อัตตพงษ์ อัตตกิจกุล นิ่ง เล็ง ปล่อย พุ่ง สู่เป้าหมาย

โดย...นกขุนทอง

ส่งแต่เสียงนุ่มๆ มาอัพเดทข่าวสารทักทายผู้ฟัง พร้อมเปิดเพลงสากลเพราะๆ ให้ได้ฟังกันทางคลื่น GET 102.5 วันนี้เปิดหน้าเปิดตากันหน่อยสำหรับ “ดีเจอ้น-อัตตพงษ์ อัตตกิจกุล” แถมยังเปิดกิจกรรมสุดโปรดที่น้อยคนจะรู้ว่าเขานั้น ยิงแม่นแค่ไหนนั้นก็คือ “กีฬายิงธนู”

“เมื่อ 3-4 ปีที่แล้วมีญาติมาชวนให้ไปยิงธนู ปกติผมชอบเล่นกีฬาอยู่แล้วก็เลยลองไป ผมอยากเปิดประสบการณ์ใหม่ๆ พอลองเล่นครั้งแรกรู้สึกชอบมันดูเป็นตัวเราดี หลังจากนั้นเรียกว่าคลั่งเลยครับ เล่นทุกวัน จนรู้สึกว่ารัก”

ยิงธนู เป็นกีฬาที่ไม่ค่อยแพร่หลาย บางคนยังนึกถึงประโยชน์ต่อสุขภาพร่างกายไม่ออกด้วยซ้ำว่า แค่ดึง เล็ง ปล่อยนั้นจะได้ประโยชน์อะไร หากเพียงแต่ลองยกคันธนูขึ้นมาน้ำหนักที่คนไม่แข็งแรง ไม่เคยออกกำลังกายก็คงยกคันศรมาตั้งเล็งได้ไม่เที่ยงตรงเป็นแน่ “ยิงธนูผมว่าเหมาะกับทุกเพศทุกวัย ผมเคยเห็นน้องคนหนึ่งเล่นตั้งแต่เด็ก แล้วเขามีสมาธิมากเมื่อเทียบกับเด็กวัยเดียวกัน แล้วเป็นกีฬาที่ค่อนข้างเปิดโอกาสให้กับคนทั่วไปอายุเยอะก็สามารถเล่นได้เท่าที่เรามีแรงในการยิงเลยครับ”

ส่วนเสน่ห์ของการยิงธนูที่ดีเจอ้นหลงใหลนั้นคือ การได้ต่อสู้ภายในจิตใจของตัวเอง และมีสมาธิ “เล่นกีฬาประเภทนี้ได้อะไรมากกว่ากีฬาที่ผมเคยเล่นๆ มา มันเป็นศาสตร์ที่ค่อนข้างลึก หลายคนมักจะคิดว่าการยิงธนูเป็นการแข่งกับคนอื่น ถ้าเรารู้สึกแบบนั้นเราจะยิ่งแพ้ คุณจะไม่มีสมาธิเพราะคิดถึงแต่เรื่องแพ้ชนะ แต่ถ้าคุณลองฝึกตัวเอง ชนะใจตัวเองได้เราจะนิ่งขึ้น แล้วผลงานจะออกมาดีเอง ผมโตมากับการเล่นกีฬาที่มีผู้เล่นหลายคน ตอนแรกก็ไม่ชิน พอหลังๆ เราเริ่มมีสติอยู่กับตัวเองค่อนข้างเยอะ สิ่งที่เปลี่ยนแปลงอย่างเห็นได้ชัด เมื่อก่อนผมเป็นคนใจร้อนมากพอได้มายิงธนูใจเย็นขึ้นครับ ระหว่างที่เราน้าวคันธนูเข้ามาอยู่ในระยะยิง หนึ่งเราต้องสู้กับแรงต้านของคันธนู สองการที่จะเล็งคันธนูให้มันนิ่งต้องอยู่ที่ใจของเราด้วย บางทีคนที่เล่นใหม่ๆ มีอาการตื่นตระหนก ยังไม่ทันจะเล็งก็ปล่อยแล้ว พอเป็นแบบนี้บ่อยๆ ทำให้ถอดใจแล้วเลิกเล่น ผมก็เคยเป็นแต่หายได้ด้วยการฝึกซ้อม ผมเคยได้ยินมาว่าพระของญี่ปุ่นก็ฝึกสมาธิด้วยการยิงธนูเช่นกัน”

