posttoday

24 เรื่องสั้นขั้นเทพ ของ'ฟ้า พูลวรลักษณ์'

12 กันยายน 2554

เมื่อเอ่ยชื่อ “ฟ้า พูลวรลักษณ์” กวีแคนโต้ผู้ยิ่งยงหลายคน

โดย...อินทรชัย พาณิชกุล

เมื่อเอ่ยชื่อ “ฟ้า พูลวรลักษณ์” กวีแคนโต้ผู้ยิ่งยงหลายคนคงนึกถึงบุคลิกอันเงียบขรึม สันโดษ สงบเสงี่ยมเจียมตน ตลอดจนสำนวนการเขียนที่เรียบง่าย สั้นกระชับ ลึกซึ้ง คมคาย ผ่านบทกวีสามบรรทัดและนวนิยายอีกหลายต่อหลายเล่ม บนเส้นทางน้ำหมึกกว่า 40 ปีที่ผ่านมา

วันนี้ หลังรวมเรื่องสั้นชื่อ 24 เรื่องสั้นของฟ้า สำนักพิมพ์ใบไม้สีเขียว ผ่านทะลุเข้ารอบสุดท้ายรางวัลซีไรต์ประจำปี 2554 ชายในชุดขาวผู้มีรอยยิ้มสะอาดสะอ้าน จึงตัดสินใจก้าวออกมาจากโลกส่วนตัวอันเร้นลับ มานั่งพูดคุยถึงความเป็นไปในชีวิตและการทำงาน ณ ปัจจุบันให้ฟัง

“ปีนี้เป็นปีที่ 40 แล้ว ที่ผมเขียนหนังสืออย่างจริงจัง เขียนทุกอย่างที่เราอยากจะเขียน และพร้อมที่จะเขียน ไม่ว่าจะบทกวี นิยาย เรื่องสั้น หรือแม้แต่การทำหนัง ผมไม่ได้จำกัดตัวเองอยู่ในกรอบว่าต้องเป็นกวี หรือเป็นนักเขียนนิยาย นักเขียนเรื่องสั้น เพราะถือเป็นงานสร้างสรรค์เหมือนกันทั้งหมด”

24 เรื่องสั้นขั้นเทพ ของ'ฟ้า พูลวรลักษณ์'

ราว 10 ปีก่อน หลังเป็นหัวหอกในการบุกเบิกบทกวีสามบรรทัด หรือแคนโต้ ให้สะท้านสะเทือนวงการกวี จนเกิดกลายเป็นกระแสมาแรงราวพายุคลั่ง ดึงคนหนุ่มสาวรุ่นใหม่ให้หันมาสนใจกันมากขึ้น กวีผู้สันโดษรายนี้ เริ่มต้นทำงานสร้างสรรค์อีกหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นนวนิยายขนาดสั้น นิยายขนาดยาว หนังสั้น หนังยาว และล่าสุด ผลงานเรื่องสั้นที่ตัวเขาเองสารภาพว่า เพิ่งหัดเขียนได้เพียง 8 ปี

“ความยากของงานทุกอย่างมันอยู่ที่จุดเริ่มต้น ผมไม่เคยเขียนเรื่องสั้น เพราะคิดว่ายังไม่พร้อม ยังเขียนไม่ได้ แต่พอผมได้มีโอกาสลงมือเขียนก็พบว่าเราก็เขียนได้ พอได้ปุ๊บมันก็ไหลเลย อารมณ์และแรงบันดาลใจเป็นสิ่งสำคัญที่สุด แล้วอีกสิ่งสำคัญในการทำงานสร้างสรรค์ก็คือ ต้องมีไฟ” กวีแคนโต้ผู้ยิ่งยงย้ำหนักแน่น

ฟ้าเล่าว่า เขาเขียนรวดเดียวจนจบ โดยให้เหตุผลสั้นๆ ว่า ถ้าเขียนออก ไหลลื่น แปลว่าสนุก ถ้าไม่สนุก ก็จะไม่ลงมือเขียนต่อเป็นอันขาด

“ผมเขียน อ่าน และคัดเลือกด้วยตัวเอง เป็นบรรณาธิการด้วยตัวเอง ถ้าเขียนแล้วรู้สึกเราไม่ชอบ ก็คือไม่ผ่าน สิ่งสำคัญคือต้องตรวจสอบเอง ทำตัว ทำใจให้เป็นคนอ่าน งานนี้อ่านแล้วได้อะไรไหม สนุกไหม ส่วนที่เหลือก็จะเป็นไปตามธรรมชาติของมัน” เขายิ้มรื่นรมย์

24 เรื่องสั้นของฟ้า ชื่อบ่งชัดอยู่แล้วว่าประกอบด้วย 24 เรื่อง เป็นมุมมองของตัวผู้เขียนที่มีต่อชีวิต ระหว่างโลกแห่งความจริงและความฝัน เต็มไปด้วยอารมณ์ ความรู้สึกนึกคิด ประสบการณ์ ทั้งรัก โลภ โกรธ หลง สุข เศร้า เหงา ประทับใจ โศกเศร้าสะเทือนใจ เต็มไปด้วยจินตนาการเพริศแพร้ว และแนวคิดแปลกประหลาดลึกล้ำเหนือจริง

“รางวัลซีไรต์ ถ้าได้ก็ดี มันส่งผลดีต่องานของผม เขียนออกมาก็อยากให้คนอ่านเยอะๆ นี่คือเหตุผลสำคัญที่ผมอยากจะได้ แต่ถ้าไม่ได้ ชีวิตก็เหมือนเดิม ทำงานต่อไป จริงๆ การทำงานให้เสร็จก็คือความสุขพอเพียงแล้ว”

“ความคาดหวังของผมในอาชีพนักเขียนคือ ความสุขในการได้ทำมัน นอกเหนือจากนั้น ชื่อเสียง เงินทอง คำชื่นชม ถือเป็นโบนัสเท่านั้นเอง คุณค่าจริงๆ อยู่ชั่วขณะที่เราทำมันแล้วเรามีความสุขกับมัน เหมือนเรามีลูก ไม่ว่าเขาจะเป็นยังไง จะดีไม่ดีเราก็รักเขาอยู่แล้ว การได้รางวัลก็เหมือนเขาสอบได้ที่ 1 เราเป็นพ่อเราก็มีความสุข มีความภาคภูมิใจ”

ทุกวันนี้ ฟ้า พูลวรลักษณ์ ยังคงนิยมชมชอบการเดินทาง ทั้งใกล้และไกล ค้นหาความสงบในตัวตน ค้นหาความหมายของชีวิต ท่องเที่ยวดูผู้คน วัฒนธรรม สัมผัสธรรมชาติ เรียนรู้ประสบการณ์ใหม่ๆ เพื่อกลั่นกรองมาเป็นวัตถุดิบในการทำงานสร้างสรรค์ในวันข้างหน้าต่อไป