ฝันไกลแค่ใด...ไปให้สุด

โดย...แหนง – ดู

เป็นหนังที่เราตีตั๋วเข้าไปดูแบบไม่ได้คาดหวัง แต่สุดท้ายก็มีรอยยิ้มแต้มใบหน้าตอนดูจบและเดินออกจากโรง ระหว่างนั้นมีทั้งเสียงหัวเราะและปาดน้ำตาแห่งความซาบซึ้งเล็กน้อยตอนใกล้ๆ จบ จึงไม่รู้สึกเสียดายเงินค่าตั๋ว 200 บาท

สร้างจากเรื่องจริงของ JETS ทีมเชียร์จากโรงเรียนมัธยมในจังหวัดฟุกุอิ ประเทศญี่ปุ่น ซึ่งชนะการแข่งขันที่สหรัฐเมื่อปี 2009

หนังเริ่มต้นที่บรรยากาศเปิดเทอมใหม่ของโรงเรียนมัธยมปลาย เมื่อบรรดาเด็กใหม่ทั้งหลายต้องเลือกชมรม สาวน้อย ฮิคาริ โทโมนากะ (ซึสึ ฮิโรเสะ) ตัดสินใจสมัครเข้าชมรมเชียร์ ด้วยหวังว่าเธอจะได้มีโอกาสเชียร์หนุ่มที่เธอชื่นชอบ คือ โคสุเกะ (มัคเคนยู) นักฟุตบอลผู้วาดหวังจะได้เล่นในสนามกีฬาแห่งชาติสักครั้ง

แต่ความโหดของ ครูคาโอรุโกะ ซาโอโตเมะ (ยูกิ อามามิ) ผู้ดูแลชมรมเชียร์ทำให้หลายคนขยาด เธอออกกฎกร้าวหลายอย่างรวมทั้งกระโปรงต้องสั้นเสมอเข่า ต้องเปิดหน้าผาก และห้ามมีความรักอย่างเด็ดขาด นั่นเป็นส่วนหนึ่งทำให้รุ่นพี่ในชมรมเชียร์ลาออกกันหมด เหลือเฉพาะเด็กใหม่ ซึ่งส่วนใหญ่ไม่ได้มีพื้นฐานการเต้นเลย บางคนก็มาแนวหุ่นไม่ให้แต่ใจรัก นั่นจึงเป็นงานหนัก

ครูคาโอรุโกะได้มอบหมายให้นักเรียนดีเด่นอย่าง อายาโนะ ทามากิ (อายามิ นาคาโจ) เป็นหัวหน้าชมรมผู้ช่วยดูแลเพื่อนๆ อย่างใกล้ชิด เพื่อไปถึงเป้าหมายสูงสุดที่ครูตั้งไว้คือการพาทีมไปแข่งเชียร์ที่สหรัฐ ซึ่งอาจเรียกได้ว่า แทบจะเป็นไปไม่ได้ สำหรับทีมจากโรงเรียนมัธยมในจังหวัดเล็กๆ ของญี่ปุ่น

ครูคาโอรุโกะทุ่มเทกับงานนี้มาก เธอต้องต่อสู้เพื่อให้ครูใหญ่และผู้ช่วยครูใหญ่ยินยอมให้มีชมรมเชียร์ต่อไป เธอไปขอร้องนักเต้นมืออาชีพจากโตเกียวมาช่วย ทีมเจ็ตส์ใช้เวลา 3 ปี เพื่อฝึกฝนและเข้าแข่งขันจากระดับจังหวัด ระดับประเทศ และเป็นตัวแทนญี่ปุ่นไปแข่งขันที่สหรัฐในที่สุด

ระหว่างนั้นเด็กๆ ชมรมเชียร์ต้องเอาชนะข้อจำกัดทางร่างกาย รวมทั้งความเหนื่อยล้าท้อถอยของจิตใจ พวกเธอต้องช่วยกันแก้ไขปัญหา พัฒนาตัวเอง และความสัมพันธ์ระหว่างกันและกัน เพื่อฝ่าฟันไปให้ได้ สำหรับ ฮิคาริ ผู้มีรอยยิ้มเป็นอาวุธ เธอมีพ่อ และ โคสุเกะ ที่คอยช่วยให้กำลังใจ ที่สำคัญเธอเองก็เป็นคนช่วยสร้างขวัญและกำลังใจให้กับเพื่อนๆ และน้องๆ ในทีม

ผลงานการกำกับของ ฮายาโตะ คาวาอิ ซึ่งเติบโตบนเส้นทางนี้จากการเป็นผู้ช่วยผู้กำกับหนังเรื่อง Hana เป็นหนังเล็กๆ ที่สนุกสนาน อบอุ่น และให้กำลังใจ ในเรื่องมีตัวละครหลากหลายและเต็มไปด้วยสีสัน แม้จะไม่สามารถลงลึกในรายละเอียดชีวิตแต่ละตัวละครมากนัก แต่ก็เฉลี่ยบทบาทได้ดี

ไฮไลต์ของหนังอาจจะไม่ไปถึงจุดพีกสุดๆ แต่ด้วยบทและการดำเนินเรื่องก็ทำให้คนดูเอาใจช่วยตัวละครไปจนจบ สาวๆ อาจจะเต้นไม่เป๊ะมาก แต่ก็ไม่ถึงกับน่าเกลียด ด้วย “ความสวย สดใส และเป็นธรรมชาติ” ทำให้ชมกันได้เพลินๆ โดยมีพระนางที่สุดแสน “คาวาอี้” ทั้ง ซึสึ ฮิโรเสะ (จาก Our Little Sister) ซึ่งทำให้เราต้องยิ้มตามทุกครั้ง และ มัคเคนยู หนุ่มหล่อที่ออกไม่เยอะฉาก แต่ก็มากพอที่จะเป็นแรงดึงดูดคนดู (สาวๆ) ส่วนนักแสดงญี่ปุ่นที่คุ้นหน้าคุ้นตาดีอย่าง ยูกิ อามามิ ในบทครูสาวสุดเฮี้ยบนั้นก็แสนจะบันเทิง

ในวันหม่นๆ Let’s Go JETS! เป็นหนังคัมมิ่งออฟเอตและฟีลกู๊ด ซึ่งสามารถสร้างรอยยิ้มและเสียงหัวเราะให้ทุกคนได้