(สงคราม) แย่งที่จอดรถ ... ยุคนี้ใครดีใครได้

โดย...กู๊ดบอย ภาพ คลังภาพโพสต์ทูเดย์

เดี๋ยวนี้บ้านหนึ่งหลังนิยมมีรถยนต์กันหลังละคันสองคัน

อาจเพราะรวย หรืออาจเพราะมีนโยบายภาษีรถคันแรกเข้ามากระตุ้น จึงส่งผลให้กรุงเทพมหานครในวันนี้ มีปริมาณรถยนต์มากกว่า 7 ล้านคันเข้าไปแล้ว

นอกจากปัญหาจราจรติดขัด ประเด็นที่กำลังสร้างความปวดเศียรเวียนเกล้าให้กับผู้ใช้รถใช้ถนน หนีไม่พ้นเรื่องที่จอดรถ

ตั้งแต่สถานที่ราชการอันเนืองแน่นด้วยพาหนะของเจ้าหน้าที่และประชาชน ยันห้างสรรพสินค้าในช่วงสุดสัปดาห์ ริมถนนหน้าร้านรวงต่างๆ เรียงรายด้วยรถจอดยาวพรืด ไม่เว้นแม้แต่ย่านชุมชน ตามหมู่บ้าน ตรอก ซอกซอย

ต่างชิงไหวชิงพริบ ปะทะคารม ถึงขั้นทะเลาะวิวาทแทบฆ่ากันตาย วุ่นวายไม่ต่างอะไรกับสงคราม ด้วยปัญหาเล็กๆ ที่เกิดขึ้นจากการแย่งที่จอดรถกันเท่านั้นเอง

“เมื่อรถเยอะขึ้น ถนนก็แออัด เรื่องที่จอดรถก็ต้องมีปัญหาตามมาแน่นอน เห็นได้จากตามห้าง ตามสถานที่ราชการ ลานจอดรถต่างๆ ไม่เพียงพอ คนก็ฝ่าฝืนเอารถมาจอดตามริมทางสาธารณะ

ปัญหาเรื่องจอดรถในที่ห้ามจอดถือเป็นหนึ่งในสามอันดับต้นๆ ที่ผู้ขับขี่ทำผิดกฎหมายจราจร รองจากขับรถเร็ว และเมาแล้วขับ”

คำบอกเล่าอย่างเห็นภาพของ พ.ต.อ.วีระวิทย์ วัจนะพุกกะ ผู้กำกับการ 5 (ตรวจพิสูจน์,สถิติวิจัย) กองบังคับการตำรวจจราจร กองบัญชาการตำรวจนครบาล สำนักงานตำรวจแห่งชาติ

ศรีสุวรรณ จรรยา นักกฎหมายชื่อดัง กล่าวว่า แม้ถนนทุกตรอกซอกซอย ไม่ว่าเส้นหลักเส้นรอง เป็นถนนสาธารณประโยชน์ที่ทุกคนสามารถใช้งานร่วมกันได้ แต่ไม่ได้หมายความว่าจะเป็นพื้นที่ให้รถยนต์ส่วนบุคคล หรือรถยนต์สาธารณะเข้ามาจอดได้

“รถไม่มีสิทธิจอด แต่ที่ผ่านมาไม่มีการบูรณาการทำความเข้าใจร่วมกันระหว่างผู้ออกกฎหมายและผู้บังคับใช้กฏหมาย

คนขายรถก็ไม่ได้สนใจว่าขายแล้วคนซื้อจะมีที่จอดรถหรือไม่ ในเมืองไทยคนมีเงินอย่างเดียวก็ซื้อรถได้แล้ว ในต่างประเทศบางแห่งเค้ากำหนดไว้เลยว่าก่อนจะซื้อรถ ต้องแสดงให้เห็นก่อนว่าคุณมีที่จอดรถแล้ว”

ศรีสุวรรณ ยกตัวอย่างในประเทศญี่ปุ่นว่า การนำรถมาจอดบนถนนสาธารณะโดยพลการต้องเสียเงิน แต่ก็มีทางเลือกอื่นให้กับประชาชนคือการส่งเสริมให้เอกชนสร้างที่จอดรถผุดขึ้นมารองรับเป็นจำนวนมาก

“แล้วเราต้องบังคับใช้กฎหมายให้เข้มงวดด้วยครับ ถนนทุกเส้นต้องห้ามจอดโดยเด็ดขาด ใครฝ่าฝืนก็ลงโทษด้วยการจับ ปรับ คนก็จะหนีเอารถไปจอดไว้ในที่เหมาะสม

แต่บ้านเราเป็นแบบอะลุ้มอล่วย บางที่ถนนมีสองเลน รถจอดเต็มเลยสองฝั่ง บีบจนเหลือวิ่งเลนเดียว เกิดการเฉี่ยว ชน ทะเลาะวิวาท บางคนเอากรวยมาตั้งหน้าบ้านตัวเองกีดขวางถนนไปโดยปริยาย”

อย่างไรก็ตาม แม้ในท้องถนน หมู่บ้าน ย่านชุมชน ตามตรอกซอกซอย ผู้คนอาจมองว่าเป็นถนนสาธารณะที่ทุกคนมีสิทธิใช้ร่วมกันได้ แต่ขณะเดียวกันหากมีรถคันใดจอดขวางหน้าประตูบ้านคนอื่น เจ้าของบ้านที่เดือดร้อนหาได้นิ่งเฉยไม่ ต้องลุกขึ้นมาเรียกร้องสิทธิของตนเอง

