ของจริงแบบ เรจินา สเปคเตอร์

โดย...เพ็ญแข

ผู้หญิงคนนี้มีดีที่เสียงร้อง ฝีมือการเล่นเปียโน และสไตล์การแต่งเพลง ... เท่านี้ก็เพียงพอที่ เรจินา สเปคเตอร์ จะเป็นคนโปรดของคนฟังทั่วโลก แม้จะไม่ใช่คนกลุ่มใหญ่มาก แต่เป็นกลุ่มที่เหนียวแน่นและขยายวงออกไปเรื่อยๆ

สาวอเมริกันเชื้อชาติรัสเซียวัย 32 ปี เกิดในครอบครัวยิวที่มอสโก พ่อเป็นช่างภาพและนักไวโอลิน แม่เป็นครูสอนดนตรี ครอบครัวเธออพยพมาอเมริกาเมื่อเรจินาอายุได้ 9 ขวบ ตัวเรจินานั้นร่ำเรียนดนตรีคลาสสิกมาตั้งแต่เด็กๆ ก่อนจะมาสนใจร็อก ฮิปฮอป และพังก์ ในภายหลัง ความชื่นชมที่มีต่อศิลปินอย่าง โจนิ มิตเชลล์ และ แอนิ ดิฟรังโก ทำให้เธอมุ่งมั่นอยากจะแต่งเพลงของตัวเอง

หลังเรียนจบปริญญาทางด้านดนตรี เธอกับเพื่อนๆ เล่นดนตรีอาชีพในคาเฟ่อยู่พักใหญ่ และมีงานออกวางขายแบบใต้ดินหลายชุด ก่อนจะได้เซ็นสัญญากับค่ายในปี 2004 และนำอัลบั้ม Soviet Kitsch ที่เคยขายแบบใต้ดินมาออกใหม่ ตามมาคือ อัลบั้ม Begin to Hope (ปี 2006) และ Far (ปี 2009)

บทเพลงที่เขียนไม่ใช่บันทึกเกี่ยวกับ เรจินา สเปคเตอร์ แต่เป็นเรื่องราวและตัวละครซึ่งเกิดจากจินตนาการ บางเพลงของเธอจึงไม่ต่างจากเรื่องสั้น เรจินายังนำความชื่นชอบในเรื่องวัฒนธรรม ภาษา และวรรณกรรมมานำเสนอผ่านบทเพลง งานของเธอสะท้อนอิทธิพลของดนตรีโฟล์ก ร็อก แจ๊ซ คลาสสิก รวมไปถึงกลิ่นอายของยิวและรัสเซีย เธอยังชอบทดลองสร้างเสียงแปลกๆ เช่น ใช้ไม้ตีกลองไปดีดเปียโน ฯลฯ เธอยังเล่นกับเสียงร้องของตัวเองในหลากหลายวิธี นั่นทำให้ผลงานของสาวคนนี้มีความแตกต่าง

หลังเงียบไป 3 ปี เรจินา สเปคเตอร์ กลับมาอีกครั้งพร้อมอัลบั้มใหม่ What We Saw From The Cheap Seats ซึ่งเป็นการกลับมาทำงานร่วมกันอีกครั้งกับ ไมค์ เอลิซอนโด (โปรดิวเซอร์ผู้เคยทำงานร่วมกับ เอมิเนม ฟิโอนา แอปเปิล และ ดร.เดร มาก่อน) ทั้ง 11 เพลงบันทึกเสียงแบบแสดงสด เรจินาได้นำความสามารถทางด้านการแต่งเพลง ร้อง และเล่นเปียโนออกมาอย่างจุใจ บทเพลงของเธอมีสีสันที่หลากหลาย บางแทร็กสร้างเซอร์ไพรส์ให้แฟนเก่าได้ไม่น้อย ถึงอย่างนั้นเอกลักษณ์ในเมโลดีงดงาม เปียโนอ่อนหวาน และเสียงร้องอ่อนไหวเปี่ยมอารมณ์ ก็ยังคงอยู่อย่างเต็มเปี่ยม

หลายเพลงในอัลบั้มแต่งนี้ไว้นานแล้ว อย่าง Don’t Leave Me (Ne Me Quitte Pas) เพลงในลีลาสดใสซึ่งมีเครื่องเป่ามาสร้างสีสัน เพลงนี้ทำให้ตกหลุมรักง่าย เอ็มวีก็น่ารักมากด้วย (คนละเพลงกับเพลงภาษาฝรั่งเศสที่โด่งดังตั้งแต่ทศวรรษ 1960 ซึ่งมีชื่อคล้ายกัน) ในเพลง Firewood นั้นบอกพื้นฐานคลาสสิกของ เรจินา สเปคเตอร์ ได้เป็นอย่างดี เป็นเพลงอาร์ตๆ เท่ๆ น่าฟังซ้ำ อารมณ์โรแมนติกของเรจินาปรากฏในเพลงบัลลาดลึกซึ้งอย่าง How เรจินาร้องสำเนียงอิตาเลียนแบบเฟกๆ ใน Oh Marcello ซึ่งน่าจะเป็นแทร็กที่ติดหูได้ง่ายๆ ส่วน Ballad of a Politician คือ มุมแข็งๆ และหนักหน่วงของสาวคนนี้

เรจินา สเปคเตอร์ ยังคงเป็นหนึ่งในศิลปินหญิงซึ่งน่าทึ่ง เพลงป๊อปในแบบของเธอ อาจไม่ถูกใจคนฟังระดับเมนสตรีมทั่วโลก แต่ทุกชุดที่ออกมา เธอมีกลุ่มแฟนเพลงที่กว้างออกไปเรื่อยๆ ด้วยทุกชุดผลงาน คือ การพิสูจน์ตัวเองว่าเป็น “ของจริง” ซึ่งน่าเข้าไปสัมผัสและทำความรู้จัก