พลวัฒน์ อนุศาสน์อมรกุล อาชีพนักบิน การเรียนรู้ไม่สิ้นสุด

เรื่อง พุุสดี สิริวัชระเมตตา/จุฑามาศ นิจประพันธ์ภาพ ทวีชัย ธวัชปกรณ์

คนเรามีเหตุผลในการเลือกเส้นทางชีวิตที่แตกต่างกัน สำหรับ เป้-พลวัฒน์ อนุศาสน์อมรกุล นักบินหนุ่มหล่อแห่งสายการบินแอร์เอเชีย เขามีเพียงเหตุผลง่ายๆ ที่ทำให้เลือกหันหลังให้กับสายงานวิศวะที่เรียนมาโดยตรง ยื่นใบลาออกจากอาชีพที่ได้ชื่อว่าเป็นหนึ่งในอาชีพที่ดีที่สุดในโลก มาสวมบทนักบิน เพียงเพราะเขาเชื่อว่าอาชีพนี้จะเป็นประตูบานสำคัญที่เปิดโลกอีกใบให้เขาได้สัมผัส ได้ลองใช้สัญชาตญาณของตัวเองในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าที่ในตำราไม่มีสอน และไม่มีสูตรสำเร็จให้ถอดสมการเหมือนที่เขาคุ้นเคยมาทั้งชีวิต

"ผมชอบเรียนพวกวิชาคำนวณมาตั้งแต่เด็ก เคยชินกับหาผลลัพธ์ในสิ่งต่างๆ ที่มีสูตรสำเร็จตายตัว แต่การเป็นนักบินเหมือนเปิดโลกให้ผมได้ลองใช้ทักษะอีกด้าน เพราะนอกจากความแม่นยำในเชิงระบบ นักบินยังต้องมีทักษะในการรับมือกับสถานการณ์ที่ไม่อาจคาดเดาในแต่ละเที่ยว บิน ต้องคิดและตัดสินใจอย่างถูกต้องและรวดเร็ว ซึ่งผมว่า สิ่งที่ยากที่สุดในการใช้ชีวิตของคนเราคือ การตัดสินใจในสิ่งที่ถูกต้องในเวลาจำกัด (ยิ้ม)" เป้ หนุ่มหล่อที่แรกเจอ ดูเหมือนจะเงียบขรึม แต่เมื่อได้ชวนคุยกลับเผยให้เห็นถึงบุคลิกอีกด้านที่ชวนค้นหา

ก่อนจะตัดสินใจเข้ามาโลดแล่นในวงการนักบิน เป้ บอกว่า เขาไม่ได้มีอาชีพในฝัน แค่เลือกเดินไปตามเส้นทางที่ถนัด ด้วยความที่เรียนได้ดีในสายวิทย์-คณิต จึงเลือกเรียนต่อในภาควิชาวิศวกรรมอุตสาหการ คณะวิศวกรรมศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย แต่จบมายังไม่ทันได้ไปชิมลางลองทำงานในสายที่เรียนมา ก็ตัดสินใจไปเรียนต่อด้านไฟแนนเชียล เอ็นจิเนียริ่ง (Financial Engineering) ที่อังกฤษ

"ช่วงรอยต่อก่อนจะไปเรียนต่อ ผมลองไปสมัครเป็นนักบินของการบินไทย ผ่านรอบสอบข้อเขียนมาได้ จนถึงรอบตรวจร่างกาย ผมก็ตัดสินใจสละสิทธิเพื่อไปเรียนต่อเสียก่อน ตอนนั้นผมตัดสินใจไปเรียนต่อด้านไฟแนนเชียล เอนจิเนียริ่ง หรือวิศวกรรมการเงิน เพราะอย่างที่บอกว่า ผมชอบเลข ชอบคำนวณ เลยไปเรียนต่อด้านนี้ซึ่งเน้นการใช้ความรู้ทางคณิตศาสตร์ในการสร้างแบบจำลองขึ้นมาเพื่อออกแบบผลิตภัณฑ์ทางการเงิน การลงทุน และการจัดการความเสี่ยง หลังจากเรียนจบกลับมาเมืองไทย ผมก็มาเริ่มต้นทำงานเป็นนักคณิตศาสตร์ประกันภัย"

