posttoday

สุดารัตน์ ชุ่มเปีย การเขียนหนังสือคือ ความสุขใจ

08 ตุลาคม 2560

พรสวรรค์ไม่สำคัญเท่ากับพรแสวง เห็นทีจะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับนักเขียนสาวคนนี้ อ้อย-สุดารัตน์ ชุ่มเปีย เจ้าของนามปากกา สุชาคริยา

โดย  อณุสรา ทองอุไร ภาพ วิศิษฐ์ แถมเงิน

พรสวรรค์ไม่สำคัญเท่ากับพรแสวง เห็นทีจะเป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นกับนักเขียนสาวคนนี้ อ้อย-สุดารัตน์ ชุ่มเปีย เจ้าของนามปากกา สุชาคริยา เธอเขียนเรื่องยาวมาทั้งหมด 13 เรื่อง และที่พิมพ์ซ้ำอยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะเป็น ดวงใจบดินทร์ พักตร์อสูร ไซคี สาปหฤหรรษ์ ฯลฯ ปัจจุบันเธออายุ 34 ปี และเริ่มเขียนนิยายมาตั้งแต่อายุ 23 ปี

สุดารัตน์ ชุ่มเปีย การเขียนหนังสือคือ ความสุขใจ

เธอเล่าย้อนอดีตให้ฟังว่า ไม่เคยคิดว่าจะมาเป็นนักเขียนนิยายเรื่องยาวได้เลย เด็กๆ อยากเป็นนักร้อง เป็นนักร้องประจำโรงเรียน เดินสายประกวดมาหลายเวทีเป็นเวทีเล็กๆ ใน จ.เชียงราย แต่ขณะเดียวกันก็เป็นเด็กชอบอ่านหนังสือ แต่ฐานะทางบ้านยากจนไม่มีเงินซื้อหนังสือจะอ่าน จึงทำได้เพียงอาศัยอ่านตามห้องสมุดโรงเรียนได้แค่นั้น มาหัดลองเขียนเรื่องสั้นเอาตอนอายุ 20 ไปแล้ว แต่ก็ยังไม่มีเรื่องไหนเป็นชิ้นเป็นอัน

จนกระทั่งปี พ.ศ 2556 เธอลุกมาเขียนเรื่องยาวอย่างจริงจัง โดยได้แรงบันดาลใจจากนิยายพื้นบ้านเรื่องแก้วหน้าม้าชื่อ พักตร์อสูร แล้วมีคนแนะนำให้ไปเสนอกับสำนักพิมพ์สถาพร จึงได้เป็นที่รู้จักจากนิยายเรื่องนี้ที่พิมพ์ซ้ำถึง 7 ครั้ง ดังมากจากเรื่องนี้ และ แอน ทองประสม ได้ซื้อลิขสิทธิ์เพื่อเตรียมจะทำละครป้อนช่อง 3

"ที่จริงก่อนมาเป็นที่รู้จักจากเรื่องพักตร์อสูรนั้นเราเคยเขียนนิยายทั้งเรื่องสั้นและเรื่องยาวมาแล้ว 8 เล่ม บางเล่มก็เป็นที่รู้จัก บางเล่มก็ไม่ได้พิมพ์ซ้ำ (หัวเราะ) แต่จะดังหรือไม่ เราก็อยากจะเขียนเพราะมีความสุขกับการเขียนหนังสือ ตอนนี้ไม่มีอาชีพอะไรนอกจากเขียนหนังสือเป็นหลักเลย สไตล์การเขียนงานของเรานั้นจะชอบแนวโรแมนติกแฟนตาซีกึ่งพีเรียด ฝันๆ หน่อย" เธอเล่าอย่างอารมณ์ดี

ตอนนี้มีภารกิจต้องดูแลครอบครัว เธอจึงใช้เวลากลางคืนในการเขียนนิยาย การเขียนหนังสือคือความสุข เหมือนเป็นเพื่อนเป็นครู เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตที่ขาดไม่ได้เลย ทำให้ชีวิตมีความหวังมากยิ่งขึ้น พยายามที่จะเขียนให้ได้ทุกวัน แต่บางทียุ่งมากเพราะต้องดูแลคนป่วย วันไหนไม่ได้เขียนจะรู้สึกเหมือนชีวิตขาดอะไรไป

สุดารัตน์ ชุ่มเปีย การเขียนหนังสือคือ ความสุขใจ

การใช้เวลาเขียนต่อเล่มนั้นขึ้นกับมีเวลามากน้อยเพียงใด ช่วงไหนว่างจะเขียนได้เร็ว ถ้ายุ่งก็นานกว่าจะจบเล่ม ชอบงานโรแมนติกแฟนตาซี วัตถุดิบในการเขียนมาจากทุกแหล่งที่หาได้ จากอินเทอร์เน็ต จากเพื่อนๆ หลากหลายอาชีพ แม้กระทั่งจากพระไตรปิฎก ที่ต้องเข้าไปค้นคว้า แต่ละงานที่จะออกมาก็หาข้อมูลหนักมาก ทุกอย่างเป็นแหล่งความรู้ที่ดี

เรื่องต่อไปที่กำลังเริ่มเขียนคาดว่าจะเสร็จกลางปีหน้าชื่อ สารัตถะรัก เป็นเรื่องเกี่ยวกับแก่นของความรัก เป็นนิยายแนวพีเรียดเป็นภาคต่อของ พักตร์อสูร เป็นจินตนิยาย ซึ่งเธอเพิ่งเปิดสำนักพิมพ์ของตัวเองเมื่อปีที่ผ่านมา ชื่อสำนักพิมพ์สุชาคริยา ตอนนี้ส่วนใหญ่งานที่ออกมาจะแนวโรแมนติก แฟนตาซี

สำหรับงานที่อยากเขียนต่อไปในอนาคตก็คือ เป็นแนวนิยายอิงสารคดี ที่หวังว่าจะเขียนต่อไปคือ ได้แรงบันดาลใจจากเรื่อง สามก๊ก แต่จะแฝงความโรแมนติกเข้าไปด้วย

เธอฝากทิ้งท้ายว่าใครที่อยากเป็นนักเขียนก็ให้ลงมือเลย อย่าให้เป็นเพียงความฝันที่ไม่เป็นความจริงสักที ยิ่งลงมือเขียนเร็วจะค้นพบว่าตัวเองชอบแบบไหน สไตล์การเขียนเป็นอย่างไร ไม่มีถูกไม่มีผิด ไม่มีสูตรสำเร็จ ลงมือเขียนดูก่อนค่อยๆ ปรับค่อยเปลี่ยน ยิ่งเขียนมากก็จะเก่งได้สักวัน