ณ ขณะอารมณ์

โดย...เสน่ห์จันทน์

ภาพหนึ่งภาพสามารถเล่าเรื่องได้มากมาย และสามารถสื่ออารมณ์ถึงผู้ชมได้หลากหลาย ส่วนหนึ่งนั้นเพราะขึ้นอยู่กับประสบการณ์ทางสุนทรียะของแต่ละคน และสำหรับนิทรรศการ The Emotion ศิลปินผู้สร้างสรรค์งานก็ได้ใช้อารมณ์ความรู้สึกจากภายในอันหลากหลายความเคลื่อนไหวที่ถูกเร้าและผันแปรตามอารมณ์ภายนอกซึ่งต่างกันไปในแต่ละขณะของความรู้สึกที่เกิดขึ้นจริง บรรเลงตวัดฝีแปรงลงบนผืนผ้าใบ

กิตตินันท์ ตั้งธรรม คือศิลปินรุ่นใหม่ ที่ใช้เส้น สี และทีแปรง ถ่ายทอดความปรารถนาและความรู้สึกภายในอย่างโดดเด่น จนกลายมาเป็นผลงานศิลปะนามธรรม ที่นอกจากจะดึงดูดสายตาด้วยเส้นสีแล้วรูปทรงที่เกิดขึ้นลางๆ และค่อยๆ กระจ่างชัดบนเฟรมเมื่อมองลึกถึงรายละเอียดก็ไม่อาจทำให้ละสายตา พร้อมทั้งก่อเกิดอารมณ์มากมายที่ภาพนั้นสะท้อนออกมาในขณะเดียวกันที่เราก็ปล่อยให้ความรู้สึกอารมณ์เข้าไปจับลายเส้น ซึ่งดุจเสมือนเคลื่อนไหวพลิ้วไปตามจังหวะอารมณ์ ดังภาพชื่อ Blow on Sensation. ที่ศิลปินได้ช่วยเติมอารมณ์เล่ารายละเอียดของภาพว่า “เกิดจากความรู้สึกบนอารมณ์ของการปลิวไป ลอยไป หรือฝันไปในขณะหนึ่ง ระยะทางอาจเป็นอุปสรรคถ้าหากเราต้องนำพาร่างกายนี้เดินทางไปหาใครสักคน แต่ในทางความรู้สึกรวดเร็วดั่งติดปีก กระพือพัดไปกับสายลมและสัมผัสผ่านผิว นุ่มนวล แผ่วเบา”

 

นี่เป็นอารมณ์ความรู้สึกของศิลปินผู้สร้างงาน แต่ผู้ชมจะสัมผัสภาพนี้และเกิดความคิดเห็นที่สอดคล้องหรือแตกต่างนั้น ไม่มีถูกมีผิด เพราะอย่างที่บอกว่าขึ้นอยู่กับประสบการณ์ทางสุนทรียะของแต่ละคน ทว่าในขณะชมภาพจงปล่อยอารมณ์ไปตามความรู้สึก เพราะคอนเซปต์ของนิทรรศการนี้ ศิลปินก็ตั้งใจให้เกิดขึ้นในขณะอารมณ์ความรู้สึกนั้นๆ เช่นกัน

“แนวคิดเป็นการเน้นเรื่องอารมณ์และความรู้สึกเสียส่วนมาก ไม่มีการสร้างแบบร่างล่วงหน้าแต่ก็มีเรื่องราวซ้อนอยู่ในภาพ ใช้ความรู้สึกภายในส่งผ่านการแสดงออกทางความอิสระของเส้นสีทีแปรง รูปลักษณ์ที่เกิดขึ้นจึงอยู่ในภาวะของความเคลื่อนไหว รูปทรงที่เห็นเปลี่ยนแปลงไปตามประสบการณ์ทางสุนทรียะของแต่ละบุคคล งานทุกชิ้นของผมอยู่ในเรื่องของอารมณ์ ผมชอบเรื่องสีจังหวะการแสดงออก ที่ผ่านมาผมทำงานจัดวางเป็นงานเกี่ยวกับคอนเซปชวล แต่ผมชอบเพนต์จึงกลายเป็นแนวคิดกลับมาว่า เราน่าจะทำงานที่กลับมาที่สกิลกลับมาที่เบสิก นั่นคือการเพนต์ ไม่ต้องให้คอนเซปต์มาเป็นตัวกำหนด เราอยากวาดอะไรก็วาด”

