posttoday

มณธวัล อยู่ศรี สร้างแรงบันดาลใจ ไปสู่เป้าหมายที่ใหญ่กว่า

24 กันยายน 2555

สาวน้อยหน้าใสท่าทางปราดเปรียวแก่นเซี้ยวแบบเด็กผู้ชาย วัย 27 ปี จบการศึกษาที่คณะมนุษยศาสตร์ ด้านการท่องเที่ยวจากมหาวิทยาลัยกรุงเทพ

สาวน้อยหน้าใสท่าทางปราดเปรียวแก่นเซี้ยวแบบเด็กผู้ชาย วัย 27 ปี จบการศึกษาที่คณะมนุษยศาสตร์ ด้านการท่องเที่ยวจากมหาวิทยาลัยกรุงเทพ

ขณะนี้กำลังเรียนปริญญาโทอยู่ที่สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์ หรือนิด้า ด้านโลจิสติกส์ ก่อนหน้านี้เธอทำงานประจำอยู่ที่บริษัท การบินไทย ในส่วนจัดตารางบินลูกเรือ (OD) อยู่ 2-3 ปี แต่ค้นพบว่าตัวเองไม่ค่อยเหมาะกับงานประจำเท่าไหร่ เพราะอาจจะดูรักอิสระมากเกินไป อยากออกมาเป็นนายตัวเองมากกว่า คิดได้ดังนั้นเธอจึงลงมือทำทันที นี่แหละเธอ

หลังจากลาออกจากการบินไทยว่างๆ อยู่สักพัก จนรู้ใจตนเองว่าเธอนั้นชอบทำมาค้าขาย อยากมีธุรกิจเป็นของตัวเอง เริ่มจากทำแบบ SME จะได้บริหารจัดการเวลาได้อย่างอิสระเป็นนายตัวเองได้อย่างสบายใจ ธุรกิจแรกที่เธอเริ่มต้นก็คือ การทำคาร์แคร์ ชื่อสไมล์แคร์ ได้เพียงปีกว่า ก็เริ่มโครงการสองคือร้านอาหารกึ่งผับ ชื่อ In the Box Bar Station

มณธวัล อยู่ศรี เจ้าของสไมล์คาร์แคร์ และร้านอาหาร In the Box Bar Station ย่านศรีนครินทร์ และเป้าหมายต่อไปคือการทำรีสอร์ตเล็กๆ ริมทะเล ที่เธอบอกว่าต้องเริ่มให้ได้ภายในอายุ 30 ปี และทางนี้แหละที่ใช่เลย “ตอนทำงานประจำก็ไม่ได้รู้สึกว่าทุกข์อะไรนะคะ แต่เหมือนว่ามันยังไม่โดนใจจริงๆ เราอยากทำธุรกิจมากกว่า ก็หาทางชีวิตจนเจอ พอมาทำตรงนี้ก็คิดว่าถูกใจใช่เลย”

มณธวัล อยู่ศรี สร้างแรงบันดาลใจ ไปสู่เป้าหมายที่ใหญ่กว่า

 

เธอยังฝากบอกว่าคนเราต้องตามฝันตัวเองให้เจอว่าชอบอะไร รักอะไร เพราะหากได้ทำในสิ่งที่รักที่ชอบก็จะทำได้ดีและมีความสุข เมื่อมีความสุขก็จะประสบความสำเร็จได้โดยง่าย แม้ว่าในตอนเริ่มต้นก็อาจจะไม่ได้ง่ายเสียทีเดียว เพราะชีวิตนี้ไม่มีใครโรยด้วยกลีบกุหลาบกันเสมอไป ก็ต้องมีอุปสรรคบ้างอะไรบ้าง มีปัญหาก็ค่อยๆ แก้กันไป ปัญหามาปัญญาเกิด ยิ่งเจอปัญหาเยอะชีวิตจะยิ่งแกร่ง ทุกอย่างถือเป็นบทเรียนและประสบการณ์ที่ดี

เธอบอกว่า ตอนที่เริ่มต้นทำธุรกิจก็ไม่ได้มีความรู้หรือมีพื้นฐานอะไร ที่บ้านก็ไม่มีใครทำแบบนี้มาก่อน ใช้ใจอย่างเดียวเลยจริงๆ ยอมรับว่ากลัวและกังวล กลัวว่าจะไม่เวิร์ก แต่ก็คิดว่าถ้าไม่เริ่มต้นนับ 1 แล้วเมื่อไหร่เราจะไปถึง 10 ทุกคนต้องเริ่มต้นตีเหล็กต้องตีตอนร้อน ถ้าแน่ใจแล้วลุยเลย อย่างน้อยเราอายุแค่ 20 ปลายๆ ถ้าพลาดยังมีเวลาพอให้เริ่มต้นใหม่ได้ แต่ถ้ากลัวๆ กล้าๆ ไปเริ่มตอนเกือบ 40 เวลาเหลือน้อย ถ้าพลาดแล้วจะเริ่มใหม่ยาก

“งั้นลุยเลยดีกว่า มาถึงตอนนี้ก็มั่นใจมากขึ้น โชคดีที่กล้าเริ่มทำ เพราะเมื่อได้ทำก็มีประสบการณ์มากขึ้นเรื่อยๆ มีโอกาสต่อยอดไปเรื่อยๆ แค่กล้าก็อาจจะชนะได้”

สำหรับอนาคตอันใกล้ใน 2-3 ปีข้างหน้านี้ เธอบอกว่าจะเน้นเรื่องการขยายงาน คือเปิดร้านเพิ่ม หรือหาธุรกิจใหม่ๆ ทำ “ยังอยู่ในช่วงของการทุ่มเททำงาน ซึ่งเธอคาดว่าจะทำงานหนักอย่างนี้ไปอีกสักพักใหญ่ๆ พอใกล้ๆ 40 จะเริ่มหยุดพัก เพราะมีแผนการชีวิตที่ชัดเจนเป็นขั้นเป็นตอนไม่อยากหลงทาง มีเป้าหมายแน่นอนว่าอยากเป็นอะไรอยากทำอะไร” เธอมุ่งมั่นชัดเจนกับเป้าหมายในชีวิตอย่างมาก และสร้างแรงบันดาลใจให้ตัวเองอยู่เสมอ แล้วเธอมีอะไรเป็นแบบอย่างในการทำงานบ้างไปอ่านกัน