Insects in the Backyard แมลงที่ถูกบี้ ปะทะ ผีเสื้อปีกหัก

เคยคิดว่าระบบเรตติ้งจะช่วยยกระดับวงการหนังบ้านเรามากขึ้น แต่เอาเข้าจริงและที่ตัวเองเจอมา มันไม่ช่วยอะไรเลย แถมยังฉุดให้ต่ำลงอีก...

เรื่อง วิชช์ญะ ยุติ / ภาพ ณัฏฐ์ฐิติ อำไพวรรณ

ไม่กี่วันก่อนเดือน ธ.ค. 2553 จะอำลาปฏิทินไป วงการหนังไทยก็เลื่อนลั่นด้วยข่าวฉาวหนาวสะท้านถึงขั้นต้องรีบคว้าเฟอร์มาเพิ่มความอุ่นเลยอ่ะ เมื่อผู้กำกับข้ามภพ อูย!!! ผู้กำกับข้ามเพศสาวแตกจ๋าแบบไม่แคร์สื่อ กอล์ฟ-ธัญญ์วาริน สุขะพิสิษฐ์ ถูกคณะกรรมการภาพยนตร์และวีดิทัศน์แห่งชาติ แบนหนังแรงส์แห่งปี Insects in the Backyard เหตุเพราะมีเนื้อหาบ่อนทำลายขัดต่อความสงบเรียบร้อย หรือศีลธรรมอันดีของประชาชน

นานาทัศนะบนเว็บบอร์ดอินเทอร์เน็ตกระหน่ำซัมเมอร์เซลถึงความไม่ประสีประสาของหน่วยงานรับผิดชอบ ขณะเดียวกันกำลังใจประเดประดังหลั่งไหลเข้ามาเป็นสายธารสู่เจ้าของหนัง ซึ่งเวลานั้นช่างอดสูสิ้นหวังยิ่งนัก กับคำอุทธรณ์อันไร้ผลลัพธ์ตามใจปรารถนา ที่เธอพยายามผลักดันให้แมลงในสวนหลังบ้านมีโอกาสโลดแล่นขึ้นจอใหญ่ ภายใต้เรตติ้งสำหรับผู้มีอายุเกิน 20 ปี ได้เพลิดเพลินจำเริญใจอย่างเต็มตา

จากแมลงที่รอวันโบยบินเริงร่าในท้องนภากว้าง วันนี้ Insects in the Backyard กลายเป็นเพียงเศษซากแมลงที่ถูกบี้และกำจัดโดยสเปรย์เคมีพลังคูณสาม สิ้นฤทธิ์ด้วยวิถีทางต่อกรทุกกระบวนยุทธ์

จากผีเสื้อราตรีที่เข้าใจในเพศสภาพตัวเอง เจตนาชัดเจนที่จะเป็นกะเทยแต่งหญิง วันนี้ ธัญญ์วาริน บอบช้ำทุกอณู สีสันฟูฟ่าที่เคยเปล่งประกายยามแสงสปอร์ตไลต์สาดส่อง กลับจืดจาง ไม่แจ่มจรัส

เหลือก็แต่ช้อยส์สุดท้ายยื่นศาลปกครองให้ช่วยพิจารณา นั่นละคือสิ่งที่จะการันตีได้ว่าเวลาของเหล่าแมลงตัวจ้อยตัวจิ๊บและเจ้าผีเสื้อราตรีสีสวยสดมาถึงแล้วจริงๆ

ท่ามกลางกระแส Insects in the Backyard ฟีเวอร์ ซึ่งใครๆ (ชายแท้ กะเทย เก้ง กวาง ชะนี กระทั่งลูกเล็กเด็กแดง) ต่างกระสันอยากดูหนังกันทั้งนั้น ขนาดเราเองไม่ใช่แฟนประจำหนังของธัญญ์วาริน (ส่วนใหญ่มักมีเนื้อหาและภาพแรงๆ) ก็ยังถวิลหา ด้วยการลองถามไถ่พรรคพวกที่เกาะติดขอบเวทีมาโดยตลอด ปรากฏจึงได้ความว่า ไม่มีแผ่น (เออ...นั่นสินะ หนังยังไม่เข้าฉาย มันจะมีแผ่นได้ไง และที่ข่าวออก Insects in the Backyard ลงแผ่นขายแถวคลองถม คอนเฟิร์มว่ามั่วนะฮะ)

ทางเดียวที่เราจะได้ดูหนังอื้อฉาวเรื่องนี้ (แอบตั้งความหวังไง) คงไม่พ้นตามหาตัวธัญญ์วารินให้เจอ เผื่อเธอใจอ่อนยอมแบ่งปันเนื้อแท้อันหวือหวาที่คณะกรรมการ ไม่ยอมไฟเขียวให้ Insects in the Backyard ผ่านฉลุยบ้าง

