'ความรับผิดชอบ' สิ่งที่ทำให้เราเป็น มืออาชีพ

ถึง คุณเกรท

ตอนนี้ผมกำลังได้รับการโปรโมทตำแหน่งใหม่ไปอยู่ฝ่ายบริหารของบริษัทแห่งหนึ่งเพื่อนร่วมงานหลายๆคนก็แสดงความยินดีกับผมบางคนบอกว่าผมใช้เส้นสายบางคนบอกด้วยความสามารถเร็วๆนี้ผมมีจะต้องขึ้นพูดบนเวทีผมยังกังวลอยู่เลยว่าผมต้องพูดเรื่องอะไร

ทางหัวหน้าอยากให้แชร์แนวคิดในการทำงานน่ะครับ เพราะโดยส่วนตัวผมคือ ผมว่าผมไม่ใช่คนเก่งอะไรเลย ผมมีแค่ความถึก ล้วนๆเลยคือทำงานหนักมาก คุณเกรทพอมีไอเดียอะไรที่คุณเกรทยึดถือบ้างไหมครับ แชร์หน่อยครับ

ต้อม

สวัสดีครับ ยินดีด้วยครับคุณต้อม สำหรับผลลัพธ์ของความตั้งใจและเพียรพยายาม ผมว่าคุณก็น่าจะมีองค์ประกอบหลายอย่างนะครับที่ทำให้คุณได้เลื่อนตำแหน่ง โลกนี้ไม่มีเรื่องบังเอิญหรอกครับ มีแต่ผลลัพธ์จากสิ่งที่เราทำทั้งนั้น ส่วนตัวผมเอง ผมยึดหลัก ห้าข้อครับ คือ

ซื่อสัตย์

กตัญญู

ขยัน

อดทน

รับผิดชอบ

ความซื่อสัตย์ เป็นบารมีที่มีกลิ่นหอม เป็นความรู้สึกที่สามารถสัมผัสได้ คนที่ซื่อสัตย์ย่อมมีคนพูดถึงแม้ว่าต้องซื่อสัตย์จนชีวิตจะหาไม่ หากมั่นคงเพียงพอแม้สูญสิ้นไปแล้วก็จะมีผู้คนพูดถึง เช่น ขุนศึกตระกูลหยาง เปาบุ้นจิ้น เทพเจ้ากวนอู

ความซื่อสัตย์หากบำเพ็ญมากพอ จะกลายเป็นสัจจะบารมีคือพูดสิ่งใดแล้วสิ่งนั้นจะกลายเป็นความจริงด้วยคำพูด

ความกตัญญูเป็นบารมีเช่นเดียวกันคนที่มีความกตัญญูสิ่งมีชีวิตจะสัมผัสได้สุนัขหรือสัตว์ทั้งหลายจะเดินเข้าหาเพราะจิตที่เป็นกุศลมีเมตตาต่อสรรพสัตว์ร่วมโลก

หากจะทดสอบใครว่าสามารถร่วมงานกันได้มากแค่ไหนให้ดูความกตัญญูเป็นที่ตั้งว่า ดูแลผู้มีพระคุณได้ดีแค่ไหน เสียสละเพื่อครอบครัวได้ดีเพียงใดและถัดมาให้ดูว่าคนที่เคยมีบุญคุณกับเขารวมถึง ลูกน้องในองค์กรที่อยู่ใต้บังคับบัญชาของเขา เขาเลี้ยงดูดีเพียงใด เพียงใช้งานเพื่อผลประโยชน์หรือให้ความจริงใจ

ความขยันและอดทน ทำให้เราเก่งความเก่งไม่มีจริงความเก่งเกิดจากเราขยันและอดทนมากเพียงพอไม่มีใครสำเร็จได้หากปราศจากขยันและอดทนขยันคือทำสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือหลายสิ่งในปริมาณที่มากพอแต่หากอดทนคือสามารถทำสิ่งอย่างนั้นได้อย่างยาวนานกว่าผู้อื่น

ความรับผิดชอบสิ่งนี้จะทำให้เราเป็นมืออาชีพต่อให้เรามีความสามารถมากเพียงใดหากเราไม่มีความรับผิดชอบเราจะไม่สามารถประสบความสำเร็จอะไรได้เลยความรับผิดชอบมีขอบเขตหากทำงานเล็กหรือเราเป็นส่วนหนึ่งของส่วนใหญ่เช่นเป็นพนักงานในองค์กร

ความรับผิดชอบเรา คือ ส่วนของงาน หากเราทำงานใหญ่หรือเป็นหัวหน้าความรับผิดชอบคือต้องรับผิดและรับชอบ ส่วนความดีจะมอบให้เพื่อนร่วมงานเราหรือลูกน้องเรานั้นขึ้นอยู่กับดุลพินิจของเราเอง แต่หากเกิดความผิดพลาดนั้นคือความผิดของเรา

นี่แหล่ะครับคือองค์ประกอบของความสำเร็จที่ผมยึดถือเสมอมาตลอด หวังว่าคงจะพอได้แนวคิดเล็กๆน้อยบ้างนะครับ ^^