ก่อนจะขยายความต่อถึงหน้าที่ความรับผิดชอบ เป้ถือโอกาสออกตัวก่อนเลยว่า "หน้าที่ของผมไม่ใช่ขายประกันนะครับ (ยิ้ม) แต่ผมมีหน้าที่นำข้อมูลสถิติต่างๆ มาวิเคราะห์ และคาดการณ์ผล กระทบทางด้านการเงิน จากความเสี่ยงและความไม่แน่นอนต่างๆ ในธุรกิจ เพื่อมาคำนวณเป็นค่าเบี้ยประกัน"

ฟังดูอาจเป็นงานที่เครียดไม่เบา เพราะต้องอยู่กับตัวเลขทั้งวัน แต่เชื่อ หรือไม่ว่า อาชีพนักคณิตศาสตร์ประกันภัย ถือเป็นหนึ่งในกลุ่มอาชีพที่ดีที่สุด จากการสำรวจของบริษัทชั้นนำในสหรัฐอเมริกา เพราะรายได้สูง ไม่กดดัน และไม่มีความเสี่ยง อย่างไรก็ตามถึงจะเป็นอาชีพที่ดีแค่ไหน หลังจากสวมบทนักคณิตศาสตร์ประกันภัยได้ 2 ปี เป้ก็ตัดสินใจลาออกไปเริ่มต้นเส้นทางชีวิตใหม่อย่างไม่เสียดาย

"ตอนนั้นผมอายุ 28 ปี ถือว่าเป็นโค้งสุดท้ายของการสมัครเป็นนักบินแล้ว พอเห็นว่าสายการบินแอร์เอเชียเปิดรับนักบิน ผมเลยตัดสินใจลาออกมาเตรียมตัวเพื่อสมัครเป็นนักบิน รอบข้อเขียนผมไม่ค่อยกดดัน จะมากดดันตอนรอบสัมภาษณ์ที่ต้องแสดงศักยภาพให้ผู้สัมภาษณ์เห็น โดยเฉพาะทักษะมัลติทาส์กิ้ง ซึ่งเขาจะทดสอบว่าเราสามารถทำงานหลายๆ อย่างได้ในเวลาเดียวกันหรือไม่" เป้บอกเล่าถึงภารกิจฝ่าด่านทดสอบอย่างออกรส

ด้วยความพยายามบวกความสามารถที่มีในที่สุด เป้ก็สามารถเป็นหนึ่งใน ผู้สมัครเพียง 90 คน จากผู้สมัครนับพันที่ผ่านการคัดเลือกมาได้ จนได้เข้ารับการฝึกอบรมเป็นเวลา 2 ปีก่อนปฏิบัติงานจริง

"ความรู้สึกผมตอนหัดขับเครื่องบินใหม่ๆ เหมือนกับคนที่จะขับรถบรรทุกได้ ต้องเริ่มจากขี่จักรยานให้เป็นก่อน ช่วงแรกๆ ต้องซ้อมขับเครื่องบินเล็ก มีใบพัดเดียว แล้วค่อยๆ ขยับๆ ไปเครื่องบินลำใหญ่ขึ้น ตอนแรกผมคิดว่าไม่ยากนะ แต่พอได้ลงมือจริงๆ ผมว่าทั้งยากและกดดัน เพราะขับเครื่องบินไม่เหมือนขับรถ ที่ขับๆ ไปไม่แน่ใจยังเบรกได้ หรือแวะจอดข้างทางได้ แต่การขับเครื่องบินต้องอาศัยการตัดสินใจ เพื่อแก้ปัญหาเฉพาะหน้าตลอดเวลา การทำงานของเราขึ้นอยู่กับสภาพอากาศ จะบินไปถึงที่หมายเร็วหรือช้า ตรงเวลาหรือไม่ ขึ้นอยู่กับหลายองค์ประกอบ ตั้งแต่การเปลี่ยนถ่ายผู้โดยสาร นำผู้โดยสารขึ้นเครื่อง เพราะเวลาเราขับเครื่องบินไม่เหมือนขับรถที่เร่งความเร็วเพื่อให้ไปถึงที่หมายเร็วๆ ได้ เพราะฉะนั้นทีมเวิร์กในการทำงานเป็นสิ่งสำคัญ"

