ผู้หญิงคนนี้ชื่อ ศิรพันธ์ วัฒนจินดา

โดย...นกขุนทอง-วิภาคย์ พูนพันธุ์ เรื่อง : วิศิษฐ์ แถมเงิน

นางเอกผิวเข้ม ปากกว้าง มักถูกมองว่าแตกต่างไปจากพิมพ์นิยมนางเอกในวงการบันเทิง ที่ขาวน่ารัก ปากนิดจมูกหน่อย แต่เธอก็ก้าวสู่บทบาทนางเอกด้วยคาแรกเตอร์ที่แตกต่างและโดดเด่น จนแจ้งเกิดได้สำเร็จ ตลอด 10 ปีที่ผ่านมา ยังฝากฝีไม้ลายมือไว้หลายผลงานที่ต่างเข้ามาเป็นบททดสอบงานแสดง ให้เธอมีพื้นที่ยืนอย่างมั่นคงพร้อมเสียงชื่นชม เธอไม่จำเป็นต้องนางเอก แต่ให้จดจำได้ว่ามีนักแสดงชื่อ นุ่น-ศิรพันธ์ วัฒนจินดา

ล่าสุดกับละครที่กำลังออกอากาศอยู่ คือ ผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด และอีกงานหลักในชีวิตหลังแต่งงานกับ ท็อป-พิพัฒน์ อภิรักษ์ธนากร คือทำบริษัท ศูนย์การเรียนรู้งานออกแบบที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม (ECO Shop Common) ทำหน้าที่ดีไซน์เซอร์วิส พูดง่ายๆ คือ อะไรที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมขอให้คิดถึงบริษัทของนุ่น ซึ่งเชี่ยวชาญในด้านการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม และมีเครือข่ายทำเวิร์กช็อปกับองค์กร

 

“ตอนนี้นุ่นคิดว่ากำลังเป็นเทรนด์และเป็นสิ่งที่ดี คือเมื่อก่อนองค์กรต่างๆ ทำซีเอสอาร์ แต่เดี๋ยวนี้องค์กรจะทำให้คนในองค์กรเองสนใจถึงความเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม อันนี้เป็นเหมือนกิจกรรมในองค์กร มีทีมดีไซน์ ซึ่งมีคุณสามีเป็นหัวหน้าทีม สิ่งหนึ่งที่นุ่นอินกับคุณท็อป คือ เขาเป็นดีไซเนอร์ นุ่นเป็นวิศวกร เพราะนี่คือเนื้อแท้ที่นุ่นเป็น นุ่นเรียนมาทางนี้ นุ่นจะดูในเรื่องวิธีคิดและการดำเนินการผลิต สองคนที่แตกต่างกันแต่อินกันเพราะทุกส่วนต้องไปด้วยกัน”

ธุรกิจส่วนตัวกำลังเป็นก้าวที่สวยงาม งานแสดงอาจมีให้เห็นน้อยแต่ทุกงานล้วนผ่านการคัดกรองมาดีแล้ว ถึงไม่ใช่บทนางเอกก็รับเล่น แต่เธอก็โชคดีที่กลับมาเป็นนางเอกได้ตลอด

 

“จริงๆ ไม่ค่อยมีบทที่ไม่รับเล่น แต่จะมีเหตุผลของมันอยู่ อย่างถ้าเป็นบทอารมณ์ที่เคยเล่นมาแล้วก็ไม่รับ เพราะเวลาเรามีน้อย อยากเจออะไรใหม่ๆ นอกจากนุ่นเลือกบทแล้วต้องบอกว่าผู้ใหญ่เองก็เมตตาเป็นคนเลือกนุ่น เห็นว่านุ่นสามารถเล่นได้ก็มอบโอกาสให้ นุ่นเป็นฟันเฟืองเล็กๆ ในวงการ ผู้ใหญ่เอาใครมาเล่นก็ได้ อย่างเรื่องบ่วงบทดี ผู้กำกับดี ใครเล่นก็ดัง อันดับแรกนุ่นได้โอกาส แล้วนุ่นจะไม่ทำโอกาสที่ได้เสีย เพราะนุ่นรู้ถึงคุณค่ากว่าจะได้มาในแต่ละอย่าง

ส่วนละครผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด ที่รับเล่นเพราะอ่านบทมาก่อน เคยดูละครด้วยในตอนเด็ก รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้เก่ง แล้วเราก็เป็นมนุษย์ต้องสู้ กว่านุ่นจะมายืนตรงนี้ได้ นุ่นต้องสู้กับหลายๆ เรื่อง เราไม่มีต้นทุน สวย ผอม ขาว หรือคนเห็นแวบแรกแล้วเอ็นดูเลย  ส่วนมากนุ่นจะเจอคนเกลียดก่อนจะรู้จักกันด้วยซ้ำ แล้วนุ่นต่อสู้โดยการทำตัวเราให้ดีขึ้น นุ่นมีความเชื่อว่า ถ้าตั้งใจทำมันทำได้ นุ่นเรียนวิศวะมา นุ่นไม่เคยแตะการแสดงเลย แล้ววันหนึ่งต้องมาเล่นละครก็ไม่ยอมแพ้ อีกอย่างหนึ่ง คือนุ่นมีความคิดเรื่องความเท่าเทียมกันของเพศในสมัยนี้ เรารู้สึกว่าชัดเจนแล้วที่จะรับงานนี้ เล่นแล้วคนดูต้องได้ข้อคิดจากตัวละครและละครไม่ใช่ดูแล้วจบไป”

 

