posttoday

รูปวิ่งนั้น...สำคัญไฉน?

18 ธันวาคม 2559

สิ่งหนึ่งที่เป็นของคู่กันสำหรับงานวิ่ง ก็คือ รูปถ่ายสวยๆ จากบรรดาโปรกล้องจากสำนักต่างๆ

โดย...สมแขก

สิ่งหนึ่งที่เป็นของคู่กันสำหรับงานวิ่ง ก็คือ รูปถ่ายสวยๆ จากบรรดาโปรกล้องจากสำนักต่างๆ เช่น ชัตเตอร์รันนิ่งดอทคอม (www.shutterrunning.com) หรือ Refill ซึ่งเป็นนิตยสารเกี่ยวกับกีฬาวิ่งมาราธอน เฟซบุ๊กแฟนเพจ IAMRunningThai & Sport, Ksport Running, Indy Run, วิ่งสร้างภาพ, Catmunant, Oc FoTo เป็นต้น พอจบงานวิ่งในวันอาทิตย์ก็ต้องมานั่งหารูปตัวเองในเช้าวันต่อมา แต่นักวิ่งหลายท่านมักประสบปัญหา โดนยิงจากโปรกล้องรัวๆ แล้วพบว่าตัวเองดับอนาถคาจอเมื่อมาหารูปวิ่งในวันจันทร์

เพราะอะไรรูปจึงมีความสำคัญสำหรับนักวิ่ง เหตุผลง่ายๆ คือ สนามวิ่งแต่ละสนามมีความโดดเด่น ไม่ว่าจะเป็นธีมงาน บรรยากาศของสถานที่ แม้ว่าคุณจะมีเป้าหมายเพื่อสุขภาพ หรืออยากชนะใจตัวเอง แต่การได้ปลดปล่อยความสุขผ่านท่าทาง หรือได้ของที่ระลึกหรือดอกผลของการซ้อมมาอย่างดี ภาพถ่ายนักวิ่งจึงเหมือนเครื่องมือเก็บความทรงจำของช่วงเวลาความสุขนั้นๆ เอาไว้
ดังนั้น บางคนจึงมีซ้อมท่าทางเมื่อเห็นช่างภาพระหว่างทาง เช่น โชว์กล้าม ปล่อยพลัง ชูสองนิ้ว ทำรูปหัวใจ หรือส่งจูบ แต่บางครั้งจังหวะเรากับช่างภาพก็ไม่ได้คลิกกัน หน้าอาจจะเหนื่อยเกินไปนี่น่ะสิ

อุ้ง-ปุณยนุช ปรัชญานิพนธ์ เจ้าของเฟซบุ๊กแฟนเพจ รองเท้าสองคู่ และนักวิ่งที่กวาดถ้วยรางวัลมาเกือบทุกรายการ แนะนำเคล็ดไม่ลับรูปถ่ายงานวิ่งให้ได้รูปสวยๆ เพื่อให้ได้รูปขณะวิ่งที่ร่าเริง ประหนึ่งเพิ่งวิ่งแค่ 2 กม. แม้ว่าคุณจะวิ่งมาแล้ว 30 กม. ได้ดังนี้

รูปวิ่งนั้น...สำคัญไฉน?

 

- ตำแหน่งของโปรกล้องและสติ (อันเหลือน้อยนิด) ของเรา ตำแหน่งของโปรกล้องส่วนใหญ่มักจะซุ่มยิงเรา 2 จุดใหญ่ๆ คือ จุดที่มีวิวสวยๆ แบบฉากหลังเป็นสถานที่สำคัญ หรือเป็นวิวธรรมชาติงามๆ อันเป็นจุดเด่นของสนามนั้นๆ และจุดใกล้ถึงเส้นชัย ประมาณสัก 1-2 กม. หรือ 500 เมตรก็มี ดังนั้น เมื่อมาถึงจุดเหล่านี้ นักวิ่งมือใหม่ทั้งหลายต้อง “ดึงสติ” คอยสอดส่องกล้องให้ดีว่ามีอยู่ตรงไหนบ้าง

- จัดระเบียบร่างกาย เมื่อเห็นกล้องสัก 60-100 เมตร ให้จัดระเบียบเสื้อผ้าให้ดีค่ะ ผมบังหน้าไหม? หมายเลขวิ่ง (BIB) เบี้ยวหรือเปล่า? ท่าโพสที่เตรียมไว้จากบ้านต้องให้พร้อม จะท่าชูสองนิ้ว ตะเบ๊ะ รูปหัวใจ หรือจะซารางเฮโย ก็เอาตามที่ทุกท่านสบายใจ เมื่อเริ่มเข้าใกล้กล้องให้สูดหายใจเข้าลึกๆ กลั้นไว้แป๊บ ให้ลำตัวตรง จากนั้นก็ฉีกยิ้มให้เต็มแรง กดใบหน้านิดๆ (จิกกล้องแตก) และโพสท่าที่เตรียมไว้ ค้างท่าไว้จนพ้นวิถีกระสุนกล้อง จากนั้นก็กลับสู่ยถากรรมเดิมได้ อ๋อ!! เวลาโพสท่าที่ยื่นมือยื่นไม้เยอะๆ ระวังคนข้างๆ ด้วยนะคะ

- ช่างภาพงานวิ่งส่วนใหญ่มักจะใช้เลนส์ซูม หรือเทเลโฟโต้ หรือเลนส์ถ่ายภาพระยะไกลเป็นเลนส์ที่ช่วงความยาวโฟกัสสูงกว่าปกติ ดังนั้นจึงควรพร้อมท่าแอ็กชั่นก่อนถึงช่างภาพ ซึ่งการแต่งกายที่โดดเด่นสะดุดตาก็มีส่วนสำคัญในการตัดสินใจสาดกระสุนของช่างภาพ โดยเฉพาะหากคุณสวมชุดแฟนซี ชุดทีม ตากล้องโฟกัสไม่พลาดแน่

- วิ่งช้าวิ่งเร็ว มีส่วนหรือไม่ ถ้าคุณวิ่งเร็ว แน่นอนว่าภาพคุณจะลอยเด่นออกมาแต่ไกล โดยไม่มีใครมาบัง แล้วถ้าวิ่งช้าล่ะภาพก็จะไม่น้อยหน้าขาแรง เพราะอยู่ท้ายแถว ถนนนี้ก็เป็นของเรา แล้วถ้าวิ่งด้วยความเร็วกลางๆ ล่ะจะเป็นอย่างไร เราอาจจะมีเพื่อนมากกว่าขาแรงและคนวิ่งช้าหน่อย แต่ความสนุกก็คือการได้เพื่อนใหม่รอบข้างที่ทำให้ภาพถ่ายของเราไม่เหงาเท่าไหร่

เราไม่จำเป็นต้องวิ่งเร็ว วิ่งแรง แค่วิ่งจบและไม่บาดเจ็บ และมีความสุขก็เพียงพอแล้ว เพราะท้ายที่สุดความสุขของสุขภาพกายและใจเป็นสิ่งสำคัญ ภาพถ่ายแต่ละภาพบ่งบอกความรู้สึกที่สะท้อนออกมาให้เราคิดถึง เป็นความสุขเล็กๆ ของคนบ้าวิ่ง...เขาว่าแบบนั้น

รูปวิ่งนั้น...สำคัญไฉน?