หมาน้อยขี้เหงาของคัตโตะ ลิปตา

โดย...อนันเดียร์ / ภาพ : ทวีชัย ธวัชปกรณ์

เคยดูหนังเรื่องโดดเดี่ยวผู้น่ารัก (Home Alone) ไหม

เรื่องของเจ้าหนูน้อยที่ติดแหงกอยู่ในบ้าน เพราะถูกพ่อแม่พี่น้องลืมด้วยความเร่งรีบในการเดินทางไปพักผ่อนวันหยุดยาว

คิดถึงทีไรก็รู้สึกสงสาร เห็นใจ เจ้าหนูน้อยตาดำๆ ผู้น่ารัก ซึ่งถูกโดดเดี่ยวเพียงลำพังอยู่ในบ้าน อยู่ในโลกเหงาๆ เปล่าเปลี่ยวเดียวดาย

หันมามอง เจ้าแพนด้า สุนัขแสนรักของ คัตโตะอารมณ์ โพธิ์หาญรัตนกุล นักร้องหนุ่มวงลิปตา วงอาร์แอนด์บีป๊อปชื่อดังแห่งค่ายเลิฟอิส แล้วช่างดูคลับคล้ายคลับคลา

แม้เจ้าหมาน้อยน่ารักตัวนี้จะไม่ได้ถูกทิ้ง ไม่ได้ถูกโดดเดี่ยว หนำซ้ำยังได้รับความอบอุ่นจากสมาชิกครอบครัวอย่างล้นเปี่ยม

แต่เพราะนิสัยส่วนตัวของเจ้านี่ คือความขี้เหงา

เราเลยไม่ลังเลที่จะยกตำแหน่ง โดดเดี่ยวผู้น่ารักให้กับแพนด้า

“คุณพ่อไปเจอเค้าครับ ตอนนั้นเพิ่งย้ายมาอยู่บ้านใหม่ มีบริเวณกว้างขวาง มีสนามให้วิ่งเล่น ด้วยความอยากเลี้ยงสุนัขสักตัว ท่านเลยอาสาไปดู คุณพ่อเล่าว่าตอนไปเดินดูที่สวนจตุจักร โซนสัตว์เลี้ยง มีหมาน้อยหลายพันธุ์หน้าตาน่ารักน่าเอ็นดู แต่มาสะดุดตากับเจ้าแพนด้า เพราะความบ้องแบ๊ว กะลิ้มกะเหลี่ย ตัวเล็กๆ จิ๋วๆ สายตาออดอ้อนเหมือนจะบอกว่าขอไปอยู่ด้วยคนนะ คุณพ่อเลยใจอ่อน รับกลับมาอยู่ที่นี่กับพวกเราครับ”

คัตโตะ หนุ่มหน้าตี๋ ใส่แว่นกรอบสีสดใสอันเป็นเอกลักษณ์ ยิ้มอารมณ์ดีแบบที่แฟนๆ เห็นอยู่เป็นประจำบนเวที กำลังนวดเฟ้นเจ้าแพนด้า หมาพันธุ์ทางสีผสม เนื้อตัวหอมสะอาด ทั้งคู่นั่งเคียงกันบนโซฟาราวกับเพื่อนซี้

ตั้งแต่วันแรกที่เข้ามาอยู่ด้วยกันถึงวันนี้ 3 ปีแล้ว แต่เจ้าแพนด้าก็ยังเป็นหมาน้อยที่ได้รับการประคบประหงมดูแลอย่างดี ถูกเลี้ยงไว้ในบ้านตลอด ยุงไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม มิใช่หมาเฝ้าบ้านที่เห่าโฮ่งๆ สไตล์ลุยๆ วิ่งเล่นอยู่นอกบ้าน

คัตโตะ บอกว่า เจ้านี่นิสัยขี้กลัวมากๆ

 

“เค้าป๊อดมากๆ ครับ จำได้เลยว่าวันแรกเอาไว้ในกรงหน้าบ้าน มืดแล้ว ฝนตกหนัก ฟ้าร้องคำราม เจ้าแพนด้าก็จะส่งเสียงร้องโหยหวน น่าสงสารมากๆ ตั้งแต่วันนั้นมาเลยเอาเข้ามาอยู่ด้วยกันในบ้าน มีมุมนอนหลับส่วนตัวของเค้า เวลาโดนดุ หรือไม่มีใครเล่นด้วย เค้าก็จะไปปลีกวิเวกอยู่คนเดียวในโลกส่วนตัวของเค้า”

