ปาฏิหาริย์ลุ่มแม่น้ำฮันกับแชบอล....
โดย เพียงออ วิไลย
โดย เพียงออ วิไลย
“ปาฏิหาริย์ลุ่มแม่น้ำฮัน ควรจะนำมาเป็นโมเดลในการพัฒนาประเทศต่างๆ ในทวีปแอฟริกา ให้พลิกฟื้นจากความยากจนสู่โอกาสของการสร้างระบบเศรษฐกิจใหม่ของประเทศกำลังพัฒนา” .... คนที่กล่าวเสนอ “เกาหลีโมเดล” นี้อย่างหนักแน่นมาตั้งแต่ 2 ปีก่อน ในการประชุมสุดยอดกลุ่มประเทศ จี8 ที่อิตาลี และในหลายๆ สถานที่ในหลายเวลา มิใช่ใครที่ไหน แต่เป็น ประธานาธิบดี บารัก โอบามา .... !!!
“ปาฏิหาริย์แห่งลุ่มแม่น้ำฮัน” หรือ วัฐญภว ฑโภ๛ (Miracle on the Han River) เป็นศัพท์บัญญัติที่ใช้เรียกความเจริญเติบโตอย่างก้าวกระโดดของเศรษฐกิจเกาหลี ซึ่งเปลี่ยนแปลงประเทศจาก “กองขยะสงคราม” ให้กลายเป็นประเทศที่ร่ำรวยมีมูลค่าตลาดของผลผลิตมวลรวมของชาติ (GDP) เป็นอันดับที่ 15 ของโลก มีกำลังอำนาจในการซื้อ (PPP) สูงเป็นอันดับ 12 ของโลก (ข้อมูล IMF, 20102011) มีบริษัทข้ามชาติที่รู้จักกันทั่วโลกภายในระยะเวลาเพียงครึ่งศตวรรษ นอกจากนี้ คำว่า “ปาฏิหาริย์แห่งลุ่มแม่น้ำฮัน” ยังหมายถึงการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจของกรุงโซลซึ่งแม่น้ำฮันไหลผ่าน ที่ขยายเมืองอย่างรวดเร็ว เต็มไปด้วยตึกระฟ้า และเป็นเมืองสะอาดที่มีโครงสร้างสาธารณูปโภคครบถ้วน ... คำนี้มีที่มาจากคำว่า “ปาฏิหาริย์แห่งลุ่มแม่น้ำไรน์” ซึ่งเป็นเหตุการณ์การเกิดใหม่ทางเศรษฐกิจในอดีตของประเทศเยอรมนีตะวันตก (ก่อนการรวมประเทศ) ในช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่ 2...
หากเราจะเรียกสิ่งใดสิ่งหนึ่งว่าเป็น “ปาฏิหาริย์” นั่นก็คงหมายถึงสิ่งที่แทบจะ “ไม่มีความเป็นไปได้” กลายเป็นสิ่งที่ “เป็นไปได้” .... จากสถานการณ์ของเกาหลีหลังสงคราม ในขณะนั้นโครงสร้างพื้นฐานของประเทศถูกทำลายไปจนหมดสิ้น ชาวบ้านที่มีชีวิตรอดก็ยากจนและไม่มีงานทำ คงไม่มีใครเชื่อว่าในเวลาเพียงแค่ 50 ปี เกาหลีจะกลายเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการค้าของเอเชีย มีเทคโนโลยีขั้นสูงเป็นของตัวเอง สามารถครองตลาดโทรศัพท์มือถืออันดับ 1 ของโลก ส่งออกอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ไปทั่วโลก และตีตลาดเครื่องใช้ไฟฟ้าค่ายอื่นแตกกระจาย ...
ในปี 2504 ที่นายพล “ปักจองฮี” ปฏิวัติยึดอำนาจเบ็ดเสร็จ คนเกาหลีมีรายได้เฉลี่ยต่อหัวต่ำกว่า 100 เหรียญสหรัฐต่อปี รัฐบาลต้องพึ่งพาเงินบริจาคและเงินกู้จากต่างประเทศเป็นส่วนใหญ่ในการใช้จ่ายงบประมาณเพื่อดำเนินงานตามแผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ... ประธานาธิบดี ปักจองฮี ตระหนักถึงปัญหานี้ จึงสร้างและสนับสนุนผู้ผลิตเม็ดเงินในประเทศให้แข็งแกร่ง จะได้สามารถจ่ายภาษีให้รัฐบาลใช้จ่ายได้ ... ผู้ผลิตเม็ดเงินเหล่านี้หลายสิบรายทำธุรกิจสร้างตัวเองขึ้นมาด้วยการส่งเสริมของภาครัฐ ทั้งการค้ำประกันเงินกู้จนถึงการส่งเสริมในแง่นโยบายและผ่อนปรนกฎหมาย จากธุรกิจครอบครัวขนาดเล็กจนปัจจุบันกลายเป็นกลุ่มทุนเจ้าของอาณาจักรธุรกิจขนาดใหญ่ซึ่งมีอิทธิพลต่อเศรษฐกิจโดยรวมของประเทศ และเป็นผู้ทำให้ “ปาฏิหาริย์แห่งลุ่มแม่น้ำฮัน” เป็นจริงได้ คือ กลุ่มผู้ผลิตเม็ดเงินเหล่านี้ที่เรียกว่า กลุ่ม “แชบอลภ็น๚”
กลุ่มบริษัท “แชบอล” เรียงลำดับ Top 10 จากมูลค่ารายรับต่อปี มากไปหาน้อย (ตามภาพ) แสดงให้เห็นตัวเลขอันน่าตกใจว่า รายรับต่อปีของกลุ่มบริษัทแชบอลเหล่านี้ มีมากกว่างบประมาณประจำปีของประเทศกำลังพัฒนาหลายประเทศเสียอีก หากเจียดเงินไปลงทุนในประเทศเล็กๆ ที่เกิดใหม่ คงแทบจะเขย่าเศรษฐกิจของประเทศนั้นๆ ได้เลยค่ะ ....
หมายเหตุ .... หนังสือเกาหลีทีเด็ด ฉบับรวมเล่ม 1 และเตรียมตัวไปเป็นเฟรชชี่ที่เกาหลี จำหน่ายแล้วที่ร้านนายอินทร์ และซีเอ็ดทุกสาขา...