เจอเพื่อนร่วมงานขี้จุ๊ จะเอาตัวรอดทางไหน
เชื่อเถอะว่า ในชีวิตของมนุษย์เดินดินมีเลือดมีเนื้อ ยังสลัดอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ได้ ต้องเคยผ่านการโป้ปด ขี้จุ๊ ขี้ฮก
โดย...ฮิเดโกะ
เชื่อเถอะว่า ในชีวิตของมนุษย์เดินดินมีเลือดมีเนื้อ ยังสลัดอารมณ์รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ได้ ต้องเคยผ่านการโป้ปด ขี้จุ๊ ขี้ฮก กันมาบ้างไม่แตกกันไม่ใช่เรื่องสำคัญ แต่ระดับของการโกหก ตลอดจนผลลัพธ์จากการโกหกนั้นต่างหาก คือ สิ่งที่ต้องใส่ใจ เพราะใช่ว่า ในทุกคำโกหกใช่จะเป็น “การโกหกสีขาว” เสมอไป
สถานการณ์
เจนรู้สึกไม่พอใจมาก ทุกครั้งเมื่อเกิดปัญหา หรือเจอคำถามที่ยากๆ จากเจ้านาย แอน เพื่อนสาวในแผนกมักเลือกที่จะใช้คำโกหก เป็นเกราะป้องกัน เพื่อสร้างภาพให้ตัวเองไว้ก่อนเสมอ เช่น เมื่อนายถามว่า ทำไมโปรเจกต์นี้ถึงไม่คืบหน้า แอนจะโบ้ยว่า เพราะฝ่ายโน้นฝ่ายนี้ล่าช้า ทั้งที่ในความเป็นจริง เธอเอาเวลางานไปช็อปสินค้าออนไลน์ แทนที่จะประสานงานในแต่ละฝ่ายเพื่อกำหนดวันส่งงานที่แน่นอน
ทางออก
เจน ควรถอยออกจากอารมณ์ขุ่นหมอง เพื่อว่าจะเห็นทางออกที่ชัดเจนขึ้น ก่อนอื่นเจนควรประเมินก่อนว่า การโกหกของแอนนั้น เกิดขึ้นจนเป็นนิสัย หรือเพราะสถานการณ์คับขันพาไป ถ้าเป็นอย่างแรก อาการเสพติดการโกหกของแอนอาจยังไม่อยู่ในขั้นรุนแรงจนน่าวิตก เพราะหากมีโอกาสเหมาะ เจนอาจหาโอกาสตักเตือนแอนอ้อมๆ ว่า พฤติกรรมที่ทำอยู่อาจไม่ใช่สูตรสำเร็จที่ใช้ในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าทุกครั้ง
แต่หากเป็นการโกหกที่ทำเป็นประจำจนติดเป็นนิสัย ไม่ว่าจะมีเหตุการณ์ใดผ่านเข้ามา ขอโกหกไว้ก่อน เจนอาจต้องหาทางตักเตือนแอนให้รู้ตัว หรืออาจปรึกษาผู้ใหญ่ในแผนกที่เป็นที่เคารพให้ตักเตือนแอน เพื่อแก้นิสัยนี้ ก่อนที่ผลพวงจากการโกหกของแอนจะนำไปสู่ผลร้ายต่องานและองค์กร
สถานการณ์
ปอ แทบจะอยากกรี๊ดใส่หน้าบัว เพื่อนสาวฝ่ายขาย เมื่อรู้ถึงสาเหตุที่บอสไม่ชอบขี้หน้าเธอในช่วงหลังๆ พูดอะไรเป็นไม่เข้าหู เพราะเพื่อนบัวตัวแสบแอบโยนความผิดให้เธอทุกครั้งเวลามีการประชุม แย่กว่านั้น เมื่อบอสตำหนิถึงโปรเจกต์ที่ได้รับมอบหมาย นอกจากบัวจะโยนความผิดมาที่เพื่อนร่วมทีมตามสไตล์ เธอยังโกหกหน้าตาย เมื่อบอสถามถึงความผิดพลาดในส่วนยอดขาย ซึ่งบัวรับผิดชอบโดยตรง ว่า เธอได้มอบหมายงานนี้ให้ปอเป็นผู้ดูแลแล้ว ทั้งที่ความจริงหาได้เป็นเช่นนั้น
ทางออก
ถ้าแบบฮาร์ดคอร์เลย โปรเจกต์หน้าปออาจเข้าไปพูดกับบอสตรงๆ เลยว่า ไม่ขอร่วมงานกับบัวอีก โดยไม่ลืมชี้แจงถึงความเป็นจริงให้บอสได้รู้ ทั้งนี้ ปออาจไม่ต้องหวังว่าบอสจะเข้าข้าง หรือแจกซองขาวให้ เพียงแค่ชี้แจงทุกอย่างไปตามข้อเท็จจริง แทนที่จะตกเป็นจำเลยโดยไม่แก้ต่าง
แต่ถ้าปอยังคิดถึงความเป็นเพื่อน อาจตักเตือนบัวแบบเปิดอก ถือว่าให้โอกาสเพื่อนคนนี้อีกครั้ง หรือถ้าคิดว่า การตักเตือนด้วยวาจาอาจไม่ได้ผล การให้บทเรียนบางอย่าง เช่น รวมตัวกับเพื่อนๆ ที่เคยเจอผลกระทบจากการโกหกของบัว บอยคอตพฤติกรรมเช่นนี้ของบัวเป็นเวลาสั้นๆ เพื่อให้บัวรู้ตัวว่า สิ่งที่ทำอยู่นั้น ไม่ใช่พฤติกรรมที่น่าอภิรมย์ของเพื่อนๆ
Ask the Expert...
