ธนวัฒน์ ภู่เจริญศิลป์ กันพลาที่มีมูลค่ามากกว่าที่คิด

เรื่อง โยธิน อยู่จงดี  ภาพ อมรเทพ โชติเฉลิมพงษ์

“ผมคิดว่าเราทุกคนชอบของเล่นเหมือนกันหมด ถึงจะเติบโตเป็นผู้ใหญ่แล้ว แต่ความเป็นเด็กก็ยังอยู่ในตัวเราเสมอ แต่จะมีมากมีน้อย หรือจะเปิดเผยตัวเองแค่ไหนเท่านั้นเอง วัยเด็กเราไม่มีเงินซื้อของที่อยากได้ แต่จนถึงวันหนึ่งที่เรามีรายได้มากพอเราจึงกลับไปตามหาและเติมเต็มความฝันเมื่อวันเก่า” ธนวัฒน์ ภู่เจริญศิลป์ ผู้จัดการร้านดี.เค.เบเกอรี่ (ใกล้วัดแขก สีลม) กล่าวไว้เช่นนั้น

สานต่อความชอบวัยเด็ก

ธนวัฒน์ เล่าที่มาที่ไปเกี่ยวกับการเก็บในเรื่องการเก็บของเล่นของสะสมว่า “เริ่มมาจากความรู้สึกตอนเด็กๆ อยากจะได้ของเล่นสักชิ้นที่เราอยากได้เราชอบ แต่เราก็ได้แค่มอง บางทีเราเก็บเงินก็อาจจะได้ปีละชิ้นหรือ 2 ปีชิ้นนึง ถึงจะได้ของที่เราอยากได้ พอเติบโตขึ้นได้ทำงานมีรายได้ก็เริ่มกลับไปมองหาสิ่งที่ต้องการ

ปรากฏว่าราคาของแพงกว่าที่เราเคยอยากได้ตอนเด็กๆ เสียอีก เพราะว่ากลายเป็นของเก่าหายากและตีมูลค่าไม่ได้ ดังนั้นของเล่นที่เราเห็นจึงไม่ได้กลายเป็นของเล่น แต่กลายของเล่นโบราณเป็นของสะสมที่มีมูลค่าสูงไปแล้ว ตอนทำงานใหม่ๆ เราก็เริ่มลองหาซื้อของที่ชอบ เวลาเราเดินทางไปต่างประเทศ หรือเดินเที่ยวแล้วเจอของที่ชอบ แต่ก็ไม่ได้เก็บสะสมอย่างจริงจังมากนัก

ตอนอายุประมาณ 25 ปี กันพลาตัวแรกๆ ผมไปซื้อที่สะพานเหล็ก ซึ่งเป็นแหล่งขายของเล่นแหล่งใหญ่ในบ้านเราถ้าเป็นช่วงเวลานี้ก็น่าจะเป็นเมก้าพลาซ่า แค่เราไปเดินก็มีความสุขแล้ว ได้กันพลาติดมือมา 2 กล่องแล้วก็ดองเอาไว้ (คำว่าดองในความหมายของคนเล่นโมเดลก็คือการชื้อมาแล้วเก็บเอาไว้จนลืม)

แล้วก็ไม่ได้ยุ่งอะไรกับกันพลาอีกเลย เพราะว่าตอนนั้นชีวิตการทำงานของเราค่อนข้างที่จะยุ่งมาก เราก็ทำงานจนไม่มีเวลาสนุกสนานกับเรื่องส่วนตัว”

เดนโดรเบียม ของต้องมี

“จนวันนึงเมื่อตอนอายุ 30 ปีหลังแต่งงานเราก็มีโอกาสไปเที่ยวกับแฟนที่ไต้หวัน ไปเจอกันดั้มเบสไทเป ซึ่งผมชอบมากเพราะเต็มไปด้วยกันดั้ม เราก็ไปถ่ายรูปแล้วไปเจอกันพลากล่องนึง

สมัยเราเรียนมัธยมเราเคยอยากได้ แล้วตอนนี้ก็ยังทำออกมาขายอยู่ก็คือกันดั้มเดนโดรเบียม กล่องใหญ่มากน้ำหนักประมาณ 6 กก. ความรู้สึกตอนนั้นคือ เราอยากได้ (แม้จะมีราคาสูงมาก) เงินก็มีแล้ว ถือมาเตรียมจ่ายแล้วแต่เราเอากลับมาไม่ได้ เพราะแฟนผมบอกว่ากล่องใหญ่มากจะขนกลับเมืองไทยยังไง ขนกลับมาของอาจจะแตกได้ แล้วก็ลำบากกับการเดินทาง

