ปีนผาในร่ม เสริมกายแกร่งและใจกล้า

กริช จันผา เทรนเนอร์สอนการปีนหน้าผา ให้คำแนะนำกับเราว่า “คราวที่แล้วเราพูดถึงเรื่องการปีนหน้าผาตามธรรมชาติ ครั้งนี้เราพูดถึงเรื่องการปีนผาในร่ม แน่นอนว่าทั้งสองแบบต่างกันตรงที่ปีนของจริงกับแบบจำลอง แต่การใช้แรงและทักษะในการปีนนั้นแทบไม่แตกต่างกันมากนักเพราะอย่างไรเราก็ต้องหาจุดปีนขึ้นไปให้ถึงจุดสูงสุด แม้จะไม่ได้ความรู้สึกที่อยู่ท่ามกลางธรรมชาติที่สวยงามแต่เราก็ได้ในเรื่องความสะดวกสบายในการเดินทาง อากาศไม่ร้อน และเล่นได้เกือบตลอดทั้งวัน แม้ในเวลากลางคืน สะดวกเวลาไหนก็เดินทางมาเล่นได้ในเวลานั้น

มีงานวิจัยระบุถึงกีฬาปีนเขาว่า การปีนผา เป็นการใช้กล้ามเนื้อของร่างกายเกือบทุกส่วน ทั้งมัดใหญ่และเล็ก รวมทั้งการใช้ความคิดวางแผนเส้นทางในการปีนเขา เป็นการกระตุ้นกล้ามเนื้อแบบไดนามิก ซึ่งท้าทายและยากกว่าการใช้กล้ามเนื้อแบบซ้ำๆ

พัฒนาระบบประสาทการเคลื่อนไหวกล้ามเนื้อมือและเท้า ช่วยเรื่องระบบไหลเวียนโลหิตหรือคาร์ดิโอได้ดีไม่แพ้การวิ่งหรือการปั่นจักรยาน เผาผลาญแคลอรีได้มากขึ้น สร้างความตื่นตัวระแวดระวังสิ่งรอบข้างและเป็นการฝึกสมาธิอยู่กับสิ่งที่ทำได้นานขึ้น หากจะว่าไปแล้วเป็นการออกกำลังกายที่ช่วยทำให้ร่างกายแข็งแรง ตอบสนองกับการใช้ชีวิตประจำวันได้ดี ซึ่งธรรมชาติของมนุษย์ต้องมีการพัฒนาร่างกายให้สามารถเดินทางไกล และปีนป่ายข้ามอุปสรรคต่างๆ ตามธรรมชาติอยู่แล้ว”

หากคิดจะอยากเล่นคุณก็แค่เพียงหาสถานที่สำหรับการปีนผาจำลองสักที่ เตรียมเสื้อผ้าที่สวมใส่สบาย แนะนำเป็นเสื้อยืด กางเกงขาสั้น หรือบางคนอาจจะใช้ขายาวเพราะกลัวเป็นแผลที่ขาแต่ขอให้เป็นกางเกงที่มีความคล่องตัวตะเข็บเป้ากางเกงเย็บแน่นหนา เพราะเวลาปีนเขาคุณอาจจะต้องยกขาสูง หรือเหยียดกว้างเพื่อที่จะข้ามไปสู่อีกจุดหนึ่งให้ได้

รองเท้าแนะนำเป็นรองเท้าผ้าใบที่มีคุณสมบัติกันลื่นดีใส่กระชับไม่หลุดจากเท้าง่าย ส่วนอุปกรณ์อื่นๆ คุณไม่จำเป็นต้องซื้อเพราะที่เล่นทุกที่จะมีให้คุณยืมใช้ คุณเพียงแค่หาเพื่อนสักคนไว้เป็นบัดดี้ หรือภาษานักปีนผาจะเรียกว่า คลิมเบอร์ (Climber ผู้ปีน) และบีเลเยอร์ (Belayer ผู้ช่วยดึงเชือกอยู่ด้านล่าง) สลับกันเล่น ซึ่งทั้งคู่จะต้องเชื่อใจ และมีสมาธิกับการมองผู้เล่น ช่วยกันดูจุดที่มีความเป็นไปได้ในการปีนให้ถึงเป้าหมาย

กริช แนะนำต่อว่า สิ่งที่ยากที่สุดในการปีนผาคือความกล้าที่จะเอาชนะความกลัว บางคนร่างกายแข็งแรงมากแต่พอปีนขึ้นไปที่ความสูงประมาณตึก 3 ชั้น เริ่มกลัวความสูงมองลงมาข้างล่างแล้วขาสั่นอ่อนแรง ร่วงตกลงมาก็มีเหมือนกัน แต่ไม่ได้หมายความว่าเราจะสู้กับความกลัวตรงนั้นไม่ได้

วิธีเอาชนะความกลัวคือการฝึกทำซ้ำๆ ไปยืนอยู่ตรงจุดนั้นซ้ำๆ จนร่างกายเริ่มชินกับความสูง เราจะเริ่มทรงตัวได้ดีขึ้น ไม่รู้สึกหวิวๆ เหมือนกับเราปีนบันไดเปลี่ยนหลอดไฟ

ที่บ้านแรกๆ จะรู้สึกหวิวๆ ขาสั่นเพราะธรรมชาติมนุษย์จะเตือนเรื่องอันตรายจากการตกที่สูงแต่พอปีนครั้งต่อๆ มาความกลัวจะหายไป เริ่มมีความมั่นใจและทรงตัวได้ดีขึ้น การปีนผาจำลองก็แบบเดียวกัน

เริ่มต้นจากการปีนระดับต่ำเพื่อให้ร่างกายคุ้นชินกับการปีนป่าย วันต่อมาคุณจะรู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัวให้กลับมาเล่นซ้ำอีกครั้งความปวดจะหายไปประมาณครั้งที่ 5 เป็นต้นไปคุณจะรู้สึกถึงความเปลี่ยนแปลงของร่างกาย กล้ามเนื้อมือมีแรงมากขึ้น จับยึดเกาะหินได้ดีขึ้น

เสน่ห์ของการปีนผาอย่างหนึ่งก็คือ สร้างความตื่นเต้นได้แม้เราจะกลับไปเล่นที่เดิม แต่แค่เปลี่ยนจุดปีนขึ้นแผนการปีนและเส้นทางทั้งหมดก็ต้องเปลี่ยนใหม่ ไม่รู้สึกซ้ำซากและทำให้ร่างกายเราแข็งแรงขึ้นไม่แพ้การออกกำลังกายประเภทอื่นอย่างแน่นอน &O5532;