เล่นเพื่อชนะตัวเอง ไม่คิดจะลงแข่งขันเอาชนะผู้ใด “ผมไม่มีเป้าหมายที่จะลงแข่งขัน ไม่อยากมานั่งตัดสินตัวเองว่าครั้งนี้แพ้ ครั้งหน้าต้องชนะนะ ผมไม่ชอบแข่งขันแต่เคยโดนยุอยู่ครั้งหนึ่งเลยลองแข่งดู น่าจะเป็นรายการที่ใหญ่ที่สุดในประเทศไทย Thailand Princess Cup Archery ชิงถ้วยพระราชทานของสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ ถึงจะไม่ได้รางวัลกลับมาแต่ก็ภูมิใจ ถือเป็นครั้งหนึ่งในชีวิต ถามว่าอยากเป็นถึงขั้นนักกีฬาทีมชาติไหม อยากเป็นนะครับแต่ไม่กดดันตัวเองว่าจะเป็นตอนไหน ขอเรื่อยๆ ดีกว่า ถ้าถึงจุดที่เราพร้อมค่อยลงแข่ง กีฬาชนิดนี้ไม่มีรูปแบบที่แน่นอนตายตัวว่าต้องยิงแบบไหน ผมเคยได้ยินจากพี่ที่เป็นเซียนธนูคนหนึ่ง เขาบอกว่าธนูมันไม่มีแบบฟอร์มหรอก มันขึ้นอยู่กับว่าเรายิงแบบไหนแล้วผลออกมาดีก็พอ สถิติสูงสุดที่ผมทำได้คือแต้ม 250 จาก 300 แต้ม ถือว่าอยู่ในระดับสูงพอสมควร”

สำหรับคนที่สนใจอยากลองเล่นดีเจอ้นแนะนำว่า “การฝึกฝนอย่างต่ำก็เป็นปี ต้องฝึกให้ร่างกายเคยชิน ให้ร่างกายจำว่ากล้ามเนื้อส่วนไหนใช้ทำอะไร เน้นความสม่ำเสมอ ส่วนอุปกรณ์ในการเล่น การแต่งกายแค่คล่องตัวก็พอ รองเท้าผ้าใบก็ได้แล้ว แต่หลักๆ อุปกรณ์มี คันธนู Arm Guard ช่วยป้องกันมือจากสายธนู ถุงมือกันนิ้วเจ็บ และลูกธนู บางคนซื้อมาทำหัวลูกธนูเอง ผมก็ทำเองครับ ใครที่อยู่กรุงเทพฯ อยากหาสนามลองเล่น เท่าที่ผมทราบมีที่เหม่งจ๋าย ใครที่จริงจังมากหน่อยก็ไปเล่นที่สนามกีฬาแห่งชาติตรงรามคำแหงได้ ส่วนผมเล่นอยู่ใกล้ๆ บ้านที่พระราม 2 ชื่อสนาม Bullseye Archery Range ค่าสนามราคาไม่แพงอย่างที่คิด ชั่วโมงหนึ่งไม่ถึงร้อย จะแพงตรงคันธนู อย่างผมสั่งมาจากอเมริกา ราคาหลักหมื่น บางอันเป็นแสนก็มีครับ คนที่กำลังมองหากีฬาเล่นอยู่ ผมว่ากีฬายิงธนูเป็นอีกหนึ่งทางเลือกที่ดี นอกจากร่างกายแข็งแรงแล้ว ทำให้คุณมีสมาธิแน่วแน่ได้ครับ”