พอกลับมาถึงไทยไม่นานเราก็ไปเจอร้านวางขายอยู่ในกลุ่ม รีบไปซื้อมาส่งประกอบทำสีจนเสร็จสวยงาม เหตุผลที่ต้องเป็น เดนโดรเบียม เพราะเป็นหนึ่งในกันพลาที่มีขนาดใหญ่ที่สุดรุ่นหนึ่ง เชื่อว่าทุกคนที่เล่นกันพลาและรู้จักล้วนอยากได้ตัวนี้มาครอบครอง

มีชิ้นส่วนงานที่ค่อนข้างละเอียดประกอบยาก เฉพาะตัวโมเดลเองก็มีราคาสูงมากอยู่แล้ว แต่หากประกอบพร้อมทำสีเสร็จแล้วจะยิ่งทำให้งานออกมาดูสวยมีมูลค่าที่สูงขึ้นไปอีก”

กันพลา ลินคินพาร์ก

เมื่อเปิดคลังแสงของ ธนวัฒน์ ถึงกับร้องว้าว เพราะไม่ได้มีเพียงแค่เดนโดรเบียมที่เป็นไฮไลต์ แต่ยังมีหนึ่งในกันพลาที่ขึ้นชื่อว่าหายากและมีราคาสูงที่สุดในกลุ่มกันพลาที่ยังไม่ได้ประกอบก็คือ กันพลารุ่นลินคินปาร์ก ลิมิเต็ดอิดิชั่น หายากจนแทบจะประเมินราคาได้ยาก เป็นรุ่นพิเศษที่ทำร่วมกับวงลินคินปาร์ก วงร็อกระดับโลกทำออกมาฉลอง 30 ปีกันพลา เป็นลิมิเต็ดเอดิชั่นพร้อมซีดีเพลงจำนวนจำกัด กล่องสกรีนเป็นภาพวาดศิลปินในวงแต่งชุดตัวละครในกันดั้ม และเป็นครั้งแรกที่เราได้เปิดกล่องกันพลาที่หายากที่สุดรุ่นหนึ่งในเวลานี้พร้อมกับเจ้าของ

“2 กล่องนี้ผมไปซื้อที่กันดั้มเบสที่ญี่ปุ่นเมื่อหลายปีมาแล้ว ตอนนั้นพนักงานเชียร์ให้ผมซื้อกล่องนี้ให้ได้เพราะเป็นลิมิเต็ดอิดิชั่น ผมก็ไม่ได้คิดอะไรมากเลยซื้อมา 2 กล่องและพนักงานให้ซีดีเพลงมาอีก 1 แผ่นซื้อมาเก็บไว้ยังไม่ได้ต่อ จนวันที่ เชสเตอร์ เบนนิงตัน นักร้องนำของวงเสียชีวิต

ผมถึงรู้นี่เป็นกันพลารุ่นเดียวที่ทำร่วมกับวงลิงคินพาร์ก เปิดอัลบั้ม “A Thousand Suns” โดยมี กันพลา ไฮเกรด 1/144 เป็นหุ่นรุ่นอาร์เอ็กซ์ 78-จีบี01เอฟบี ฟูลเวอร์เนียน ออกแบบสีโดยสมาชิกในวง และใช้เพลง “The Catalyst” เพลงแรกในอัลบั้ม เป็นเพลงประกอบในเกมโมบิลสูทกันดั้ม เอ็กซ์ตรีม บนเครื่องอาเขต และยังเป็นครั้งแรกของซีรี่ส์กันดั้มที่ใช้เพลงร็อกของศิลปินโลกตะวันตก

หากศึกษาประวัติศาสตร์ของกันดั้มเราจะรู้ว่ากันดั้มไม่ใช่แอนิเมชั่นสำหรับเด็ก ซึ่งแหวกแนวจากตลาดแอนิเมชั่นญี่ปุ่นในยุคนั้น ที่เน้นเส้นเรื่องแบบเรียบง่าย ความดีชนะความชั่ว แต่กันดั้มดราม่ากว่านั้นมากเป็นเรื่องราวที่พูดถึงความขัดแย้งในโลกความเป็นจริงผ่านเรื่องราวของกันดั้ม

ดังนั้น ตอนเด็กแม้เราจะชอบตัวหุ่นและการต่อสู้แค่ไหนแต่เราก็ดูไม่รู้เรื่องอยู่ดี และแนวทางของผู้สร้างเรื่องกันดั้มนอกจากเนื้อหาดราม่าแล้ว เพลงที่เลือกใช้ในซีรี่ส์กันดั้มจะเน้นเป็นเพลงร็อกเท่านั้น นั่นจึงเป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่ทำให้วงร็อกระดับโลกได้มามีส่วนร่วมในครั้งนี้ ส่วนราคาตอนที่ซื้อมาก็จัดกว่าแพงในระดับหนึ่งแล้ว แต่พอหลังนักร้องนำเสียชีวิตราคาขายในอินเทอร์เน็ตก็เพิ่มขึ้นไปอีกหลายเท่า”

