ถนนทุกสายมุ่งสู่โคชิเอ็ง สนามแห่งความฝัน

โดย /ภาพ : กั๊ตจัง

ในทุกๆ ปีที่ประเทศญี่ปุ่น เด็กหนุ่มมัธยมปลายที่เล่นกีฬาเบสบอลทั่วประเทศจะลงชิงชัย เพื่อมุ่งสู่สนามการแข่งขันเบสบอลที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประเทศ ที่ชื่อว่า โคชิเอ็งคนไทยอาจจะคุ้นเคยชื่อนี้จากการ์ตูนเรื่อง ทัช ยอดรักนักกีฬา ที่เคยมีชื่อเสียงอย่างมากเมื่อ 30 ปีก่อน รวมทั้งการ์ตูนเรื่องใหม่ๆ อีกหลายเรื่องที่เล่าเรื่องราวของเบสบอล ล้วนกล่าวถึงสนามสำคัญในชีวิตวัยรุ่นของพวกเขา

สนามโคชิเอ็ง ตั้งอยู่ที่สนามกีฬาฮันชิงโคชิเอ็ง เมืองนิชิโนะมิยะ ประเทศญี่ปุ่น แต่อันที่จริงแล้วสนามแห่งนี้มีบริษัทที่ชื่อ ฮันคิว หนึ่งในบริษัทยักษ์ใหญ่ของญี่ปุ่นที่ครอบคลุมธุรกิจ อสังหาริมทรัพย์ รถไฟฟ้าในโอซากา และธุรกิจอื่นๆ อีกมากมายในแถบคันไซ ซึ่งการไปครั้งนี้ก็ได้บริษัท เสนา-ฮันคิว ช่วยอำนวยความสะดวกในการเข้าชมสนามแข่ขันเบสบอลระดับตำนานแห่งนี้

การเดินทางมาเที่ยวที่สนามโคชิเอ็งสำหรับนักท่องเที่ยวต่างชาติจะมีอยู่ 2 จุดมุ่งหมายก็คือการได้เข้ามาชมบรรยากาศการแข่งขันกีฬาเบสบอลระดับประเทศ ซึ่งมีความเข้มข้นไม่แพ้ลีกในสหรัฐอเมริกา หากต้องการมาชมเพื่อความสนุกสนานในการชมการแข่งขันก็ควรเรียนรู้กฎกติกาไว้สักนิดหรือดูคลิปการแข่งมาบ้างก็จะทำให้เราอินไปกับบรรยากาศการเชียร์กันมากขึ้น

อีกเป้าหมายหนึ่งคือการเที่ยวชมพิพิธภัณฑ์และสนามแข่งเหย้าของทีม ฮันชิน ไทเกอร์ ถามว่าทำไมต้องเป็นที่โคชิเอ็ง เพราะเป็นหนึ่งในสนามเบสบอลเก่าแก่ที่เปิดมานานมากกว่า 90 ปี

เปิดใช้ครั้งแรกอย่างเป็นทางการเมื่อวันที่ 1 เม.ย. 2461 สร้างขึ้นมาเพื่อรองรับการแข่งขันกีฬาเบสบอลระดับมัธยมปลายทั่วประเทศ ซึ่งจะมีการแข่งขันปีละ 2 ครั้ง โดยมีนักเรียนจาก 3,900 กว่าโรงเรียนทั่วประเทศส่งตัวแทนมาชิงชัยคัดเลือกทีมที่ดีที่สุดเหลือเพียง 46 ทีมมาแข่งขันที่สนามแห่งนี้ตลอดระยะเวลา 2 สัปดาห์โดยมีการถ่ายทอดสดไปทั่วประเทศ

การแข่งขันที่สนามโคชิเอ็งจึงมีความสำคัญอย่างมาก นักกีฬาเบสบอลระดับประเทศที่มีรายได้หลายร้อยล้านเยนต่อปี ล้วนแต่ผ่านการแข่งขันในสนามแห่งนี้มาแล้วทั้งสิ้น เป็นความฝันของเด็กหนุ่มนักกีฬาเบสบอลทุกคนที่มักจะเขียนไว้บนกระดานชมรมกีฬาเสมอว่า “มุ่งสู่โคชิเอ็ง” ซึ่งก็หมายความถึงมุ่งสู่ระดับประเทศนั่นเอง

ดังนั้น เด็กทุกคนที่ได้มาลงแข่งในสนามแห่งนี้จะต้องทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดที่มีในชีวิตเพราะอาจจะเป็นครั้งเดียวที่พวกเขาได้มายืนในสนามแห่งนี้ในฐานะนักกีฬานั่นเอง

การแข่งขันที่โคชิเอ็งนั้นเคยถูกระงับการแข่งในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2 แต่ก็ได้เปิดอีกครั้งและดำเนินการแข่งจนถึงปัจจุบัน และได้กลายเป็นสนามเหย้าของทีมฮันชิน ไทเกอร์