1 ปีที่ผ่านมากับการสวมบทบาทนักบินเต็มตัว เป้ ยอมรับว่า การเรียนรู้ไม่มีที่สิ้นสุด เหมือนกับคนขับรถ ทุกคนขับเป็น แต่อยู่ที่ว่าใครจะมีฝีมือขับรถดีกว่ากัน ทุกอย่างต้องอาศัยการฝึกฝน

"ผมว่าขั้นตอนที่ยากที่สุดในการขับเครื่องบินคือ การนำเครื่องลงจอด นึกภาพเหมือนกับการเตะลูกบอลให้เข้าประตู จะเตะอย่างไรถึงเข้าประตูพอดี เช่นเดียวกับกัปตันจะทำอย่างไร เพื่อให้ล้อของเครื่องบินแตะไปบนรันเวย์พอดี การขับเครื่องบินไม่ได้อาศัยทักษะที่ฝึกฝนจนชำนาญอย่างเดียว แต่ต้องใช้ทั้งศาสตร์และศิลป์ ต้องประเมินสถานการณ์ตรงหน้าตลอดเวลา การเป็นนักบินทำให้ผมได้พัฒนาตัวเองตลอดเวลา ฝึกตัวเองให้มีสติ มีสมาธิ หน้าที่และความรับผิดชอบของเราคือ ดูแลชีวิตของผู้โดยสารและลูกเรือทั้งหมดในเที่ยวบินนั้นๆ"

สำหรับเวลาว่างนอกเหนือจากการทำหน้าที่กัปตัน เป้ขอถอดเครื่องแบบมาช่วยแฟนสาวที่กำลังจะลั่นระฆังวิวาห์กันเร็วๆ นี้ ดูแลร้านอาหารน่ารัก ที่มีชื่อว่า "ลิตเติ้ล ซันไชน์ คาเฟ่" (Little Sunshine Cafe) ซึ่งทั้งสองลงขันเปิดด้วยกัน โดยมีแฟนสาวผู้หลงรักในการทำอาหารเป็นชีวิตจิตใจรับหน้าที่ดูแลเรื่องเมนู อาหารและขนมทั้งหมด ส่วนหนุ่มหล่อดีกรีวิศวะ จุฬาฯ ขันอาสาใช้ความรู้ที่มีดูแลด้านงานระบบทั้งหมด ทั้งคู่จึงไม่ต่างกับส่วนผสมที่ลงตัว ทำให้คาเฟ่เล็กๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ในถนนวิทยุ ซอย 1 เป็นร้านที่อบอุ่น น่ารัก และชวนนั่งเหลือเกิน

"ทุกวันนี้ ถ้าว่างจากการทำงาน ผมจะเข้ามาช่วยดูแลร้าน เป้าหมายของผมในอนาคต ผมยังวาดภาพ ตัวเองเป็นนักบินต่อไป อาชีพนี้ยังอยู่ได้อีกนานครับ เป็นได้ถึงอายุ 50-60 (ยิ้ม) แล้วแต่ว่าเราจะเกษียณตัวเองเมื่อไหร่" เป้กล่าวทิ้งท้ายอย่างอารมณ์ดี n