Mui Ne ทรายสองสี
ตามปกติแล้วเราเรียกทรายริมทะเลว่า “หาดทราย” แต่หากทรายนั้นมันมีมวลขนาดมหึมาราวเนินเขา คำว่าหาดทรายคงนิยามได้ไม่ดีเท่าคำว่า “ทะเลทราย”
โดย...กาญจน์ อายุ
ตามปกติแล้วเราเรียกทรายริมทะเลว่า “หาดทราย” แต่หากทรายนั้นมันมีมวลขนาดมหึมาราวเนินเขา คำว่าหาดทรายคงนิยามได้ไม่ดีเท่าคำว่า “ทะเลทราย”
ทะเลทรายริมทะเลมีให้เห็นจริงๆ ที่ประเทศเวียดนามในเมืองชายทะเลชื่อดัง “หมุยแหน” (Mui Ne) คนเวียดนามจะออกเสียงแบบมี ห.นำทั้งสองพยางค์ หรือที่หลายคนคุ้นเคยกับสำเนียง “มุยเน่” มากกว่า หมุยแหนเป็นเมืองท่องเที่ยวคล้ายภูเก็ต ถนนเลียบหาดเต็มไปด้วยโรงแรมระดับเกสต์เฮาส์ถึงห้าดาว มีร้านค้าร้านเหล้าตั้งเรียงรายไม่ขาดสาย และเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวต่างชาติ หาทางลงหาดสาธารณะได้ยาก เพราะส่วนใหญ่โรงแรมจะจับจองพื้นที่และไม่อนุญาตให้คนภายนอกได้ใช้หาดแม้ว่าจะเข้าไปกินอาหารในโรงแรมก็ตาม
หมุยแหนดึงดูดนักท่องเที่ยวต่างชาติด้วยความสะดวกสบายเรื่องปัจจัยสี่และความเป็นเมืองชายทะเลที่สวยงาม แต่สำหรับคนเวียดนามแล้วสองสิ่งนี้ไม่มีอิทธิพลพอให้ถ่อร่างกายมาถึงหมุยแหนได้ พวกเขามาที่นี่เพื่อ “ทะเลทรายแดง” และ “กระดานพลาสติก”
เรื่องราวมันเกิดขึ้นเวลาตีห้าครึ่ง ในขณะที่พระอาทิตย์กำลังขึ้นจากขอบทะเล ทะเลทรายแดงขนาดใหญ่ฉาบด้วยผิวเรียบเนียน ฉันและคณะถ่ายทำรายการเขียนแผ่นดินสุวรรณภูมิมาเป็นกลุ่มแรกๆ ของที่นี่ด้วยความตั้งใจที่จะมาเก็บแสงแรกของวันใหม่ โชคดีที่ทะเลทรายแดงอยู่ห่างจากตัวเมืองราว 15 นาที ทำให้เราไม่พลาดพระอาทิตย์ที่กำลังขึ้นเวลาตีห้าครึ่งพอดี
ปมของเรื่องมันไม่ได้อยู่ที่ทันหรือไม่ทันพระอาทิตย์ แต่มันอยู่ที่เราเกือบไม่ทันได้ภาพทะเลทรายแดงแบบไร้ผู้คน คนเวียดนามจำนวนหลายร้อยคนตื่นแต่เช้า ไต่เนินทรายขึ้นมาเล่นกระดานสไลด์ตั้งแต่เข็มสั้นยังไม่ชี้เลขหก จำนวนคนบนทะเลทรายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วตามความสว่างของแสง และเพิ่มเร็วพอๆ กับจำนวนแม่ค้าหาบเร่และแม่ค้าให้เช่ากระดาน
ยิ่งสว่างคนยิ่งแห่กันมา จนทำให้ทะเลทรายแดงที่เคยเรียบเนียนเต็มไปด้วยรอยเท้าคน บ้างกำลังเล่นสไลด์ลงจากเนินทรายสนุกสนาน บ้างกำลังกินอาหารเช้า บ้างกำลังปิกนิกกับครอบครัว หลายกิจกรรมเกิดขึ้นบนทะเลทรายแห่งนี้คล้ายว่าเป็นพื้นหญ้าสีเขียวตามสวนสาธารณะ แต่ไม่อาจจัดกิจกรรมจิบน้ำชายามบ่ายกับคุณชายที่ไหนได้ เพราะแสงแดดที่ร้อนขึ้นเรื่อยๆ ไม่ใช่บรรยากาศอันน่าอภิรมย์
เรื่องราวของทะเลทรายแดงมีอันต้องจบเพราะความร้อนของตะวัน แต่เรื่องของทะเลทรายในหมุยแหนยังไม่จบ ยังมีต่อที่ “ทะเลทรายขาว” อยู่ห่างจากทะเลทรายแดงไปประมาณ 45 นาที ทรายที่นี่ไม่ขาวเหมือนหาดทรายขาวที่เกาะช้าง แต่จะออกเป็นสีเหลืองเสียมากกว่า และไม่ได้รับความนิยมจากคนเวียดนามเพราะระยะทางไกลจากตัวเมือง
ทะเลทรายขาวจึงเงียบสงบ คนที่มาเที่ยวส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวที่มากับไกด์ท้องถิ่น บริการจึงเปลี่ยนจากกระดานสไลด์เป็นรถเอทีวี กิจกรรมแอดเวนเจอร์แบบสากล แต่เราไม่จำเป็นต้องเช่ารถให้เปลือง เพราะถ้ามีแรงก็สามารถเดินไปชมทะเลทรายขาวได้เอง
โลเกชันของทะเลทรายขาวนั้นต่างจากทะเลทรายแดง คือ อยู่ติดหนองน้ำจืด ไม่ติดทะเล ทิวทัศน์ของทะเลทรายขาวงดงามด้วยโค้งเว้าของสันทราย และเป็นสีเหลืองสุกทองยามอาบแสงอาทิตย์ ถ้ามันไปเกิดใกล้เมืองเหมือนทะเลทรายแดง คนเวียดนามคงสะใจที่ได้สไลด์เนินทรายที่สูงเท่าภูเขา แต่ถ้าคนไทยเห็นอาจคิดไปอีกแง่ที่ได้เห็นทรายสีแดงและเหลืองอยู่คู่กัน
หมุยแหนติดอันดับ 1 ใน 7 ชายทะเลที่ดีที่สุดในเวียดนาม (โดยเว็บไซต์ lonelyplanet..com) แต่ยังไม่ได้รับการจัดอันดับว่าเป็นเมืองที่มีทะเลทรายสวยงามติดอันดับที่เท่าไหร่ของโลก ถ้าถามคนเวียดนามรับรองว่าต้องยกให้เป็นที่หนึ่ง แต่ถ้าลดขนาดโจทย์ให้เหลือแค่ในเอเชีย ฉันคนหนึ่งนี่แลที่จะยกให้หมุยแหนเป็นที่หนึ่งเช่นกัน
ขอขอบคุณรายการเขียนแผ่นดินสุวรรณภูมิ เวียดนาม ที่ชวนไปเขียนแผ่นดินด้วยกัน