โชคดีที่เอเยนซีเข้าใจว่าเธอติดเรียน ซึ่งแตกต่างจากนางแบบคนอื่นๆ ที่อายุเท่ากันแต่ทำงานอย่างเดียว “นางแบบหลายคนมุ่งทำงานเดินแบบอย่างเดียว บางคนมัธยมก็ยังไม่จบ แต่ตังค์เรียนเป็นหลัก เอเยนซีเข้าใจเพราะเขารู้ว่าเราไม่ได้ทำงานตลอดไป อยากอยู่ในวงการต้องมีฟาวเดชันและแบ็กอัพที่ดี แต่บางครั้งเขาโยนงานมาให้ เรามีสอบก็ต้องเอาหนังสือไปอ่านหลังเวที เรียกว่าต้องช่วยเหลือตัวเอง แต่โรงเรียนก็เข้าใจ หากขาดงานเขาจะมีหลักสูตรให้เราทำงานส่งตาม เพราะนักเรียนที่นี่ล้วนทำงานเป็นนักเต้น นักแสดงระดับฮอลลีวูด ก็เลยไม่ค่อยมีปัญหาเรื่องเรียนในระดับมัธยม”

ทำงานระดับอินเตอร์...ไม่ง่าย

ดิษย์ลดาถ่ายทอดประสบการณ์การทำงานระดับอินเตอร์ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่การทำงานในวงการนางแบบโลกฝึกฝนให้เธอมีความอดทน ตรงต่อเวลา และวิธีการคิดการทำงานต่างๆ ที่โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น

“อยู่เมืองไทยสบายสุด ทุกอย่างง่าย เวลามีงานเรารอรับโทรศัพท์อย่างเดียว อยู่ที่นู่นต้องวิ่งแคสต์งานตลอดเวลา ถ้าไม่แคสต์ก็ไม่มีวันที่จะได้งาน แม้ซูเปอร์โมเดลอย่างนางแบบวิกตอเรีย ซีเคร็ต บางคนที่ตังค์เจอที่นู่น เขาก็ต้องมาแคสต์เหมือนกัน เพราะเป็นระบบมากที่เมืองนอก ต้องขยันวิ่งไปแคสต์หลายที่ การที่เขาจะรับเราก็ขึ้นอยู่ที่ตัวลูกค้าว่าเขาต้องการนางแบบลุคแบบไหน บางครั้งเราเข้าไปแคสต์อาจไม่ได้งานเลย เพราะเป็นเอเชีย หรือบางครั้งเข้าไปเขาบอกต้องการลุคเอเชีย หุ่นแบบนี้พอดี ฉะนั้นถ้าแคสต์แล้วไม่ได้งานไม่ต้องเสียใจ ก็ต้องทำความเข้าใจว่าทำไมเขาไม่รับเรา เพราะเราไม่ใช่ลุคที่เขาต้องการ วงการนี้ถ้าเราคิดจุกจิกแล้วมัวแต่น้อยใจก็อยู่ไม่รอด”

การทำงานในวงการนางแบบระดับโลก ค่อนข้างซีเรียสกับเรื่องเวลามาก “ไปสายฝรั่งไม่ชอบ ซึ่งการทำงานระดับมืออาชีพฝรั่งไม่แตกต่างจากเมืองไทย มืออาชีพสำหรับตังค์คือตรงต่อเวลา ทุ่มเทให้กับงาน ฟังทุกคน หน้าผมใครทำอะไรก็ยอม ไม่ใช่ไม่ชอบหน้าผมแล้วไปเปลี่ยน หัดแยกแยะอะไรควรไม่ควร

วงการนี้ปกติจะมีเรื่องยา การเที่ยวหนัก เราก็ไม่ไปยุ่งทางด้านนั้นเลย จริงๆ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา วิธีปฏิเสธตังค์ก็แค่เซย์ No เพราะตังค์เป็นคนตรง ถ้า No ก็คือจบ ถ้าตื๊อก็ไม่ต้องยุ่ง ซึ่งก็มีบ้าง แต่ถ้าเป็นเพื่อนเราเขาจะไม่เซ้าซี้ เพราะตังค์ก็เลือกคบเพื่อนที่จริงใจจริงๆ ถ้าเพื่อนจะเล่นก็ช่างเขา แต่เราไม่เล่น แล้วไม่ต้องมาชวน มันเป็นชอยส์ของแต่ละคน

ตังค์คิดว่าเรื่องยาเสพติดเป็นเรื่องที่สอนยาก ขึ้นอยู่กับความไว้ใจมากกว่าในตัวลูก ซึ่งพ่อแม่ตังค์ก็รู้ว่าเราเป็นเด็กดีไม่อย่างนั้นคงไม่ปล่อยเราตั้งแต่อายุ 15 เรารู้ว่าอะไรควรไม่ควร เราเลือกชีวิตแบบสุขภาพดีและมีความสุข แนะนำน้องๆ ทุกคนต่างก็มีชอยส์ของทุกคน เราคิดว่า เมื่อเราทำแล้วชีวิตจะดีขึ้นไหม เช่น บุหรี่สูบแล้วเป็นมะเร็ง ก็อย่า การคบเพื่อนสำคัญมากๆ คบเพื่อนดีก็ดี เราต้องแข็งแรงพอที่จะบอกว่าไม่ ก็โอเค ผู้หญิงกับบุหรี่เราไม่ได้คิดว่าแย่ แต่เราไม่ชอบ ไม่สูบเลย ไม่ชอบอะไรมีควันเข้าไปในปอด ทำให้แก่เร็ว เราดูแลสุขภาพผิวหน้า นางแบบโลกสูบกันเยอะค่ะ”