Q. ทำอย่างไรดีมีเจ้านายลำเอียง เลยรู้สึกแย่ๆ?
A. จักรพันธ์ จันทรัศมี Consulting Partner บริษัท ออคิด สลิงชอท ลูกน้องคนนั้นทำอย่างไรหัวหน้าจึงโปรดปราน เขาเป็นคนทำงานเก่ง วางตัวดี พูดจาไพเราะอ่อนหวาน มีสัมมาคาระหรือเปล่า และเมื่อเปรียบเทียบกับคนอื่นแล้วเป็นอย่างไร คงต้องยอมรับว่าหัวหน้าก็เป็นมนุษย์ธรรมดาย่อมต้องมีรัก โลภ โกรธ หลงกันบ้าง ดังนั้นอย่าเสียเวลาน้อยใจตัวเอง หรือพานโกรธหัวหน้าหรือเพื่อนร่วมงานคนนั้นเลย หันมาสร้างการยอมรับให้กับตัวเองดีกว่า เริ่มจากประเมินตัวเองก่อนว่าจุดอ่อนของเราคืออะไร บางครั้งเราอาจรู้สึกว่าตัวเองเก่ง ฉลาด บุคลิกภาพดีไม่แพ้ใคร แต่มันไม่สำคัญเท่ากับการทำให้หัวหน้ารับรู้ว่าเราเป็นอย่างนั้นหรือไม่ เราต้องเข้าไปหาเขาเพื่อแสดงให้เห็นว่าเรามีความสามารถช่วยเหลืองานเขาได้ บางครั้งอาจต้องเข้าไปขอคำปรึกษาและขอบคุณที่ได้รับคำแนะนำที่ดีเพื่อแสดงว่าเขาเป็นที่พึ่งเราได้ รวมถึงหาโอกาสสอบถามเรื่องที่เรารู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรมอย่างสุภาพและมีเหตุผล หากแสดงออกอย่างนี้เป็นประจำ เราก็จะเป็นลูกน้องที่เข้ามาอยู่ในสายตาของหัวหน้าได้ในไม่ช้า
He Said / She Said
แต๊บ ศิลปิน
“ผมว่าความรักมันควรจะเป็นแบบว่าผู้ชายแสดงความอบอุ่นแก่ฝ่ายหญิง ไม่ว่าจะโอบกอด กระซิบรักข้างหู แม้กระทั่งตื่นมาทำอาหารเช้าเตรียมไว้ก่อนที่เธอจะลุกจากเตียง ผมว่ามันแมนโคตรๆ เลยนะ (หัวเราะ)”
มินท์ นักศึกษา
“หนูว่าความรักมีหลายรูปแบบ อยู่ที่ว่าคนทั้งคู่จะจูนกันติด หนูยังรอผู้ชายที่จะมาจูนกับหนูติดอยู่นะคะ (หัวเราะ) หนูชอบผู้ชายขี้เล่น พูดเก่ง และช่างเอาใจ ใครรู้ตัวว่าใช่ก็สมัครมาได้เลยนะคะ (หัวเราะ)”
Quote
“ความเจ็บปวดมันอยู่เพียงชั่วครั้งชั่วคราวเท่านั้นแหละ เราอาจจะเจ็บปวดอยู่สักชั่วโมง หรือเป็นวันๆ หรือว่าอาจจะเป็นปี แต่ยังต้องมีวันที่จะหายไป แล้วเราอาจจะเจ็บปวดด้วยอาการใหม่ๆ หรือมีสิ่งอื่นเข้ามาแทนที่ จนลืมมันไป แต่ถ้าเราหยุดเสียกลางคัน ความเจ็บปวดนั้นจะอยู่ตลอดไป”
แลนซ์ อาร์มสตรอง นักปั่นจักรยานคนดัง