posttoday

อิสระบนแผ่นกระดาน

11 ธันวาคม 2559

กีฬาเอ็กซ์ตรีมได้ใจวัยรุ่น โดยเฉพาะหนุ่มๆ ที่มีความสามารถใช้ทักษะต่อกรกับความรุนแรงได้ดี พงศ์พันธุ์ พลละคร

โดย...ปอย   ภาพ : ภัทรชัย ปรีชาพานิช

กีฬาเอ็กซ์ตรีมได้ใจวัยรุ่น โดยเฉพาะหนุ่มๆ ที่มีความสามารถใช้ทักษะต่อกรกับความรุนแรงได้ดี พงศ์พันธุ์ พลละคร เชฟใหญ่เจ้าของร้าน The Crib-Japanese Sushi & Fusion Restaurant เคยมีความฝันอยากเป็นนักสเกตบอร์ดทีมชาติไทยตั้งแต่สมัยเรียน ม.ปลาย ตอนนั้นนักร้องแร็ปโย่ โจอี้ บอย กำลังดังก็เล่นกีฬาชนิดนี้ จึงลองเล่นตามบ้างแล้วเล่นได้ดีมาก นอกจากเป็น “เด็กสเกต” สุดเท่แล้ว  ก็ยังได้ค้นพบอีกด้วยถึงความรู้สึกอิสรเสรีบนแผ่นบอร์ด เป็นกีฬาไม่ต้องแข่งขันกับใคร แค่แข่งกับตัวเองก็ให้ความรู้สึกที่สุดเจ๋งแล้ว

ความฝันเยาว์วัยบิดผันไปได้เสมอ พงศ์พันธุ์ เล่าว่า กำลังไถมันๆ สนุกๆ บนกระดานยี่ห้อช็อกโกแลตแผ่นโปรดก็ต้องไปเล่นกีฬาบาสเกตบอล และถูกคัดตัวเป็นทีมโรงเรียนเตรียมอุดมศึกษา พัฒนาการ เส้นทางทีมชาติก็เปลี่ยนผกผันไปตั้งแต่วันนั้น ต้องหันมาซ้อมบาสอย่างหนักหน่วงแทน

“คนเก่งก้าวขึ้นเป็นทีมชาติจะต้องซ้อมวันละ 3-4 ชั่วโมงขึ้นไปนะครับ ตื่นมาก็ยืนอยู่บนบอร์ดแบบนั้นเลย นักกีฬาสเกตบอร์ดทีมชาติก็เริ่มในวัยมัธยมนี่ละครับ แต่สเกตเล่นได้ไม่มีจำกัดวัย ร่างกายคนเรามีขีดจำกัดแน่นอน ตอนนี้ผมอายุ 33 ปี แล้วจากการซ้อมจริงจังเพื่อมุ่งเป็นนักกีฬา ก็เปลี่ยนมาซ้อม เพื่อการสังสรรค์แลกเปลี่ยนข่าวสารกันในกลุ่มเพื่อนฝูง

กีฬาชนิดนี้ใจคือตัวขับเคลื่อนกาย ถ้าใจพร้อมอยากเล่น ก็เล่นได้ อยากทำ ไม่ว่าวัยไหนก็ทำได้ครับ ไม่ว่าจะเล่นสนุกแบบไถๆ หรือตั้งเป้าฝึกฝนเพื่อเอาท่ายากธรีซิกตี้ เตะ ตวัด ควงบอร์ดลอยหมุนตัว 360 องศา ลงบนกระดานยืนหล่อๆ ให้ได้ วันนี้เพื่อทำให้ได้ฝึก 100 รอบผมก็ต้องเอาให้มันลงนะครับ” พงศ์พันธุ์ เล่าถึงจุดเริ่มต้นในความรักที่ลอยหายไปไกล แต่อย่างไรหัวใจก็ยังหมุนกลับมาอยู่ที่เดิมไม่เปลี่ยนใจ

อิสระบนแผ่นกระดาน

 