แม้จะผ่านงานมามาก แต่ในกองถ่ายทุกเรื่องนุ่นยังครูพักลักจำจากนักแสดงรุ่นพี่ “เล่นเรื่องผู้หญิงคนนั้นชื่อบุญรอด สนุกมากค่ะ สมกับที่อยากเล่น บทยาก เพราะพูดเยอะ แต่จริงๆ ไม่ได้อยากเรื่องความคิด นุ่นอินด้วยซ้ำ แต่ยากเรื่องกายภาพ เพราะนุ่นเป็นผู้หญิงยุคนี้ แต่ยุคของบุญรอดต้องย้อนกลับไป ลักษณะของคนบ้านนอกที่เกิดมาทำไร่ไถนาตั้งแต่เด็ก โทนเสียง วิธีการพูดให้คนเชื่อมันยาก จน 2 วันแรกที่ถ่ายแอบท้อ ทุกเรื่องที่เล่นนุ่นถือว่าเป็นครู ทุกคนที่เขาฉากกับนุ่นคือครู นุ่นจะเล่นดีไม่ได้เลยถ้าไม่มีครู อย่างในเรื่องบุญรอด  มีพี่แก้ว อภิรดี เป็นครูอันดับแรกของนุ่น พี่แก้วทำงานหลายอย่างมาก  แต่เวลาเข้าฉากเป็นตัวละครตัวนั้นจริงๆ หลังเสียง 5432... คือเป็นเลย เรายังต้องเป็นตั้งแต่ตอนซ้อม ความสนุกของละครคือ ทุกคนมีชีวิต ทุกตัวละครมีชีวิต ไม่ลำดับบท ถึงตอนซ้อมไม่มี เล่นจริงมีตอบโต้กันเราก็ต้องรับให้ได้ เพราะทุกคนต้องเป็นตัวละคร พี่แก้วทำให้นุ่นได้รู้จักศาสตร์ที่สูงขึ้น หรือพี่วิลลี่สอนในเรื่องของการทำงาน เมื่อก่อนนุ่นเป็นพวกที่ทำงานคือทำงานจะไม่เล่น แล้วไม่ชอบคนมาเล่นด้วย สำหรับนุ่นเวลาเป็นสิ่งสำคัญมาก เพราะถ้าทำงานงานก็ต้องออกมาให้ดีที่สุดเท่าที่ทำได้ แต่พี่วิลลี่เป็นคนที่ทำให้รู้สึกว่าการทำงานมันสามารถทำตัวสบายได้ คนรอบข้างก็จะรีแลกซ์แล้วบรรยากาศการทำงานเป็นทีมมันก็จะเกิด แต่เมื่อก่อนนุ่นเหมือนตัวคนเดียว เพราะเราเคยเป็นเด็กเนิร์ดมาก่อน เวลาเราเรียนเราก็แข่งกับตัวเอง ดังนั้นเวลาทำงานก็จะทำตัวเราให้ดีที่สุด แต่พี่วิลลี่สอนมุมใหม่ให้นุ่น เพราะถ้านุ่นเป็นนุ่นแบบเมื่อก่อนก็คงไม่มีใครทำงานกับนุ่น ข้อนี้เอามาใช้กับบริษัท ให้ทุกคนสนุกกับการทำงาน”

 

นุ่นมองว่า 10 ปีที่อยู่ในวงการทำในสิ่งที่รักมาอย่างเต็มที่แล้ว ตอนนี้ก็อายุ 30 กว่า คิดว่าต้องหาความมั่นคงให้ชีวิต ตอนนี้มีท็อปเป็นครอบครัว งานในวงการบันเทิงนุ่นจึงเลือกทำต่อเพราะความรักไม่ใช่เพราะมีผลตอบแทนมากกว่างานอื่นๆ

“สำหรับนุ่นการแสดงเป็นสิ่งที่สนุกมาก นุ่นรักมันมาก เลยไม่เอาเรื่องเงินมาเป็นข้อกำหนดที่ทำให้นุ่นต้องรับงาน ถ้าเกิดเมื่อไรก็ตามนุ่นจำเป็นต้องใช้เงินแล้วต้องรับการแสดง นุ่นคงรู้สึกว่าเราจะมีชีวิตที่ไม่มีจิตวิญญาณ ดังนั้นนุ่นรับงานละครเพราะอยากเล่นเรื่องนี้ไม่มีเหตุผลอื่น นุ่นเคยรับงานแสดงที่อึดอัด ร้องไห้ทุกครั้งที่กลับบ้าน รู้สึกว่าเสียเวลากับชีวิตมาก คิดว่าตัวเองกำลังทำอะไรอยู่ ประสบการณ์ทุกอย่างจะสอนให้นุ่นเลือกว่าจะทำอะไร 10 ปีที่ผ่านมา แสดงแย่ก็เคยมาแล้ว โดนว่ามาก่อน นุ่นเก็บเอามาปรับปรุงให้ดีขึ้น ทุกวันนี้นุ่นก็ไม่ได้เก่งขึ้น หรือเก่งกว่าใคร ก็แค่ดีกว่านุ่นเมื่อ 10 ปีที่แล้ว”

และนี่คือมุมมองของผู้หญิงที่ชื่อ นุ่น ศิรพันธ์ กับมิติการใช้ชีวิตและการทำงาน ที่ยังต้องบริหารสิ่งต่างๆ ต่อไป อย่างที่เธอบอกว่า ไม่ยอมแพ้ และยังสนุกกับการแข่งขันกับตัวเองต่อไปในทุกๆ งาน