posttoday

เขียนเตือนสติ

06 มิถุนายน 2565

ในความแน่นอนที่ทุกคนต้องตาย ไม่รู้ว่าจะตายกันวันไหน ทุกท่านครับ เงินทองนั้นมายา ข้าวปลาคือของจริงครับ โปรดรักษาสุขภาพครับ

คอลัมน์ เศรษฐกิจภาษาคน โดยคุณสุ ตอนที่ 21/2565

ก่อนอื่นต้องขอโทษท่านผู้อ่านบทความที่ผมได้ขาดหายไปในการนำส่งบทความเพื่อเผยแพร่ สาเหตุที่ทำให้ผู้เขียนเฉียดความตายอีกครั้ง ความเจ็บปวดครั้งนี้ถูกวินิจฉัยว่ามาจาก การพยายามออกกำลังกาย วิ่ง 5-6 กิโลเมตร อาทิตย์ละ 2-3 ครั้ง เพื่อให้เกิดกล้ามเนื้อเพียงพอเหมาะสมสำหรับคนเริ่มใกล้ 60 ปี ทีนี้ในการออกกำลังกาย บางครั้งเราไม่รู้ว่ามันไปพลิก ไปบิด ไปกระแทกตรงไหน ทำให้เกิดการซึมของเลือดในจุดที่เกิดเหตุ อีกทั้งผู้เขียนทานยาละลายลิ่มเลือดด้วยเหตุที่เคยสวนหลอดเลือดหัวใจปี 2560 เลือดมันก็ค่อย ๆ ซึม มันก็เลยกลายเป็นแหล่งเพาะเชื้อจนเกิดอักเสบ เกาะกินกระดูก หมอนรองกระดูก จนเวลาทำ MRI ผลมันชัดเจน การแก้ไขก็คือการเปิดผิวหนังลงไปล้างแผลแบบขูดเอาพวกสิ่งสกปรกออกมาจนหมด อาการบาดเจ็บที่เกิดระดับเต็มสิบต้องให้สิบห้า ผู้เขียนเข้าใจคนที่ปวดมากว่าทำไมบางท่านยอมจบชีวิต เหตุเพราะมันปวด ปวดตลอดเกินทนทาน ขยับตัวแทบไม่ได้ คนหนึ่งเดินเหิน วิ่งเบา ๆ ได้ตลอด ต่อมาดันยืนไม่ได้ นั่งไม่ได้ นอนก็ปวด ความเป็นอนิจจังของชีวิตจึงบังเกิด เกิด แก่ เจ็บ ตาย ทำอย่างไรที่ระบบของเราไม่ว่าภาครัฐหรือเอกชนก็ตาม จะทำให้ วงจรเป็นว่า เกิด แก่ ไม่เจ็บ และตายอย่างมีคุณภาพ

มีสิ่งหนึ่งที่ผุดขึ้นมาให้หัวของคนที่ชอบข้อมูล และเชื่อว่าข้อมูลนั้นถ้าใจที่เที่ยงตรง มันก็จะตอบได้อย่างที่มันควรจะตอบครับ ผู้เขียนชอบดาราที่แสดงเป็นศาตราจารย์ทางคณิตศาสตร์คนหนึ่งที่เป็นผู้ป่วยมะเร็งวาระท้าย ได้เลือกเส้นทางการรักษาแบบประคับประคองตัวให้จากไปอย่างสงบ เขาได้พูดกับคุณหมอนักจิตวิทยาเอาไว้ว่า

คณิตศาสตร์มันคือความแน่นอน และบ่อยครั้งจะส่งผ่านสมการ สมการคืออะไรที่แสดงสิ่งที่วัดค่าได้แล้วทั้งซ้ายทั้งขวานั้นหากคำนวณแล้วมันจะต้องเท่ากัน สมการที่ผู้เขียนมักจะนำเสนอให้คนเข้าฟังได้เข้าใจว่าทำไมต้องออมก็คือ 20+40+20=0 ความหมายคือ

20 ปีแรกของเรานั้นค่าใช้จ่ายการดูแลและพัฒนาตัวเราจะมีคนอื่นออกให้ สิ่งนั้นเรียกว่า พ่อแม่หรือครอบครัว

40 ปีต่อมาคือการทำงานหลังจบการศึกษา ต้องขวนขวาย ปากกัดตีนถีบ เอาตัวให้รอดตอนเกษียณ

20 ปีสุดท้ายคือระยะเวลาถอยหลังสู่ความตาย จะดีเลิศขนาดไหนก็ต้องตาย จะยศศักดิ์?ขนาดไหนก็ไม่ใหญ่กว่าโลง จะมีที่ดินกี่มากน้อย ที่สุดก็ใช้ไม่เกินกว้าง 3 ฟุตยาว 6 ฟุต

ตัวเลข 0 ก็คือการกลับคืนสู่ดิน ไม่เหลืออะไรอีกเลย

ผู้เขียนกลับไปทบทวนในสูตรแล้วพบว่า สมการนั้นมีจุดที่ต้องให้ข้อมูลเพิ่มกับคนอ่านนะครับให้เกิดความสมบูรณ์ เหตุเพราะ ในความแน่นอนที่ทุกคนต้องตาย แต่มีสิ่งหนึ่งที่ไม่สามารถทำความเข้าใจก็คือทำไมมันเกิดเรื่องกับเราในเวลานั้น ทำไมคนอื่นไม่เจอ และไม่สามารถที่จะพยากรณ์ได้อย่างแม่นยำได้อีกด้วยไม่ว่าเราจะมีข้อมูลดีขนาดไหนว่า เราจะตายกันวันไหนแน่ ๆ ทุกท่านครับ เงินทองนั้นมายา ข้าวปลาคือของจริงครับ โปรดรักษาสุขภาพครับ