สวนสาธารณะสมเด็จสราญราษฎร์มณีรมย์ ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ คือสนามฝึกปรือกีฬาเอ็กซ์ตรีมของก๊วนเด็กสเกตหลายรุ่น หลากสไตล์ พงศ์พันธุ์ บอกว่าด้วยงานเชฟเจ้าของร้านอาหารญี่ปุ่นหนักหนาเอาการ การหาโอกาสมาปลดปล่อยเรียกเหงื่อที่นี่ ยากขึ้นทุกวัน จากเคยมาอาทิตย์ละ 3-4 ครั้ง ก็ลดเหลือ 2 ครั้งก็ถือว่าดีมากแล้ว

“เพื่อนๆ ผมก็ไม่ต่างกันเลยครับ ทำงานหนักจนหาเวลามาออกกำลังกายยาก สเกตไม่ได้เล่นกันแค่วัยรุ่น วัยทำงานก็เยอะครับ มันเป็นกีฬาแฟชั่นที่เล่นกันจริงจัง สิ่งที่คนนอกมองก็แค่เรื่องของการแต่งตัวของคนเล่น ผมแต่งตัวสไตล์สตรีทในแบบโปรสเกตในสายพังก์ร็อก ฮิปฮอป วันไหนอยากพักค่อยๆ ถู ค่อยๆ ไถไป เพลงที่เข้ากับเวลาเล่นของผมมากที่สุด คือ เพลง Superman ของวง Goldfinger จังหวะฮึกเหิมฟังแล้วเพิ่มความกล้าหาญในการเล่นยิ่งขึ้น

 วันไหนอารมณ์ไม่ค่อยดีนี่ต้องเลือกเพลงจังหวะมันๆ ระบายอารมณ์ได้ดีเลย ลองเล่นแล้วคุณจะรู้ว่ามันเป็นมากกว่าแค่เรื่องของกระแส หรือแค่แฟชั่นสไตล์ไปเร็วมาเร็ว แต่เป็นแฟชั่นมันมาก ไม่มีวันเอาต์ ผมไม่สามารถตัดใจเลิกเล่นมันได้เลย แล้วก็เล่นได้ทุกๆ ที่ ผมใช้บอร์ดขนาดใหญ่ 8.2 นิ้ว เพราะตัวใหญ่ เท้าใหญ่ ล้อเบอร์ 52 เล่นทางเรียบและรับแรงกระแทกได้ดี ขนาดใหญ่แต่พกพาไปไหนก็ได้ครับ เจอถนนพื้นเรียบผมก็เล่นได้เลย ยิ่งที่เจอช่วงราวหรือขั้นบันไดให้สไลด์ บริเวณที่ไม่ค่อยมีคนพลุกพล่านถือเป็นสวรรค์สำหรับนักสเกตเลยนะครับ 

และด้วยการจัดไว้ในกลุ่มกีฬาเสี่ยงอันตราย ถ้าไม่มีทักษะ หรือพื้นฐานแน่นก็บาดเจ็บได้ คนเล่นต้องมาจากการซ้อม ซ้อม และซ้อม แต่เป็นการซ้อมที่มีความสุขไม่มีอะไรกดดัน ใครอยากลองคุยกับคนเล่นลานสเกตแถวๆ บ้านคุณก็ได้ พวกเขาเป็นมิตรและพร้อมจะช่วยคุณอยู่แล้ว คนดังก็เช่น เต๋า Tao Kitpullap นักสเกตบอร์ดอาชีพ ตอนนี้เป็นประชาสัมพันธ์ให้สมาคมสเกต หรือใครอยู่แถวสมุทรปราการ นุ ซีทรู ดังมาก ส่วนผมเล่นแถวๆ ถนนเพชรบุรีตัดใหม่ เพราะไม่ไกลร้านซอยเอกมัย กลุ่มผมชื่อ Always Pain ใครมาอยู่กลุ่มนี้คือเจ็บตัวตลอดเวลาครับ” พงศ์พันธุ์ บอกทิ้งท้ายพลางหัวเราะและฝากบอกปีหน้างาน Vans Skate Day ซึ่งจัดกันทุกปีวันที่ 25 มิ.ย. คงได้เจอ “เด็กสเกต” หน้าใหม่มาร่วมสร้างสีสันสุดมันกันหนาตาขึ้น จัดเป็นกีฬาที่มีกลุ่มก้อนเหนียวแน่น