“อยู่เชียงใหม่ค่ะ มีอะไรด่วนไหมคะ” ธัญญ์วาริน กรอกเสียงผ่านทางโทรศัพท์ เราได้แต่อืมมมม์ (ในใจ) ก่อนจะชี้ชวนเธอคุยสารทุกข์สุกดิบหลังเจอมรสุมร้ายโหมพัดจนซวนเซไม่เป็นท่า

“ธัญญ์วารินไม่ใช่คนมองโลกในแง่ร้ายไปซะหมดนะคะ” (หัวเราะเอิ๊กอ๊าก) เราว่าเรามีศีลธรรมอันดีและมีความรับผิดชอบต่อสังคมเสมอ ถึงแม้หนังเราจะถูกมองว่าขัดต่อศีลธรรมอันดีก็ตาม

ไม่ท้อ ไม่เหนื่อยค่ะ เราทำนี่ไม่ใช่เพื่อเราคนเดียว แต่เพื่ออยากให้เป็นกรณีศึกษา”

ให้จับอารมณ์จากเสียงหัวเราะที่ไล่ตามหลังมาไม่ขาดสาย ธัญญ์วารินค่อนข้างจะแฮปปี้ทีเดียว เธอไม่ได้เศร้าเสียขวัญอย่างที่เราคาดการณ์ไว้สักนิด

“ถ้าคนดู หมายถึง คนที่ได้ดูหนัง Insects in the Backyard แล้วน่ะนะ บอกว่าคุณทำหนังได้อุบาทว์ชาติชั่วมากกกก สมควรแล้วละที่โดนแบน ยังงี้เรายินดีน้อมรับและยอมรับกับเสียงวิจารณ์ เพราะนั่นคือการตัดสินจากสังคม แต่การที่คนกลุ่มหนึ่งมาบอกว่าหนังเรื่องนี้คนทั้งประเทศไม่ควรดู เราว่าไม่แฟร์(ว่ะ)”

ดูเหมือนโหมดการคุยของธัญญ์วารินจะหยุดไม่อยู่เสียแล้ว เพราะเธอยังพ่นเป็นไฟจนน้ำลายแตกฟอง ส่วนเราน่ะเหรอก็คอยแทรกคำถามเพื่อหลบเลี่ยงจากประเด็นโดนแบน แต่ไม่วายเธอวกกลับเข้าเรื่องซะงั้น

“เราไม่ปฏิเสธเลยว่าหนังเรามีฉากรุนแรง ฉากร่วมเพศ และฉากความหลากหลายทางเพศก็มีเหมือนกัน แต่ทั้งหมดมีในกรอบกติกาที่เราวางไว้ แล้วเราก็ไม่เคยบอกคนดู จงมาเป็นตุ๊ดกันเถอะ จงมาร่วมเพศทางประตูหลังกันเถอะ หรือจงมาขายตัวกันเถอะ ไม่เค้ย...ไม่เคยเลยค่า มีแต่คนบางกลุ่มต่างหากที่ระบุให้หนังเราเป็นอย่างนั้น ทั้งๆ ที่สิ่งที่หนังนำเสนอก็คือเรื่องจริงในสังคมที่ทุกคนพยายามปกปิดเอาไว้”

“เคยนะคิดว่าถ้ามีระบบเรตติ้งแล้ว มันคงจะช่วยยกระดับวงการหนังบ้านเรามากขึ้นงี้ แต่เอาเข้าจริงและที่ตัวเองเจอมา มันไม่ช่วยอะไรเลย แถมยังฉุดให้ต่ำลงอีก ซึ่งตอนที่เซ็นเซอร์เวลาทำหนังเราต้องระวังเรื่องหมิ่นเหม่เยอะ กลัวทำออกมาแล้วโดนเซ็นเซอร์ ก็จะทำอะไรที่เข้าข่าย อันนั้นเราพอเข้าใจนะ นี่กลายเป็นว่าทำหนังภายใต้ระบบเรตติ้ง มี ฉ 20+ นั่นหมายถึงคนดูมีวิจารณญาณใช่มั้ย สุดท้ายมันก็ไม่ช่วยอะไร”

กว่า 15 นาที ของการโต้ตอบระหว่างธัญญ์วารินกับเราผ่านไปด้วยรสชาติแสบสันต์มันหยด ทำให้นึกถึงบรรยากาศนั่งโซ้ยตำปูปลาร้ารสแซบหลายนั่นแหละ กินไปซู้ดปากไป ทั้งเผ็ดทั้งร้อน เหงื่อแตกพลั่กๆ แต่ก็ยังไม่ยอมหยุด

เรายังขยันยิงคำถามต่างๆ สัพเพเหระไปเรื่อย เรื่องที่สามารถเปิดเผยได้เราก็จะยกมาคำต่อคำ แต่บางเรื่องเป็นความลับของแหล่งข่าว เราก็ขอสงวนสิทธิ (รู้คนเดียว) เช่น เบื้องหลังถ่ายฉากร่วมรัก หนุ่มน้อยหน้ามนในหนัง จนถึงความรักครั้งที่...

