การแข่งขันดริฟต์รถ
ก่อนอื่นผมขออนุญาตยอมรับว่า การไปถ่ายภาพการแข่งขันดริฟต์รถนานาชาติที่จัดขึ้นในประเทศไทย ผมทราบข่าวเช้าของวันที่มีการแข่งขัน ผมก็สะพายกล้องออกจากบ้าน
โดย...นพพล ชูกลิ่น
ก่อนอื่นผมขออนุญาตยอมรับว่า การไปถ่ายภาพการแข่งขันดริฟต์รถนานาชาติที่จัดขึ้นในประเทศไทย ผมทราบข่าวเช้าของวันที่มีการแข่งขัน ผมก็สะพายกล้องออกจากบ้านเตรียมอุปกรณ์ถ่ายภาพไปไม่มากนัก อันนี้อยากฝากท่านนักถ่ายภาพนะครับ ถ้าหากเราไม่ศึกษาสิ่งที่เราจะไปถ่ายให้ดีพอ ไม่กำหนดและวางแผนการถ่ายภาพ การที่จะได้ภาพที่สมบรูณ์ก็จะไม่เกิดขึ้น
ก่อนอื่นขอนำข้อมูลการดริฟต์รถที่ได้จากวิกิพีเดียมาเป็นข้อมูลขั้นต้นให้ท่านผู้อ่านเข้าใจก่อนนะครับ (ขอขอบคุณวิกิพีเดียมา ณ ที่นี้นะครับ)
การดริฟต์ (อังกฤษ : Drifting หรือ Powersliding) คือ รูปแบบการขับขี่รถยนต์ในทางโค้ง โดยทำการอันเดอร์สเตียร์ (Understeer) เข้าหาโค้ง แล้วผ่านโค้งนั้นไปสำหรับการนี้โดยเฉพาะ การดริฟต์อาจใช้เพื่อความสนุก ซึ่งมีจุดประสงค์ที่ผสมผสานระหว่างความสนุกกับการเสริมทักษะในการควบคุมรถ หรืออาจใช้ในการแข่งขันก็ได้
การแข่งดริฟต์เป็นการแข่งที่ดูจากพฤติกรรมการดริฟต์มากกว่าความเร็วที่วิ่งได้ต่อรอบ หรือตำแหน่งที่เข้าเส้นชัย เกณฑ์การตัดสินหลักๆ จะขึ้นอยู่กับ 4 ปัจจัย ได้แก่ มุมการเข้าโค้ง ไลน์ ความเร็ว และลูกเล่น หรือสไตล์การดริฟต์ โดยปกติแล้วการดริฟต์ไม่ใช่วิธีที่ทำให้ไปได้เร็วที่สุดในสนามแข่ง แต่ในบางครั้งการดริฟต์นั้นจะมีประโยชน์อย่างมาก เช่น ในการแข่งแรลลี แต่ในการแข่งเซอร์กิตนั้น การดริฟต์จะทำให้รถไปได้ช้ากว่าการใช้เทคนิคธรรมดา การดริฟต์นั้นจะสามารถกระทำได้ง่ายกับรถที่เป็นระบบขับเคลื่อนด้วยล้อหลัง เพราะลักษณะการถ่ายกำลังและการถ่ายเทน้ำหนักของรถประเภทนี้เหมาะสมที่สุด
การดริฟต์มีต้นกำเนิดมาจากกลุ่มนักแข่งตามถนนบนภูเขาแถบชนบทของประเทศญี่ปุ่น เป็นการแข่งบนถนนบนภูเขา (เรียกว่า โทเกะ) เคอิชิ ทสึชิยะ (Keiichi Tsuchiya) ที่ได้ชื่อดริฟต์คิง เมื่อตอนแข่งรถอยู่ และอยู่ในอันดับรั้งท้าย เขาตัดสินใจที่จะเหวี่ยงรถผ่านโค้ง ทำให้เหล่าฝูงชนรู้สึกตกตะลึงและรู้สึกประหลาดใจไปตามๆ กัน ภายหลัง Tsuchiya เรียกมันว่า “การดริฟต์” ในขณะที่นี่อาจไม่ใช่ต้นกำเนิดของมัน แต่มันก็เป็นที่มาของชื่อและการแสดงให้คนอื่นเห็นเป็นครั้งแรก ในปี 1977
เคอิชิเริ่มต้นอาชีพการแข่งของเขาด้วยการขับรถหลายคัน ในการแข่งระดับมือสมัครเล่นรายการต่างๆ การแข่งขันโดยใช้รถที่ไม่ค่อยมีกำลังนั้นค่อนข้างยาก แต่ก็ทำให้ได้ประสบการณ์การเรียนรู้ที่ดี ต่อมาเคอิชิได้มีโอกาสขับรถแข่งโตโยต้า เออี86 สปรินเตอร์ ทรูเอโน่ ซึ่งมีสปอนเซอร์หลัก คือ ADVAN ในหลายๆ การแข่ง ในขณะที่เข้าโค้งลงเนิน เขาจะดริฟต์รถของเขา ทำให้ได้ความเร็วขณะเข้าโค้งมากกว่าคู่แข่งคนอื่นๆ เทคนิคนี้ ทำให้เขาได้รับการขนานนามว่าเป็น Drift King ไม่ใช่เพราะอย่างที่หลายคนเข้าใจว่าเขาเป็นคนแรกที่ดริฟต์รถ
ข้อมูลข้างต้นเป็นข้อมูลที่น่าจะต้องศึกษาไปก่อน ทำให้ผมเก็บภาพได้ดีขึ้นแน่ๆ ครับ แต่โชคดีที่ผมเริ่มวางแผนการถ่ายภาพเมื่อถึงสนาม ตั้งแต่กำหนดจุดยืนถ่ายภาพที่ต้องปลอดภัย กำหนดฉากหลังว่าต้องการในลักษณะใด ดูว่าอะไรคือสิ่งสำคัญที่จะทำให้ผู้ชมภาพเห็นว่าภาพที่ถูกถ่ายบงบอกความสำคัญและมีองค์ประกอบของภาพที่ชัดเจน ผมพบว่าล้อรถที่หมุนกับล้อที่ถูกล็อก รถที่มีการตกแต่งติดสติกเกอร์สวยงามรอบคันน่าจะพอทำให้เราได้ภาพกลับไปบ้าง ในที่สุดหลังจากยืนอยู่ในตำแหน่งที่คิดว่าเหมาะสม ผมก็ยืนอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เช้ายันมืดครับ ถ่ายภาพไปหลายพันรูปแต่ใช่ได้ไม่ถึง 30 รูปครับ แต่ผมก็ได้ภาพที่ตั้งใจมาเพียงภาพเดียว คือ ฉากหลังมีตัวอักษรภาษาอังกฤษที่เขียนคำว่า Drifting เป็นฉากหลังที่ต้องไม่เบลอจนอ่านไม่ออก ต่อมาก็กำหนดว่าต้องได้ภาพที่ล้อรถแสดงการ Drift โดยล้อหนึ่งเป็นกับอีกล้อหนึ่งเป็นล้อตาย จากนั้นก็ต้องพยายามให้ได้ภาพตามแผนที่ตั้งใจไว้ ก็ได้มาตามที่เห็นบ้างนะครับ อาจจะยังไม่ดีที่สุดแต่ก็สนุกสุดๆ กับการถ่ายภาพในครั้งนี้ครับ


