นิ่งซึมลึก Manchester By The Sea

โดย...แหนง-ดู

เป็นหนังอีกหนึ่งเรื่องของปีที่ผ่านมาซึ่งร่ำรวยรางวัล (จนโปสเตอร์แทบจะมีพื้นที่ไม่พอตีพิมพ์ภาพรางวัล) และต้องรอลุ้นว่า ที่เข้าชิงออสการ์ 6 สาขา รางวัล (นักแสดงนำชาย นักแสดงสมทบชาย นักแสดงสมทบหญิง ภาพยนตร์ยอดเยี่ยม บทภาพยนตร์ดั้งเดิมยอดเยี่ยม และผู้กำกับ) ส่วนจะคว้ามาได้กี่รางวัลนั้น 26 ก.พ.นี้ จะได้รู้กัน 

Manchester By The Sea เล่าเรื่องครอบครัวแชนด์เลอร์ หลังจากที่ โจ (ไคล์ แชนด์เลอร์) ผู้เป็นพี่ชายเสียชีวิตอย่างปัจจุบันทันด่วนลี (เคซีย์ แอฟเฟล็ก) ก็ต้องกลับมา เมืองแมนเชสเตอร์ บาย เดอะ ซี อีกครั้ง เพื่อจัดการเรื่องงานศพ และดูแล แพทริค (ลูคัส เฮดเจส)ลูกชายวัยรุ่นของโจ

การหวนคืนสู่บ้าน (อย่างไม่เต็มใจ) ในครั้งนี้ทำให้ ลี ต้องเผชิญหน้ากับโศกนาฏกรรมในอดีต ซึ่งทำให้เขาต้องจากพรากแรนดี (มิเชลล์ วิลเลียมส์) อดีตภรรยา รวมทั้งครอบครัว ชุมชนที่เขาได้เกิดและเติบโตมา การเป็นผู้ปกครองให้กับหลานชายทำให้ ลี ต้องเผชิญกับปัญหาและการตัดสินใจหลายอย่าง ระหว่างนั้นเรื่องเก่าๆ ก็ทยอยหวนคืนสู่ความทรงจำ ซึ่งเป็นสิ่งที่เปิดเผยให้คนดูรู้ว่า ทำไมเขาถึงต้องทิ้งแมนเชสเตอร์ไปและด้วยหลานชายที่มีชีวิตชีวา (และบ้าเซ็กซ์) ของเขา ช่วยเปลี่ยนทัศนคติของ ลี

หนังเรื่องนี้เขียนบทและกำกับโดย เคนเนธ โลเนอร์แกน จาก You Can Count On Me และ Margaret อำนวยการสร้างโดย แมตต์ เดมอน (Jason Bourne) คิมเบอร์ลี่สจ๊วต (Through a Lens Darkly : Black Photographers and the Emergence of aPeople) คริส มัวร์ (The Adjustment Bureau) และเควิน วอลช์ (The Way Way Back) ผ่านบริษัท K-Period Media

หนังถ่ายทำที่นอร์ท ชอร์ แมสซาชูเซตส์ซึ่งสมมติให้เป็น แมนเชสเตอร์ เมืองซึ่งตั้งอยู่บนเคปแอนในเอสเซ็กซ์ เคาน์ตี แมสซาชูเซตส์สหรัฐ นำแสดงโดย เคซีย์ แอฟเฟล็ก น้องชายของ เบน แอฟเฟล็ก ตัวเก็งออสการ์ 2017 นักแสดงนำชาย ส่วน ลูคัส เฮดเจส ในบทหลานชายผู้ฝังความเศร้าโศกไปกับกีตาร์ เพศ และสมาร์ทโฟน ก็ดูมีหวังในรางวัลนักแสดงสมทบชายไม่น้อย ส่วน มิเชลล์ วิลเลียมส์นั้น แม้จะบทบาทน้อยไปสักหน่อย แต่ก็มีชื่อเข้าชิงนักแสดงสมทบหญิงด้วยแต่ละซีนนั้นล้วนน่าจดจำ โดยเฉพาะฉากที่แรนดีบังเอิญมาพบกับลีบนถนน

เคนเนธ โลเนอร์แกน ให้พื้นที่และเวลากับนักแสดงเหล่านี้ได้เปล่งประกาย ซึ่งในแง่มุมหนึ่งก็แสดงถึงการทำหน้าที่ผู้กำกับที่ดีเยี่ยม การแฟลชแบ็กนั้นนำมาใช้อย่างได้ผล ส่วนฝีมือการเขียนบทนั้นก็เหลือร้าย เขาทำให้เราต้องหัวเราะในฉากที่เศร้า พอหัวเราะออกไปแล้วก็ให้รู้สึกละอายใจเล็กๆ เหมือนกัน   

เป็นหนัง “อินดี้” “เล็กๆ” แต่ “แข็งแกร่ง” และเป็นมาสเตอร์พีซ สามารถน็อกอารมณ์ความรู้สึกของคนดูด้วย “ความเจ็บลึก” “กึ๋น”และ “อารมณ์ขัน” Manchester by the Sea อาจจะไม่แมสมาก ไม่ฉูดฉาดเกิน มานิ่งๆไหลลึก แต่สวยงามน่าดู หนังบอกผู้ชมว่า แต่ละคนนั้นมีการจัดการกับปัญหา อารมณ์ ความรู้สึกเศร้าโศกเสียใจอย่างแตกต่างกัน บางครั้งเราไม่สามารถที่จะนำเหตุผล หลักยึดหรือวิธีการของเราไปใช้กับคนอื่นได้ และบางครั้งเราก็ไม่อาจสามารถผ่านพ้นเรื่องราวปัญหาหรือสถานการณ์ไปได้ลำพัง