คนดีไม่ทำชั่วแม้ในที่ลับ

ธรรมะสวัสดีคุณผู้อ่านค่ะ สัปดาห์นี้คุณสลิลติดภารกิจ ขอเว้นวรรคข้อเขียน 1 สัปดาห์

โดย..อัศวิณี มฤคศิระ 

ดิฉันจึงได้รับมอบหมายให้นำเรื่องดีๆ มาสู่คุณผู้อ่าน

ช่วงนี้เป็นเทศกาลเข้าพรรษา ก่อนวันเข้าพรรษาจะเป็นวันอาสาฬหบูชา ซึ่งเป็นวันสำคัญทางพระพุทธศาสนา ตรงกับวันเพ็ญเดือน 8 ของไทย ถ้าปีใดมีเดือน 8 สองหน ก็จะให้เลื่อนไปเป็นวันเพ็ญเดือน 8 หลังแทน

ความสำคัญของวันอาสาฬหบูชาก็คือ เป็นวันที่พระพุทธศาสนาครบองค์สาม คือ มีพระพุทธ พระธรรม และพระสงฆ์เกิดขึ้น

ตามพุทธประวัตินั้น พระพุทธเจ้าทรงแสดงปฐมเทศนา ธัมมจักกัปปวัตนสูตร แก่ปัญจวัคคีย์ทั้ง 5 และหนึ่งในนั้นคือ พระอัญญาโกณฑัญญะ ได้บรรลุธรรมจึงขอบวชเป็นพระสงฆ์ จึงได้กลายเป็นพระสงฆ์รูปแรกของโลก วันนี้จึงถือเป็นวันสำคัญทางศาสนา ไม่แตกต่างจากวันวิสาขบูชา

ถัดจากวันอาสาฬหบูชา ก็คือวันเข้าพรรษา ที่บัญญัติไว้ในพระธรรมวินัยให้พระสงฆ์จำพรรษาที่ใดที่หนึ่งในช่วงเวลาฤดูฝนเป็นเวลา 3 เดือน เนื่องจากในสมัยพุทธกาล พระภิกษุสงฆ์จะออกจาริกโปรดสัตว์ แต่ในฤดูฝนชาวบ้านตำหนิว่าไปเหยียบข้าวกล้าและพืชอื่นๆ จนเสียหาย รวมทั้งอาจจะเหยียบสัตว์เล็กสัตว์น้อยที่หากินอยู่ตามพื้นดิน

ช่วง 2 วันสำคัญทางศาสนา ดิฉันดีใจที่เห็นคนไทยออกมาทำบุญตักบาตรและปฏิบัติธรรมกันมากขึ้น โดยเฉพาะวัยรุ่นมักจะมากันเป็นกลุ่มเพื่อน หรือมาเป็นคู่ๆ ส่วนเยาวชนก็มักจะมากับครอบครัว การที่คนหันหน้าเข้าวัดเพื่อหาธรรมะและความสงบสุขในใจนั้นเป็นสิ่งที่ดี แต่ก็อดสงสัยไม่ได้ว่าจะมีเยาวชนและวัยรุ่นที่นิยมไปเวียนเทียนรอบพระอุโบสถนั้น รู้หรือไม่ว่ามีความหมายอย่างไรมากกว่าแค่มาสนุกๆ

ช่วงเทศกาลเข้าพรรษา มีระยะเวลา 3 เดือน จะเรียกว่าเป็นไตรมาสแห่งการปฏิบัติธรรมก็ได้ ซึ่งรัฐบาลและทุกภาคส่วนให้ความร่วมมือร่วมใจกันรณรงค์งดเหล้าเข้าพรรษา และงดอบายมุขทั้งหลาย เพื่อถวายเป็นพุทธบูชา โดยแท้จริงแล้วการที่เราหยุดพักจากการทำร้ายตัวเองด้วยการเสพอบายมุขทั้งหลาย เป็นสิ่งที่ดีต่อตัวของเราเองและคนรอบข้างอยู่แล้ว

ทุกวันนี้สังคมรอบข้างของเรามีแต่สิ่งเร้ากิเลส ที่จะพาให้เราไหลไปสู่ทางต่ำได้ง่ายๆ ความตั้งใจที่จะลดละเลิกอบายมุขนั้นทำได้ตลอดเวลา หากเรามีความมุ่งมั่นและตั้งใจที่จะต่อสู้กับกิเลสคือความอยาก แต่หากไม่สามารถแข็งใจสู้กับกิเลสได้ อย่างน้อยการถือโอกาสเข้าพรรษาตั้งมั่นที่จะลดละสิ่งไม่ดีที่ทำมาทั้งปีลงก็เป็นเรื่องที่ดี

