เปิดใจลาบานูน กับเชือกวิเศษ 200 ล้านวิว

โดย...ตุลย์ จตุรภัทร-วนิชชา ตาลสถิตย์ ภาพ... ทีมภาพโพสต์ทูเดย์

กว่าเพลงเพลงหนึ่งจะมียอดวิวทางยูทูบมากถึง 200 ล้านวิว ด้วยระยะเวลาไม่ถึงปี ใช่ว่าปรากฏการณ์นี้จะเกิดขึ้นกันได้ง่ายๆ อีกทั้งไม่ว่าจะไปที่ไหน สถานบันเทิง คอนเสิร์ต เทศกาลปีใหม่ เทศกาลสงกรานต์ หรือตามคลื่นวิทยุต่างๆ ต่างเปิดเพลงนี้ ร้องเพลงนี้ กันทั่วบ้านทั่วเมือง (รวมทั้งลูกเล็กเด็กแดงก็ร้องกันให้พึ่บพั่บ)

เพลงเชือกวิเศษ ของวง ลาบานูน คือเพลงเพลงนั้น

ด้วยยอดวิวกว่า 265,321,624 วิว ด้วยระยะเวลาเพียง 8 เดือน (อัพเดท ณ วันที่ 9 เม.ย.) คือคำตอบ และวันนี้เรามีโอกาสได้สัมภาษณ์แบบเอ็กซ์คลูซีฟ รวมทั้งได้เปิดใจพูดคุยถึงที่มาที่ไปของความสำเร็จของเพลงเพลงนี้และวงวงนี้

 กับความสำเร็จ

“เราดีใจที่เราได้กลับมาทำเพลงอย่างที่เราอยากทำ แม้เราจะได้เรียนรู้ว่าทุกอย่างมันมีขึ้นมีลง จากที่เคยประสบความสำเร็จ ก็ต้องมีวันแยกย้ายจากกันไป ซึ่งในวันที่เราหยุด เราแยกย้าย เป็นเพราะเราอิ่ม แต่อะไรก็เกิดขึ้นได้ เมื่อเรารู้สึกหิวกระหายอยากทำงานเพลงอีกครั้ง เราก็กลับมาใหม่ ภายใต้บ้านหลังใหม่จีนี่ เรคคอร์ด การกลับมาในครั้งนี้ของเรา มันก็เป็นการกลับมาที่ทำให้เราได้พบเจออะไรแปลกใหม่มหัศจรรย์ อย่างเช่น การได้ทำเพลง ซึ่งหนึ่งในเพลงที่เราทำอย่างเพลงเชือกวิเศษ มียอดวิวทางยูทูบกว่า 200 ล้านวิว ด้วยระยะเวลาเพียงไม่นาน”

แน่นอนว่า การที่เพลงเพลงหนึ่งไต่ระดับขึ้นไปสูงได้มากมายขนาดนี้ ล้วนมีที่มา เมธี อรุณ ร้องนำและกีตาร์ ได้เปิดเผยถึงความในใจที่มีต่อปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นในครั้งนี้ว่า เขาไม่ได้หวังว่า เมื่อทำเพลงเสร็จเผยแพร่ทางยูทูบแล้วจะต้องมียอดวิวสูง เขาไม่ได้วัดความสำเร็จจากตัวยอดวิวไม่ได้อินกับเรื่องแบบนั้น 

“ผมแค่รู้สึกดีใจแค่นั้นเอง เวลาทำเพลง ผมจะบอกทีมงานเสมอว่า อย่าคาดหวังกับเพลงที่เราทำ ว่าจะต้องประสบความสำเร็จ มียอดวิวทางยูทูบสูงเป็นล้านๆ วิว ขอแค่ทำเพลงแล้วให้เราสนุก ถ้าเราไปยึดกับสิ่งเหล่านั้น มันจะกดดันเราในการทำเพลงต่อๆ ไป”

เมธี

 

เมธีถ่อมตนว่า ในเรื่องของยอดวิว เขาขอเครดิตให้แก่ทางค่อยจีนี่ เรคคอร์ด (ต้นสังกัด) “จำได้ว่า เพลงศึกษานารี แค่ปล่อยเพลงทางยูทูบไปหนึ่งอาทิตย์มียอดวิวกว่า 1 ล้านวิว เพลงพลังงานจน ปล่อยไปสองวัน มียอดวิว 1 ล้านวิว พอมาเพลงเชือกวิเศษ วันละล้านวิว เช็กกันวันต่อวัน (หัวเราะ)”

กับการกลับมา

ใครหลายคนคงแอบสงสัยว่าตลอดระยะเวลาที่วงลาบานูนหายไป (แล้วปล่อยให้แฟนคลับโหยหาอยู่นานแสนนานเช่นนี้) พวกเขาไปทำอะไรกันบ้าง แล้วทำไมถึงเลือกที่จะกลับมาอีกครั้ง