“ออกจะขี้เหงาด้วย เพราะไม่เคยออกนอกบ้าน เลยไม่ค่อยมีเพื่อน ไม่เคยเจอคนแปลกหน้า เวลาแขกมาก็จะค่อนข้างตื่นๆ กลัวๆ สำหรับคนที่บ้าน ใครที่เล่นด้วยเค้าก็จะคึก ดีใจ เหมือนกับเด็กที่ไม่ค่อยมีเพื่อน แล้วเพื่อนชวนเล่นด้วยยังไงยังงั้นเลยครับ”

เจ้าหมาหุ่นผอมเพรียวตัวนี้ยังเป็นสุนัขที่ไม่ค่อยตะกละ กินน้อย เรียกว่าถึงเวลาทานข้าวก็จะทานพร้อมกับสมาชิกในครอบครัว อิ่มก็อิ่มพร้อมกัน

วีรกรรมแปลกๆ อันแสนจะโปรดปรานของหมาขี้เหงาตัวนี้ คือการได้นั่งเงียบๆ อยู่ในรั้วประตูบ้านยามพลบค่ำ สองตาและสองหูจดจ่อไปกับสิ่งมีชีวิตและไม่มีชีวิตนอกบ้าน ทั้งรถรา คนปั่นจักรยาน เพื่อนบ้านรดน้ำต้นไม้ เด็กๆ วิ่งเล่นกัน จนถึงเพื่อนสี่ขาตัวอื่นๆ ที่ผ่านไปมา

“มันชอบแอบดูชาวบ้านเค้านะครับว่าทำอะไรกัน บางทีก็แอบฟังหมาด้วยกันคุยกัน” นักร้องหนุ่มหัวเราะก๊าก

“ผมรักมันนะครับ ไม่ได้กักขัง หรือกักบริเวณไว้ แต่ให้เค้าวิ่งเล่นไปมาอิสระได้ทั้งในบ้านและนอกบ้าน แต่ห้ามเด็ดขาดคือห้ามออกนอกบ้าน ผมกลัวเค้าโดนหมาตัวอื่นกัด กลัวโดนรถชน” คัตโตะ อธิบายเหตุผลที่ฟังขึ้นถึงการที่ไม่ปล่อยให้สัตว์เลี้ยงออกไปเพ่นพ่าน

ความสุขที่แสนจะธรรมดา แต่ไม่ธรรมดาของการมีหมาเป็นเพื่อน คัตโตะพูดไว้อย่างลึกซึ้งว่า

“การเลี้ยงหมาสะท้อนอะไรบางอย่าง มันทำให้ผมไม่เอาชีวิตตัวเองไปเปรียบเทียบกับคนอื่น อย่างเช่นผมคิดว่าการที่เจ้าแพนด้าเค้าไม่ได้ออกไปไหนนอกบ้านเลย เค้าจะมีความสุขไหม ถ้าผมเป็นเค้าผมจะเอาตัวเองไปเปรียบเทียบกับหมาตัวอื่น แต่นี่เค้าไม่ใช่ เค้าไม่เปรียบเทียบตัวเองกับใคร เค้ามีความสุขอยู่ในโลกของเค้า ได้กินของที่อยากกิน เจ้านายมาก็ตื่นเต้น เจ้านายเล่นด้วยก็สนุกร่าเริง เค้าก็มีความสุขในแบบสุนัขของเค้า”

“อย่างตัวผม ไม่เคยเอาชีวิตตัวเองไปเปรียบกับเศรษฐีร้อยล้าน ผมมีอาณาจักรของผม มีโลกส่วนตัวที่โคตรมีความสุขของผม นั่นคือได้เล่นดนตรี ได้วาดรูป ได้อยู่บ้าน อยู่กับครอบครัว อยู่กับหมา เจ้าแพนด้าขี้เหงาที่เรารักโคตรๆ ตัวนี้ แค่นี้ก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้ว”

เจ้าแพนด้านั่งแลบลิ้น ทำหน้าเฉยเมย ขณะเจ้าของหนุ่มเพิ่งเอื้อนเอ่ยถ้อยคำหวานซึ้ง บ่งถึงความรักความผูกพันที่มีให้มันอย่างเต็มหัวใจ

ภาษาคน หมาที่ไหนจะฟังรู้เรื่องและเข้าใจ

แต่ช่างปะไร ในเมื่อใจสองใจของทั้งคู่สอดประสานกันแนบแน่นขนาดนี้ ใครเล่าจะแคร์