 

วิถีชีวิตนางแบบอินเตอร์

ช่วงนิวยอร์ก แฟชั่น วีก แต่ละครั้งนางแบบต้องวิ่งแคสต์งานประมาณ 100 ที่ ตกวันละ 15 ที่ต่อวัน ไป 15 ที่ได้สัก 12 งานถือว่าหรูแล้ว บางซีซั่นนางแบบบางคนก็ไม่ได้งานเลยก็มี “บางซีซั่นตอนตังค์อายุ 16 ไม่ได้งานเดินแบบเลยเพราะอ้วน การเป็นนางแบบระดับอินเตอร์จะปล่อยให้อ้วนไม่ได้เลย ต้องดูแลหุ่นตลอดเวลา เพราะเขามีมาตรฐานคือ สะโพกห้ามเกิน 35 เกิน 35 ครึ่งถือว่าเดินโชว์นี้ไม่ได้ เอวต้อง 24 นิ้ว สะโพก 34 นิ้ว ถือว่าเพอร์เฟกต์ ตังค์ก็ต้องลดด้วยการออกกำลังกาย อย่างนิวยอร์ก แฟชั่น วีก มีราวเดือน ก.ย. ช่วงเช้าเอเยนซีของเราจะส่งอีเมลมา และมีลิสต์ 15 ที่ใน 1 วัน แต่ปัญหาคือไม่ใช่ไปเวลาไหนก็ได้

ผู้คัดเลือกนางแบบของแบรนด์นั้นๆ จะกำหนดช่วงเวลาว่า 911 โมง บางที 10 โมงถึงบ่ายสอง เราก็ต้องมานั่งลิสต์ถึงความเป็นไปได้ของระยะเวลาที่จะไปแคสต์ในแต่ละที่ให้ทันเวลาที่เขากำหนด หากไปไม่ทันหรือไปสายก็อดได้งาน และเขาอาจจะโกรธที่อุตส่าห์ให้โอกาส แต่บางครั้งไปไม่ทันจริงๆ

ช่วงแรกที่ไปอยู่ไม่รู้ถนนหนทางต้องนั่งแท็กซี่วันละเป็นร้อยเหรียญ มันไม่คุ้ม เราก็ต้องเรียนรู้ระบบรถไฟ ต้องแพลนเส้นทางให้ดี และไปแคสต์แต่ละที่ให้เร็วที่สุด ไปแคสต์บางครั้งในวันหนึ่งก็ไม่ได้งานเลย แต่บางวันก็ได้ตั้งหลายงาน อยู่ที่จังหวะเวลา เมื่อถึงเวลาทำงานจริง มีแฟชั่นโชว์เวลาหกโมงเย็น ทีมงานจะนัดบ่ายสามโมง คือนัดใกล้เวลา พอไปถึงปุ๊บ ซ้อมเดิน และแต่งหน้าทำผม เดินโชว์จบปุ๊บไปต่ออีกงานหนึ่งได้เลย ทุกอย่างเร็วมาก ทำงานเพียง 3 ชั่วโมงต่องานได้เงินค่าเหนื่อยราว 6 หมื่นบาท” ดิษย์ลดา เล่า

ในฐานะนางแบบรุ่น พี่ดิษย์ลดาแนะนำน้องๆ หากอยากก้าวสู่อินเตอร์ต้องดูแลเรื่องหุ่นและสุขภาพ ขยันออกกำลังกาย

“นางแบบอินเตอร์ต้องอดทนและอึด เพราะจะต้องโดนปฏิเสธตลอดเวลา ถ้ามัวมานั่งเสียใจ เครียดตลอดเวลา ชีวิตก็ไม่มีความสุข ต้องทำความเข้าใจว่าทำไมเขาไม่เลือกเรา เมื่อโดนปฏิเสธห้ามท้อ และต้องรับผิดชอบต่อเวลาด้วย

เดี๋ยวนี้ตังค์ไปเดินแบบ เราเจอเด็กใหม่เยอะมาก ความสูงหุ่นสวย ตังค์คิดว่าเขาไปได้ แต่ก็ขึ้นอยู่ที่ตัวเราว่าอยากไปหรือไม่ และกล้าลองเสี่ยง แต่สำหรับตังค์ไม่เรียกว่าเสี่ยง แค่คิดว่าได้เซ็นสัญญาก็โอเค อย่างตังค์พอได้เซ็นสัญญาภายใน 2 สัปดาห์ต้องย้ายไปเลย ตังค์ก็ย้ายเพราะถ้าเรามัวไม่กล้าเราพลาดโอกาส”