วิกันดา ยงทิวเจริญสุข นางฟ้าของสัตว์โลกตัวน้อย
นิยามคนรักสัตว์ในสายตาคุณเป็นอย่างไร? ไม่รังแกสัตว์ โอบอ้อมอารีต่อสัตว์ หรือช่วยเหลือสัตว์ทุกครั้งที่มีโอกาส
โดย พุสดี
นิยามคนรักสัตว์ในสายตาคุณเป็นอย่างไร? ไม่รังแกสัตว์ โอบอ้อมอารีต่อสัตว์ หรือช่วยเหลือสัตว์ทุกครั้งที่มีโอกาส
ไม่สำคัญว่าคำตอบของคุณจะเป็นอย่างไร เพราะสำหรับ “วิว” วิกันดา ยงทิวเจริญสุข ตั้งแต่เล็กจนโต เธอมุ่งมั่นกับการช่วยเหลือสัตว์ทุกครั้งที่มีโอกาส
“ตั้งแต่เล็กเราก็เป็นแบบนี้นะ อย่างเวลาไปตักข้าวในครัว ถ้าเห็นจิ้งจก เราไม่ได้ตกใจนะ แต่จะเอาข้าวสวย 2-3 เม็ดวางไว้ให้มัน เพราะเราไม่อยากให้มันต้องเสี่ยงชีวิตลงไปกินที่ทัพพีตักข้าวที่แช่น้ำไว้ กลัวมันจะจมน้ำตาย” สาวหวานบอกเล่าด้วยแววตาเป็นประกาย
แม้หลายคนอาจจะฟังดูแล้วคิดว่าเว่อร์หรือเปล่า แต่ถ้าลองได้ติดตามเรื่องราวของเธอจากนี้ จะรู้ว่านี้คือเรื่องจริงไม่ใช่นิยาย
ความเมตตานี้ค่อยๆ บ่มเพาะมาทีละน้อย จนกระทั่งเติบใหญ่เริ่มทำงานหาเลี้ยงชีพได้ วิวไม่เคยเกี่ยงงอนทุกครั้งที่มีโอกาสได้ช่วยเหลือสัตว์ ตั้งแต่เรื่องเล็กๆ น้อยๆ อย่างการให้อาหารหมา แมวจรจัด ไปจนถึงการทำทุกวิถีทางเพื่อยื้อชีวิตเล็กๆ ของสัตว์น้อย แต่ยิ่งใหญ่ในความรู้สึกของเธอไว้
“เหตุการณ์ที่ประทับใจไม่ลืม คงเป็นตอนที่เสี่ยงชีวิตลงไปช่วยเจ้าเหมียวที่กำลังจะโดนรถชน ตอนนั้นวิวเพิ่งอายุ 15 ปี วันนั้นนั่งรถไปกับพี่สาวแถวพระราม 4 แล้วปรากฏว่าระหว่างที่รถติดอยู่ตรงสี่แยกไฟแดง เราเห็นมีแมวตัวหนึ่งอยู่กลางถนน
คือถ้าไฟเขียวแล้วรถแล่นออกไปคือทับมันตายแน่ ตอนนั้นเราคิดแต่ว่าต้องช่วยมันให้ได้ ตัดสินใจเปิดประตูรถแล้วลงไปอุ้มมันขึ้นมาทันที จากนั้นก็รีบพาไปหาสัตวแพทย์ เพื่อดูว่ามันเป็นโรคอะไรหรือเปล่า เอาจริงๆ ตอนนั้นวิวก็ยังไม่รู้ว่าจะทำยังไงกับมันต่อไปดี โชคดีที่ญาติวิวอาสาว่าจะเอาไปเลี้ยงดูให้”
นอกจากเหตุการณ์เสี่ยงตายเข้าไปช่วยเจ้าเหมียวแล้ว อีกเหตุการณ์ประทับใจที่วิวจำไม่ลืม คือตอนช่วยนกพิราบที่โดนแมวที่บ้านกัด
“นกพิราบตัวนี้บินมาตรงหน้าบ้านวิว แล้วเจอแมวจรที่เราให้อาหารกัด ตอนนั้นวิวตกใจมาก รีบพานกพิราบไปโรงพยาบาลจุฬาฯ พอไปถึงหมอบอกว่ารักษาไม่ได้แล้ว เพราะถ้านกพิราบโดนแมวกัด จะหลั่งฮอร์โมนตัวหนึ่งออกมาทำให้ตาย ตอนนั้นวิวทั้งตกใจ และรู้สึกบาป ที่แมวจรที่เราให้อาหารไปทำลายสัตว์ตัวอื่น
วันนั้นนอกจากหมอจะพยายามยื้อชีวิตนกพิราบตัวนั้นอย่างสุดความสามารถ คุณหมอก็ยังฉีดยาให้วิวด้วย เพราะกลัวว่าวิวจะติดเชื้อโรคจากนกพิราบ หลังจากนั้นวิวก็พานกพิราบกลับไปรักษาตัวที่บ้าน ค่อยๆ กรอกข้าวให้กินทีละเม็ด คอยเช็ดตัวให้ วิวยื้อชีวิตมันไว้ได้ 9 วันสุดท้ายมันก็ตาย เสียใจนะ แต่รู้สึกว่าเราทำเต็มที่แล้ว เพราะหมอบอกจริงๆ มันอยู่ได้ไม่พ้นวันที่วิวพาไปส่งโรงพยาบาลด้วยซ้ำ”
ด้วยความที่ช่วยเหลือสัตว์น้อยแบบไม่หวังผลเรื่อยมา ทำให้เมื่อคนรอบข้างพบเห็นว่ามีสัตว์ที่ต้องการความช่วยเหลือ ก็จะติดต่อมาที่เธอ
“ถ้าเป็นเคสเล็กๆ ที่ใช้เงินรักษาไม่มาก วิวจะเป็นเจ้าภาพเอง พาแมวไปรักษาบ่อย จนมีโรงพยาบาลสัตว์แห่งหนึ่งแถวพระราม 8 ใจดีมาก ลดราคาให้พอเขารู้ว่าเราช่วยเหลือสัตว์จรจัด เพราะเห็นสัตว์ที่เราพาไปไม่เคยซ้ำเลย ส่วนถ้าเคสใหญ่ๆ วิวจะเป็นคนออกเงินก้อนไปก่อน แล้วค่อยมาขอเรี่ยไรเอา ถ้าเรี่ยไรแล้วสุดท้ายได้เงินไม่ครบ วิวจะเป็นคนเติมให้ครบเอง”
ถามว่า ทำไมวิวต้องทุ่มเทขนาดนี้ สาวสวยตอบอย่างมุ่งมั่นว่า
“สัตว์น้อยเหล่านี้เขาช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ คนเรายังหาเงินได้ ซื้อข้าวกินเองได้ เพราะฉะนั้นถ้ายังช่วยไหว วิวก็อยากช่วยให้สุดกำลัง แต่สิ่งที่วิวย้ำกับตัวเองเสมอคือ ต้องช่วยโดยไม่เบียดเบียนตัวเอง
“วิวไม่เคยเสียดายเงินนะ วิวคิดว่าเรายังเด็ก ยังสามารถหาเงินได้ เงิน 1 หมื่นที่เราเสียไป ถ้าเราช่วยได้ 1 ชีวิต มันคุ้มค่ามาก สำหรับวิวมันคือความสุขที่ประเมินค่าไม่ได้”