ในการทำงานศิลปะแบบนี้ กิตตินันท์ยอมรับว่าถูกจริตกับเขา ทำแล้วเกิดความรู้สึกสนุกผ่อนคลาย และอีกนัยหนึ่งเสมือนได้พูดคุยกับความรู้สึกของตัวเอง และสามารถจับจังหวะอารมณ์ของตัวเองได้ว่าเกิดอะไรขึ้น แม้ว่าบางอารมณ์มันเกิดขึ้นฉับพลันและหายไปอย่างรวดเร็วก็ตาม

“ผมมีเฟรมผ้าใบเปล่าๆ แทนที่จะมาคิดว่าเขียนอะไร ผมเลือกจุ่มสีแล้วตวัดแปรงลงไปเลย แล้วถอยกลับมาคิดว่า เห็นอะไรหลังจากขีดเส้น 1 เส้น หลังจากเห็นเส้นในพู่กันใหญ่ เราเห็นอะไรในอารมณ์ของเรา ธีมของภาพก็เหมือนเราเล่นกับความรู้สึกตอนนั้น ดังนั้นอารมณ์ของภาพแตกต่างกัน เพราะแต่ละวัน แต่ละนาที เราเคยสังเกตไหมว่าอารมณ์ของเราเปลี่ยนแปลงตลอด”

 

ยกตัวอย่างภาพ Kiss. ที่ศิลปินให้นิยามความรู้สึกว่า “ความรู้สึกของการสัมผัสริมฝีปากของคนรักที่ห่างไกล ความรู้สึกยังประทับตราตรึงในใจ แม้ผ่านกาลนานเนิ่นยังอวลอบดั่งพานพบเมื่อไม่นาน กายต้องพรากห่างสักวันเป็นธรรมดาของสรรพสิ่ง บางครั้งยังรู้สึกแอบอิงและใฝ่หา แม้บางครั้งไม่อาจเร่งกาลเวลา แต่ความรู้สึกจักนำพาเรากลับมาพบพาน แต่ความรู้สึกหวนรำลึกได้ทุกกาล”

สำหรับการสร้างงานนั้น ศิลปินบอกว่าไม่มีความแน่นอน ขึ้นอยู่กับอารมณ์อีกนั้นล่ะ “งานชิ้นใหญ่อาจทำแค่ไม่กี่วัน งานชิ้นเล็กอาจจะหลายวัน เพราะเราหาความลงตัวของจังหวะการตวัดอารมณ์ที่ใส่ลงไป บางชิ้นทำไว้สามอาทิตย์ผ่านไปกลับมาดูยังขาดอะไร เรายังรู้สึกอะไร ก็จะเพิ่มลงไป เป็นการตอบโต้กับตัวเอง การทำงานเป็นรูปแบบนั้น เราเห็นอะไรตรงนั้น เราไม่เห็นอะไรในตอนแรก แต่ถึงแม้เราจะเติมอะไรลงไป ภาพก็มีคอนเซปต์เดียวคอนเซปต์เดิม เหมือนเราฟังเพลงบลูส์ แต่ฟังตอนเช้า ตอนเที่ยง ตอนเย็น แนวเพลงก็บลูส์เหมือนเดิมแต่อารมณ์ของเราเปลี่ยนไป”

ผลงานในนิทรรศการ The Emotion มีทั้งหมด 12 ชิ้น พอมาถึงภาพท้ายๆ ศิลปินบอกว่าได้ทิ้งสเปซไว้มากสุด เป็นเพราะอะไรนั้น ฟังเหตุผลเขา “เหมือนชิ้นแรกๆ ผมใสลงไปหมด พอชิ้นหลังๆ จึงเป็นการหาความลงตัว ยิ่งชิ้นสุดท้ายผมพูดถึงการเกิดดับ เป็นอารมณ์การเกิดดับแต่ละนาที แต่ละชั่วโมง เหมือนพอมาถึงชิ้นสุดท้ายเป็นการเริ่มใหม่ เกิดอารมณ์ใหม่”

นิทรรศการ “The Emotion” โดย กิตตินันท์ ตั้งธรรม จัดแสดง ณ ก้อย อาร์ต แกลเลอรี่ ซอยสุขุมวิท 31 (ซอยสวัสดี) เขตวัฒนา กรุงเทพฯ ระหว่างวันนี้-30 ต.ค. เปิดให้เข้าชมเวลา 11.00-19.00 น