จดหมาย...มิตรภาพ

อีกหนึ่งการ์ตูนสุดดาร์กเท่าที่เคยดูมา เรื่องราวของ 2 ตัวละครผู้ใช้จดหมายโต้ตอบจากออสเตรเลียถึงสหรัฐอเมริกา  

เรื่อง วิชช์ญะ ยุติ

อีกหนึ่งการ์ตูนสุดดาร์กเท่าที่เคยดูมา เรื่องราวของ 2 ตัวละครผู้ใช้จดหมายโต้ตอบจากออสเตรเลียถึงสหรัฐอเมริกา จนกลายเป็นมิตรภาพแดนไกลระหว่างคนมีปมอันลึกลับที่บอกเล่าสู่กันฟังผ่านถ้อยคำ (รวมทั้งของฝากประเภทขนมและตัวตุ๊กตุ่นตุ๊กตาด้วยนะ)

“แมรี” กับ “แม็กซ์” เป็นตัวการ์ตูนผู้แสนอาภัพในรูปลักษณ์ แมรีคือเด็กวัย 8 ขวบ นัยน์ตาสีขี้โคลน เฟอะฟะ โก๊ะๆ ขาดความมั่นใจ หน้าง่วงตลอดเวลา ยิ้มบางๆ จะมีสักครั้งบนมุมปากของเธอ นอกนั้นคือความมึนตึงและการอมทุกข์ไว้ทั้งใบ ขณะที่ตาเฒ่าแม็กซ์ก็กำลังจิตตกอยู่กับน้ำหนักตัวที่เพิ่มขึ้นเพราะนิสัยหม่ำช็อกโกแลตเป็นอาจิณจนต้องเข้ากลุ่มบำบัด นี่ยังไม่รวมอาการอื่นๆ ที่รุมเร้า เช่น โมโหร้ายและไม่สามารถควบคุมอารมณ์อ่อนไหวได้ ดวงตาอันดุดันบ่งบอกความลับบางอย่างที่เขาแอบซุกซ่อน และนั่นอาจหมายรวมกับรอยยิ้มที่ไม่เคยปรากฏให้คนรอบข้างรู้สึกดีด้วยเลย

ภายใต้บรรยากาศอึมครึมของหนังที่พยายามจะกระชับวงล้อมเพื่อให้คนดูได้เห็นภาพชีวิตชัดของ 2 ตัวละคร ผลลัพธ์จึงออกมาค่อนข้างอึดอัดผสมกระอักกระอ่วนพอสมควรกับความเป็นมาเป็นไปที่ทั้งคู่เริ่มค่อยๆ สานสัมพันธ์กัน

แม้โทนหนังจะเอียงไปทางสีหม่นเศร้าและตัวการ์ตูนไม่ได้สวยพริ้ง แต่ผู้กำกับก็ไม่ลืมใส่ความตลกให้ได้หัวเราะ ทว่าก็เป็นแค่เสียงหึหึในลำคอ ไม่ใช่เน้นปล่อยก๊ากดังลั่นโรง เพราะมุขขำนั้นมีกลิ่นอายความขื่นๆ ขมๆ ปนกับรสชาติหวานบาดคอ เช่น รสชาติฮอตด็อกไส้ช็อกโกแลตบาร์ที่ตาเฒ่าแม็กซ์โปรดปราน และรสชาตินมข้นที่แมรี บอกว่าอร่อยนั่นแหละ

จดหมาย คำสารภาพ ความในใจ พรั่งพรูออกมา วันแล้ววันเล่า คืนแล้วคืนเล่า วันสู่เดือนต่อเนื่องเป็นปี และหลายๆ ปีจากนั้น ความสัมพันที่แมรีกับแม็กซ์สร้างขึ้นก็ทวีความแน่นแฟ้นโดยไม่มีการพบหน้ากันเลย อะไรคือความหมายยิ่งใหญ่ของการโต้ตอบจดหมาย อะไรคือความหมายมุ่งของคนมีปมด้อย

เกลอแท้ในจดหมาย... เป็นความงมงายสิ้นดีสำหรับคนหมู่มาก แต่กับเด็กน้อยและตาเฒ่าก็พิสูจน์ได้ว่า มันมีอยู่จริง จริงยิ่งกว่านิยาย ที่สำคัญจริงกว่าคนที่อยู่ร่วมชายคา ร่วมหมู่บ้าน หรือร่วมชั้นเรียนเสียด้วยซ้ำ

โบราณว่าไว้ “รู้หน้าไม่รู้ใจ” เตือนสติให้ตริตรองก่อนคบค้าสมาคม และหนังก็สะท้อนความจริงข้อนี้ หน้าตาภายนอกก็แค่เปลือก รูปอัปลักษณ์ก็แค่มายา ดวงใจที่พิสุทธิ์ต่างหากที่วัดกันได้ ใครจริง ใครลวง ใครพร้อมจะถูกเลื่อนชั้นมาอยู่ในสถานะ “เกลอแท้” หรือ “มิตรตาย”

...ไม่แปลกถ้าจดหมายจะเป็นวิธีที่ง่ายและสะดวกที่แมรีใช้ติดต่อกับแม็กซ์ เพื่อค้นหา “มิตรภาพ” จนทำให้ทั้งคู่พบกับความหมายดีๆ ที่แฝงมากับถ้อยคำห่วงใยในแต่ละหน้ากระดาษ ซึ่งยากนักที่จะขย้ำทิ้งได้ ทั้งๆ ที่อาจจะเป็นคำพูดตรงห้วน หรือจี้ใจดำของอีกฝ่ายก็ตาม

และ... ไม่แปลกถ้าจดหมายจะเป็นช่องทางให้ผู้คนมากมายสมัยก่อน (รุ่นคุณปู่คุณย่า) ใช้ติดต่อกันเพื่อค้นหา “มิตรภาพ” และพวกท่านก็ได้พบจริงๆ

“มิตรภาพ” ที่ผันแปรเป็น “ความรัก” ผิดกันแต่ในยุคปัจจุบัน ความนิยมเขียนจดหมายลดน้อยลง คนจึงหันไปพึ่งสังคมออนไลน์ ด้วยความหวังจะเจอ “มิตรภาพ” คนจำนวนหนึ่งประสบความสำเร็จได้สัมผัส “เกลอแท้” หรือ “คนที่ใช่” (ก็ว่ากันไป) แต่บางรายโชคร้าย เมื่อรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองเฝ้าฝัน “มิตรภาพออนไลน์” ไม่ได้มีอยู่จริงสักนิด