พวกพ้องกันดั้ม

ดูเหมือนกันพลาจะมีอำนาจพิเศษอย่างหนึ่งก็คือเมื่อมีตัวแรกแล้วก็จะมีตัวอื่นตามมาอีกเป็นกองทัพ ในวงการกันพลาจะเรียกกันเล่นๆ ว่าสกิลเรียกพวกหรือเรียกเพื่อน

ผู้จัดการหนุ่ม เปิดตัวของสะสมอีกชิ้นที่น่าจะเรียกว่าได้ว่ามีนักสะสมชาวไทยน้อยคนนักที่จะมีในครอบครอง ก็คือโมเดลส่วนหัวและอกของกันดั้มอาร์เอ็กซ์ 78-2 หุ่นรุ่นแรกของกันดั้ม “ตัวนี้ผมเพิ่งได้มาล่าสุดจากญี่ปุ่นขนส่งมาทางเรือ เข้าใจว่าน่าจะเคยเป็นของแต่งร้านกันดั้มมาก่อน หาเจอในอินเทอร์เน็ตต้องใช้เวลาถึง 6 เดือนกว่าจะได้มา ตั้งใจจะเอามาตั้งเป็นของตกแต่งบ้าน สามารถเสียบปลั๊กแล้วจะมีไฟที่ตาเปิดให้ดูสวยๆ ตอนกลางคืน

ส่วนหุ่นรุ่นอื่นๆ ก็มี อย่างเช่น กันดั้มมาร์กทู ตัวนี้เป็นตัวที่ผ่านการทำสีมาแล้วและเอาลงโพสต์ในอินเทอร์เน็ต จนเว็บไซต์ต่างประเทศที่รีวิวภาพผลงานการทำสีกันดั้มดึงภาพกันดั้มตัวนี้ของผมไปลงและให้รับการยอมรับว่าเป็นกันดั้มมาร์กทู ที่ทำสีได้สวยที่สุดตัวหนึ่ง นอกเหนือจากนี้ผมก็จะมีส่วนที่เรียกว่าเป็นกันดั้มแบบหุ่นเหล็กทั้งตัว

หากเรียกกันพลาเราก็จะรู้กันว่าเป็นชิ้นส่วนที่ทำจากพลาสติก แต่หากเป็นกันดั้มที่ทำจากเหล็กทั้งตัวมูลค่าย่อมสูงขึ้นกว่าเดิม ยิ่งเป็นตัวลิมิเต็ดเอดิชั่นเฉพาะการสั่งพรีออร์เดอร์กับทางบริษัทบันไดด้วยแล้ว ยิ่งเป็นของที่มีราคาสูงกว่าปกติหลายเท่า

อย่างเช่น หุ่นรุ่นนิว กันดั้ม กับ ซาซาบิ แบบครึ่งตัว หรือหุ่นกันดั้มวิงก็เป็นโมเดลหุ่นเหล็กที่ผมชื่นชอบ โดยเฉพาะรายละเอียดของหุ่นที่ทำออกมาได้ละเอียดอย่างน่าทึ่ง จุดขยับต่างๆทำออกมาได้สมจริง แยกสีแยกชิ้นออกมาได้ละเอียดสมราคา ซึ่งกันดั้มที่ผมเล่นจะเน้นไปที่
ซีรี่่ส์ยูซี (UC-Universal Century) ซึ่งเป็นซีรี่ส์ที่ทำให้ผู้คนทั่วโลกรู้จักกันดั้มมากที่สุด และเราเองก็มีความคุ้นเคยผูกพันกับเรื่องราวเหล่านี้

ท้ายสุด ธนวัฒน์ บอกกับเราว่า “กันดั้มทั้งหมดที่มีอยู่แม้ใครจะเห็นว่าเป็นของเล่นแต่ผมกลับคิดว่าความสุขของแต่ละคนนั้นไม่เหมือนกัน ผมมีความสุขอยู่กับสิ่งเล็กๆ น้อยๆ เหล่านี้และไม่ได้ซื้อทุกชิ้นที่ผ่านตา แต่หาสิ่งที่เราต้องการและมีความสุขกับของชิ้นนั้นจริงๆ สำหรับคนมีครอบครัวแล้วผมแนะนำว่าต้องพูดคุยกับคนในครอบครัวให้ดีโดยเฉพาะเด็กๆ ให้เขารู้ว่าของที่เห็นอยู่แม้จะเป็นของเล่นแต่ก็เป็นของที่มีมูลค่าสูง และยิ่งมีมูลค่าสูงขึ้นเรื่อยๆ เพราะจะกลายเป็นของหายาก”