แรกเมื่อมาเยือนเชื่อว่าทุกคนจะต้องแปลกใจกับเถาไม้เลื้อยและพื้นทางเดินที่มีก้อนอิฐสลักชื่อ ไม้เลื้อยเหล่านี้เป็นหนึ่งในเอกลักษณ์ของสนาม ที่แสดงให้เห็นถึงความสวยงามและความเก่าแก่ของอาคารเพราะกว่าจะปลูกได้จนเติบโตคลุมอาคารไว้ทั้งหมดล้วนต้องใช้เวลาหลายปี

ส่วนก้อนอิฐสลักชื่อบนพื้นนั้นครั้งหนึ่งเมื่อประมาณปี 2538 เกิดแผ่นดินไหวครั้งใหญ่ทำให้ตัวสนามบางส่วนมีการทรุดตัวแตกร้าว และต้องใช้งบประมาณในการซ่อมแซมดูแลค่อนข้างสูง จึงมีการรวบรวมแฟนคลับที่มีใจรักในสโมสรและสนามแห่งนี้บริจาคเงินซ่อมแซมสนามและจะได้รับการจารึกชื่อไว้บนพื้นสนามแห่งนี้

เดินถ่ายรูปเล่นรอบๆ แล้วค่อยเข้าไปเดินเล่นกันต่อที่พิพิธภัณฑ์ เราแนะนำให้ดาวน์โหลดแอพพลิเคชั่นกูเกิลแปลภาษาเอาไว้ และใช้ระบบการแปลผ่านภาพถ่าย อาจจะแปลไม่ได้ตรงความหมายเท่าไรแต่ได้ประมาณ 80% เราก็พอเข้าใจได้ว่าที่เห็นอยู่ตรงหน้านั้นคือสิ่งใด

ซึ่งข้างในฉากแรกจะได้เห็นลูกเบสบอลติดผนังเรียงรายอยู่เป็นพันๆ ลูกมีทั้งลูกที่เขียนชื่อและลูกที่ไม่มีชื่อเขียนเอาไว้ ลูกที่ได้รับการเขียนชื่อก็คือ ชื่อโรงเรียนที่สามารถผ่านเข้าสู่รอบสุดท้ายที่โคชิเอ็งได้สำเร็จ ส่วนลูกที่วางก็คือลูกที่รอโรงเรียนที่ยังไม่เคยเข้าชิงได้เข้ามาปรากฏกายที่สนามแห่งนี้เสียก่อน เรียกได้ว่าแม้จะอยู่ในระดับมัธยมแต่ก็จริงจังมากกับการแข่งขันปลูกฝังความเป็นหนึ่ง และความมานะพยายามของชาวญี่ปุ่นกันแต่เด็กๆ เลยทีเดียว

ถัดมาจะเป็นโซนของเสื้อผ้าเครื่องแต่งกายและเรื่องราวของสนามโคชิเอ็งแห่งนี้ ซึ่งดูจากการแต่งกายแล้วชุดกีฬาเบสบอลนั้นแทบจะไม่มีการเปลี่ยนแปลงดีไซน์อะไรมาก ไฮไลต์สำคัญของห้องแรกก็คือเรื่องราวของสนาม และเกียรติประวัติของนักกีฬาเบสบอลระดับตำนานของประเทศ

จากนั้นเราก็เดินดูอุปกรณ์กีฬา ถ้วยรางวัล และคลิปสอนการเล่นเบสบอลสำหรับคนที่ยังไม่เข้าในกฎกติกาการเล่น เชื่อว่าคนที่ดูกีฬาเบสบอลน่าจะชอบที่นี่แน่นอน เพราะมีทั้งเรื่องราว เครื่องใช้ คลิปการแข่งขันและเกียรติประวัติติดอยู่ครบครัน

เดินไปถึงห้องสุดท้ายจะเป็นห้องวีอาร์ มีเครื่องวีอาร์อยู่ 3 เครื่องให้นักท่องเที่ยวได้สวมเข้าสู่โลกเสมือนจริงในการนั่งรถเข้าสู่สนามโคชิเอ็งระหว่างการแข่งขัน ใครที่ยังไม่เคยอยู่ในบรรยากาศสนามใส่เครื่องนี้แล้วจะได้รับความรู้สึกสมจริงยิ่งใหญ่ดูแล้วอยากสัมผัสของจริงด้วยตัวเองกันเลยทีเดียว

ปิดท้ายที่ห้องมังงะ คอการ์ตูนบ้านเราที่เคยอ่านเรื่อง ทัช ครอสเกม และเอชทู จะได้เห็นภาพเรื่องราวของตัวละครที่มีการพูดถึงโคชิเอ็ง และฉากการแข่งขันในโคชิเอ็งอยู่ในห้องสุดท้าย ซึ่งเรามักจะได้ยินคำว่า “มุ่งหน้าสู่โคชิเอ็ง” ในการ์ตูนหรือแม้กระทั่งซีรี่ส์ญี่ปุ่นหากมีตัวละครเป็นนักกีฬาเบสบอลก็มักจะเอ่ยถึงโคชิเอ็งบ่อยๆ ราวกับเป็นสถานที่ศักดิ์สิทธิ์ ของเหล่านักกีฬาเบสบอลของชาวญี่ปุ่นกันเลยทีเดียว