วิทวัส จำปา พนักงานธนาคารวัย 31 ปี ผู้เคยประสบปัญหารถยนต์ของคนแปลกหน้าจอดขวางหน้าบ้าน เล่าว่า เคยงัดสารพัดวิธีมาแก้ไขปัญหา ตั้งแต่สถานเบาจนถึงสถานหนัก

“เบสิกๆ เลยก็จะเขียนป้ายติดประตูบ้านด้วยถ้อยคำสุภาพว่า ‘กรุณาอย่าจอดขวางทาง มีรถเข้าออก’ ถ้ายังจอดอยู่ก็จะเขียนใส่กระดาษเล็กๆ ติดไว้ตรงที่ปัดน้ำฝนว่าถ้าจะจอดตรงนี้กรุณาทิ้งเบอร์ไว้ด้วย เผื่อโทรตามมาเลื่อนรถ นี่ถือว่าใจดีแล้วนะครับ

เจอสองวิธีนี้แล้วไม่เชื่อฟัง ผมจะรอเจอตัวเขาแล้วบอกตรงๆ เลยว่าทีหลังอย่ามาจอดอีก พูดง่ายๆ คือด่านั่นแหละ ทำแบบนี้บ่อยนะ แต่ไม่เคยถึงขั้นลงไม้ลงมือ โชคดีที่พอบอกแล้วทุกคนขอโทษขอโพย”

ชายหนุ่มกล่าวว่า แม้อาจดูเป็นเรื่องเล็ก แต่ถ้าในบ้านหลังดังกล่าวมีผู้ป่วยต้องรีบพาไปโรงพยาบาลเร่งด่วนแต่ติดรถที่ไปขวางทางไว้ จะกลายเป็นเรื่องใหญ่คอขาดบาดตายทันที

ด้าน วัชรี ทรัพย์ชิต ข้าราชการสาวระดับ 8 บอกว่าในวันที่สังคมอยู่ยากขึ้นทุกที ต่างฝ่ายต่างจ้องแต่จะใช้ความรุนแรงเข้าตัดสินปัญหา จนกลายเป็นโศกนาฏกรรมหลายครั้งหลายหน ดังที่ปรากฏบนหนังสือพิมพ์ เจ้าของบ้านทั้งหลายก็ควรใจเย็น มีสติ มีเมตตา

“พูดจากันดีๆ ขอความร่วมมือกัน จะใช้วิธีเขียนป้ายติด แปะโน้ตไว้ที่กระจกหน้า หรือรอพบตัวเจ้าของรถแล้วค่อยบอกเขาตรงๆ ก็ได้

มันอันตรายมาก ถ้าเราเลือกใช้ไม้แข็งอย่างกับโกรธกันมาแต่ชาติปางก่อน ทุบกระจก ถอยรถชน ใช้เหรียญหรือกุญแจขูดให้เป็นรอย แบบนี้มีเรื่องแน่ๆ จากฝ่ายถูกจะกลายเป็นผิด แล้วก็จะผูกใจเจ็บ แก้แค้นทวงคืนกันไม่สิ้นสุด”

พ.ต.อ.วีระวิทย์ ผู้กำกับคนดังเจ้าของโปรเจกต์ “คิดดี ทำดี บนท้องถนนกับเพื่อนร่วมทาง (ธรรมะกับการจราจร)” หวังปลูกฝังให้ผู้ใช้รถใช้ถนนสามารถเดินทางได้อย่างสะดวกปลอดภัย แนะนำทิ้งท้ายสั้นๆ ว่า อยากให้ทุกคนแบ่งปันน้ำใจแก่กัน ให้อภัย และปล่อยวาง ปัญหาแย่งที่จอดรถก็คงไม่บานปลายใหญ่โตอย่างแน่นอน

จอดรถกีดขวางระวังผิดกฎหมาย

ถนนสาธารณะเป็นถนนที่ทุกคนมีสิทธิในการใช้เดินทางเข้าออกภายในหมู่บ้าน แต่การจะใช้สิทธิใดบนถนนดังกล่าวนั้น จะต้องคำนึงถึงลักษณะของการใช้ประโยชน์ในลักษณะของการเป็นทางที่ใช้สัญจรของบุคคลทั่วไป และสามารถเข้าหรือออกจากถนนดังกล่าวได้โดยสะดวก

แม้จะมีสิทธิจอดรถยนต์บนถนนหน้าบ้านของตนเองได้ แต่การจอดในลักษณะถาวร ทั้งที่สามารถนำรถเข้าจอดภายในตัวบ้านได้ ย่อมเห็นได้ชัดว่าเป็นการขัดกับลักษณะการใช้ประโยชน์ของถนน และยังก่อให้เกิดความเดือดร้อนแก่ผู้อื่น ทำให้ผู้อื่นต้องเสียเวลาในการนำรถเข้าจอดภายในบ้านเป็นเวลานาน ทั้งยังสูญเสียช่องทางจราจรไป ทำให้ผู้สัญจรผ่านบริเวณดังกล่าวได้รับความเดือดร้อนไปด้วย ย่อมเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย

ผู้เสียหายมีสิทธิที่จะเรียกให้คู่กรณีงดเว้นกระทำการดังกล่าวได้ ตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ มาตรา 421 ประกอบมาตรา 213