เหมือนอย่างคำที่ว่า ความดีไม่มีขาย อยากได้ต้องปฏิบัติ หากจิตเราตั้งมั่นที่จะกระทำความดีแล้ว เราก็จะมี หิริโอตตัปปะ คือ ความละอายต่อบาป ที่จะไม่ทำในสิ่งไม่ดี ไม่ว่าจะมีคนเห็นหรือไม่ก็ตาม ดังที่ว่าคนดีไม่ทำชั่วแม้ในที่ลับ

ผู้มีศีลย่อมติเตียนตนเองไม่ได้ เมื่อพิจารณาถึงความประพฤติของตน ย่อมเกิดปีติทุกเมื่อ

มารค้นหาอยู่ ย่อมไม่พบทางของท่านผู้มีศีลสมบูรณ์ อยู่ด้วยความไม่ประมาท หลุดพ้นแล้วเพราะรู้ชอบ

Do no evil, speak no evil, and think no evil!

ถ้าคิดจะทำดีเมื่อไร ก็จงรีบทำทันที อย่ามัวนึกห่วงโน่นห่วงนี่ เดี๋ยวจะไม่ได้ทำ เพราะใจของปุถุชนคนเรานั้นมักจะไหลไปหาความชั่วอยู่เสมอ ยิ่งกว่านั้นถ้ามัวชักช้าคิดโน่นคิดนี่อยู่ เราอาจจะตายเสียก่อนที่จะได้ลงมือทำก็ได้ เรื่องของความตายไม่มีใครรู้ว่าจะมาถึงเมื่อไหร่ พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า การทำความดีนั้นทำเมื่อไหร่ก็เป็นมงคลเมื่อนั้น ทำทุกเวลานาทีก็เป็นมงคลทุกเวลานาที

การไม่รู้ตามความเป็นจริงที่ควรรู้ รู้แต่สิ่งที่ไม่เป็นไปตามความเป็นจริงที่ไม่ควรรู้ นี่แหละชื่อว่า อวิชชา

ทานก็เปรียบได้กับการรบ การรบต้องอาศัยความเด็ดเดี่ยวกล้าหาญ ไม่กลัวตายฉันใด การให้ทานก็ฉันนั้น ผู้ที่จะสละสิ่งของออกให้ทานแก่ผู้อื่นได้นั้น ต้องกล้าหาญ มีใจเด็ดเดี่ยว เอาชนะความตระหนี่ได้ จึงจะสามารถให้ทานได้

เรา (พระปัจเจกพุทธเจ้า) ย่อมสรรเสริญสหายผู้ถึงพร้อมด้วยธรรมโดยแท้ ควรเสพ (คบ) แต่สหายที่ประเสริฐกว่า หรือที่เสมอกัน เมื่อไม่ได้สหายเหล่านั้น ก็ควรบริโภคปัจจัยอันไม่มีโทษ พึงเที่ยวไปผู้เดียวเหมือนนอแรดฉะนั้น

กายประกอบแล้วด้วยกระดูกและเอ็น ฉาบด้วยหนังและเนื้อ ปกปิดด้วยผิว เต็มไปด้วยไส้ อาหาร มีก้อนตับ มูตร หัวใจ ...ฯลฯ... เลือด ไขข้อ ดี เปลวมัน คนพาลถูกอวิชชาหุ้มห่อแล้ว ย่อมสำคัญกายนั้นโดยความเป็นของสวยงาม

นักปราชญ์ก็เป็นอย่างนี้ ที่จะคิดเบียดเบียนผู้อื่นให้เดือดร้อนนั้นไม่มี มีเมตตาแม้กับผู้ที่คิดร้ายตน และด้วยผลแห่งเมตตานั้น ตนเองก็พ้นภัย

ผู้ใดพึงสำคัญเพื่อยกย่องตัว หรือพึงดูหมิ่นผู้อื่น จักมีอะไร นอกจากการไม่เห็นอริยสัจ

ทั้งหมดล้วนเป็นสิ่งที่คนดีกระทำ เป็นของดีที่ดิฉันนำมาแบ่งปันในเทศกาลเข้าพรรษานี้ค่ะ