“จะบอกว่าหนังเรื่องก่อนๆ ของเราแรงกว่านี้แยะเลย แต่ที่ไม่โดนเพราะเราไม่ได้ตั้งใจทำเข้าโรง ทำดูกันเฉพาะกลุ่มเล็กๆ หรือส่งไปเทศกาลหนังต่างประเทศ มีทุนก็ทำ แล้วทำแบบมีอิสระ Insects in the Backyard เนี่ย เราทำในกรอบที่ค่อนข้างจะประนีประนอมแล้วนะ เพื่อตั้งใจจะฉายวงกว้างเราก็ลดทอนความแรงลง ซึ่งเป็นความรับผิดชอบที่คนทำหนังต้องมี จนเพื่อนแซวกันเล่นๆ ว่า ที่ Insects in the Backyard โดนแบนเพราะมันไม่อาร์ตมาก เปิดเผยทุกอย่าง เล่าเรื่องง่ายๆ ใครก็ดูรู้เรื่อง เลยโดนซะ ถ้าทำให้มันอาร์ต จนดูไม่รู้เรื่อง อาจจะรอดนะ” (หัวเราะร่วน)

ไม่ใช่ครั้งแรกที่ ธัญญ์วาริน มีปัญหากับระบบตรวจสอบ หลายปีมาแล้ว ยุคแรกที่เธอทำหนังสั้น ก็เคยโดนกองเซ็นเซอร์ไม่ยอมให้ผลงานที่มีประเด็นล่อแหลม (เซ็กส์ก่อนวัยอันควร ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ รวมแก๊งกันดูหนังโป๊ หัดจูบกัน และ...หัดช่วยตัวเอง) ผ่านด้วยดีโดยมองว่าเป็นเนื้อหาไม่เหมาะสม

“เราก็ตอบไม่ได้ว่า ถ้า Insects in the Backyard เป็นหนังค่ายดัง มันจะผ่านมั้ย เพราะอะไรก็เกิดขึ้นได้สำหรับกฎหมายเมืองไทย ซึ่งก่อนที่มันจะก้าวมาอยู่จุดนี้ เราว่ามันคงไม่ได้สร้างหรอก (หัวเราะ) จะมีค่ายไหนกล้าให้สร้างฮะ แต่ความที่ Insects in the Backyard อยู่ในฐานะหนังอินดี้ เราคนตัวเล็กตัวน้อย ผลมันก็เลยเป็นอย่างงี้ไง และเราเองก็ไม่อยากมองว่า มันคือความเหลื่อมล้ำทางเพศ”

ผ่านไปอีก 15 นาที ธัญญ์วารินออกตัวว่าจะต้องไปประชุมงานต่อ เกี่ยวกับโปรเจกต์ใหม่ที่เธอจะได้โชว์สุดฝีมือ ไม่มีอะไรผิดพลาดน่าจะเป็นหนังดรามา แล้วก็หนังผี-ตลก-โรแมนติก ที่อาจเพลาความร้อนแรงลงมาหน่อย อีกเรื่องเป็นหนังอินดี้ที่เธอถนัด แต่ที่ไม่ต้องรอเก้อ เสร็จสมบูรณ์พร้อมฉายในเร็ววัน คือ หนังรักวัยเรียน ณ ถิ่นที่ราบสูง “ฮักสารคาม”

“หนังไม่มีแนวทางเดียว Insects in the Backyard ก็คืออีกแนวทางหนึ่ง ซึ่งจริงๆ มันก็แค่หนังเรื่องหนึ่งเท่านั้น มันคงไปเปลี่ยนสังคมอะไรไม่ได้หรอกค่ะ”

ธัญญ์วารินทิ้งท้าย อ้อ!!! แต่ก่อนจะตัดสาย เรายังไม่ลืมกระแซะถามเธอตรงๆ ถึงความเป็นไปได้ที่จะได้ดู ออร์เดรย์ เฮปเบิร์น (ว่ากันว่าธัญญ์วารินถอดแบบออร์เดรย์ เฮปเบิร์น มาจาก Breakfast at Tiffany ทุกกระเบียดนิ้ว) กับหมู่มวลแมลงและเรื่องราวเน่าเฟะที่ถูกซ่อนเร้นไว้ในสวนหลังบ้าน

ปลายเสียงทางธัญญ์วารินฟังไม่ชัด แต่เธอก็สัญญาจะทำตามที่เราร้องขอ