“ช่วงที่เราหายไป เมธีไปเป็นอาจารย์อยู่ที่มหาวิทยาลัยหาดใหญ่ อนันต์ทำงานด้านไอทีอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่ง ส่วนสมพรไปเป็นมือกลองให้วงกะลา ซึ่งตอนนี้ย้ายไปอยู่วงอโศก และพวกเราต่างก็มีครอบครัวมีลูกมีเต้า การกลับมาในครั้งนี้ของเรา เริ่มมาจากมีน้องคนหนึ่งโทรศัพท์ไปขอเพลงของพวกเราผ่านวิทยุ และถามดีเจว่าพวกเราหายไปไหน พอผมได้ฟังอย่างนั้น ผมก็รู้สึกว่าคิดถึงวันเวลาเก่าๆ ที่เคยเล่นดนตรี ผมเลยส่งข้อความไปหาอนันต์ว่าอยากจะกลับมาเล่นดนตรีกันอีกครั้งไหม อนันต์เขาตอบกลับมาทันทีทันใดว่าอยาก จากนั้นเราสองคนก็ตัดสินใจลาออกจากที่ทำงานก็ลาออกมาเลย”

อนันต์

 

อนันต์ สะมัน (เบส) บอกเล่าให้เราฟังว่า เมื่อพวกเขาลาออกจากงาน พวกเขาหันมาทำเพลงใต้ดินโดยไม่ได้สนใจค่ายเพลงใดๆ ทั้งสิ้น “เราอยากทำเพลงในแบบที่เราอยากทำ ซึ่งจริงๆ แล้ว เราเป็นแบบนี้มาตั้งแต่ไหนแต่ไร เราทำเพลงแล้วคนชอบเราก็ดีใจ คนไม่ชอบก็ไม่เป็นไร จนวันหนึ่งพี่กบวงบิ๊กแอสชวนมาอยู่ที่ค่ายจีนี่ เรคคอร์ด โดยมีคำพูดหนึ่งของพี่ตูนบอดี้สแลม ที่บอกพวกเราว่า ถึงเวลาที่พวกเราต้องก้าวกระโดดแล้วนะ อีกทั้งมีคนให้กำลังพวกเราเยอะมาก ทำให้เราตัดสินใจเซ็นสัญญาอยู่ค่ายใหญ่ โดยมี สมเมย์-ณัฐนนท์ ทองอ่อน น้องชายของสมพร มาเป็นมือกลองคนใหม่ให้กับเรา โดยวันที่เซ็นสัญญาพี่กบก็เป็นคนพามา เหมือนส่งตัวนักเรียนใหม่มารายงานตัวเลยครับ (หัวเราะ)”

กับคนข้างหลัง

แน่นอนว่าชีวิตของนักดนตรีต้องอยู่กับการเดินสายเล่นดนตรี ทั้งกลางวันและกลางคืน (โดยเฉพาะกลางคืน) และยุ่งอยู่กับการทำเพลงใหม่ น้อยมากที่จะมีเวลาว่างในการใช้ชีวิต เมื่อเลือกที่จะใช้ชีวิตเช่นนี้ จึงเป็นเรื่องที่ลำบากมากสำหรับคนข้างหลัง ไม่ว่าจะเป็นครอบครัวหรือแม้แต่คนรัก ที่ต้องเข้าใจและเป็นกำลังใจหลักอันสำคัญ

“ชีวิตนักดนตรีเป็นชีวิตที่อาภัพเรื่องครอบครัว เมื่อเรามีครอบครัวเล็กๆ ของเรา พวกเขาต้องเข้าใจเราจริงๆ มีวงดนตรียิ่งใหญ่ไม่กี่วงที่สามารถประคองในเรื่องนี้ได้ ซึ่งสำหรับเรานี่คือสิ่งที่เราเลือกแล้ว เพราะนี่คือสิ่งที่ให้ปากท้องแก่เรา สิ่งที่เราทำได้ดีที่สุด คือพยายามดูแลครอบครัวให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้ โดยใช้เวลาว่างจากการทำงานมาอยู่กับครอบครัวอย่างมีคุณภาพให้ได้มากที่สุดครับ”

ณัฐนนท์

 

กับโลกของดนตรี

วงลาบานูนได้บอกเล่าให้เราฟังว่า การเดินทางมาถึงจุดนี้ได้ มันได้สอนอะไรให้แก่พวกเขาในหลายๆ อย่าง ทั้งการมองโลก การให้กำลังใจคนฟังผ่านเสียงเพลงที่พวกเขาทำขึ้นมา เพลง ไม่ได้เป็นแค่เพลง แต่มันเป็นอะไรมากมายกว่านั้น

ณัฐนนท์ “ก่อนหน้านี้ ผมเล่นดนตรีแนวเมทัล พอมาอยู่วงลาบานูน ผมได้เห็นโลกที่กว้างขึ้น มันได้สอนผมให้เรียนรู้ว่า ผมมาอยู่จุดนี้แล้ว ผมต้องทำให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ ยากนะครับ แต่เราต้องรักษามันให้ได้”

อนันต์ “ดนตรีให้อะไรเราเยอะมาก มันไม่ได้ให้ความสุขแค่เรา แต่มันให้ความสุขกับคนฟังเพลงด้วย เพลงไม่ใช่แค่เพลง แต่มันเป็นพลังที่ดีด้วยครับ”

เมธี “เพลงเป็นยิ่งกว่าครูครับ มันทำให้เราได้เรียนรู้ หายจากความทุกข์เศร้า ผมจึงเลือกที่จะมีชีวิตอยู่กับเพลงอีกครั้ง”