ธัมมานุสติ...แด่หลวงพ่อมหาทองยอด (ตอน ๒)

ปุจฉา : ในวาระการละจากไปของหลวงพ่อมหาทองยอด หรือท่านเจ้าคุณพระเทพโพธิวิเทศ เจ้าอาวาสวัดไทยพุทธคยา

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

ปุจฉา : ในวาระการละจากไปของหลวงพ่อมหาทองยอด หรือท่านเจ้าคุณพระเทพโพธิวิเทศ เจ้าอาวาสวัดไทยพุทธคยา อินเดีย จึงขอกราบคารวะด้วยธัมมานุสติ เพื่ออุทิศบุญกุศลสมทบถวาย...ในธรรมส่องโลก

“การทำหน้าที่เป็นพระอุปัชฌาย์ให้การบรรพชา-อุปสมบท แด่กุลบุตรผู้มีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ที่มุ่งไปบรรพชาในดินแดนพระพุทธองค์ โดยเฉพาะความประสงค์ที่ต้องการบวชใต้ควงพระศรีมหาโพธิ์

ซึ่งมีให้เห็นอย่างต่อเนื่องในกิจดังกล่าว และนับวันยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนดูกลายเป็นปกติสำหรับการเดินทางไปบวชใต้ควงพระศรีมหาโพธิ์ พุทธคยา ประเทศอินเดีย ของกุลบุตรชาวไทย” วิสัชนา : ด้วยปฏิปทาอัน

ยิ่งใหญ่สมกับฐานะที่ควรกล่าวบูชาได้ว่า เป็นพระสงฆ์สาวกในพระผู้มีพระภาคเจ้า ที่ได้อุทิศกำลังกาย-กำลังปัญญาฯ ถวายงานฟื้นฟูสืบอายุพระพุทธศาสนา ในฐานะพระสงฆ์ผู้ปฏิบัติดีมายาวนาน โดยเฉพาะการมุ่ง

ทุ่มเทอุทิศชีวิตบนแผ่นดินเกิดพระพุทธศาสนาในชมพูทวีป แม้ในปัจฉิมวัยของท่าน ก็ได้พักผ่อนนอนหลับสบาย ด้วยความเมตตากรุณาอันเป็นเลิศ สาธุชนผู้เดินทางจาริกไปแสวงบุญในประเทศอินเดีย จึงได้พบเห็นการนำสาธุชนประกอบศาสนกิจอยู่เนืองๆ โดยเฉพาะการทำหน้าที่เป็นพระอุปัชฌาย์ให้การบรรพชา-อุปสมบท แด่กุลบุตรผู้มีศรัทธาเลื่อมใสในพระพุทธศาสนา ที่มุ่งไปบรรพชาในดินแดนพระพุทธองค์ โดยเฉพาะความประสงค์ที่ต้องการบวชใต้ควงพระศรีมหาโพธิ์ ซึ่งมีให้เห็นอย่างต่อเนื่องในกิจดังกล่าว และนับวันยิ่งเพิ่มมากขึ้น จนดูกลายเป็นปกติสำหรับการเดินทางไปบวชใต้ควงพระศรีมหาโพธิ์ พุทธคยา ประเทศ

อินเดีย ของกุลบุตรชาวไทย ด้วยการดำรงธาตุขันธ์อันยาวนานในดินแดนพุทธภูมิ ซึ่งมีความผกผันของดินฟ้าอากาศรุนแรงมาก หลายๆ ครั้งจึงมีข่าวว่า หลวงพ่อมหาทองยอดอาพาธหนัก โดยเฉพาะในฤดูร้อนของอินเดียที่เริ่มต้นตั้งแต่เดือนเม.ย. ซึ่งค่อยๆ เพิ่มอุณหภูมิสูงขึ้นไปเรื่อยๆ จนใกล้ ๕๐ องศาเซลเซียส หรือในฤดูหนาวที่อุณหภูมิลดลงต่ำกว่า ๑๐ องศาเซลเซียส ย่อมเบียดเบียนขันธ์พอสมควร และเมื่อผสมผสานกับฝุ่นควันมลภาวะที่เลวร้าย ก็ย่อมทำลายสังขารขันธ์ให้เสื่อมโทรมมากไปกว่าปกติ แต่ก็มิได้ทำให้อุดมการณ์แห่งธรรมในคติของหลวงพ่อมหาทองยอดเปลี่ยนแปลงไปได้เลย การดำรงอยู่เพื่อเพาะพันธุ์ต้น

กล้าลงบนแผ่นดินเกิดแห่งพระพุทธศาสนายังคงดำเนินต่อไปอย่างต่อเนื่องมากกว่า ๕๐ ปีแห่งการทำงานอุทิศกาย-ใจ เพื่อถวายเป็นพุทธบูชาของหลวงพ่อมหาทองยอด ซึ่งควรแก่การบูชาระลึกถึงในความอดทน ความมั่นคงต่อเส้นทางแห่งการประพฤติปฏิบัติในฐานะพระสงฆ์สาวกของพระผู้มีพระภาคเจ้า อาตมามีโอกาสเข้าไปกราบเท้าท่านหลายครั้ง และได้ปวารณาตนเป็นศิษย์ของท่านรูปหนึ่ง เพื่อจะได้สะดวกต่อการว่ากล่าวอบรมสั่งสอนและมีโอกาสใกล้ชิดจากความเมตตาของท่านที่นำพระสงฆ์ไทยพร้อมอุบาสก-อุบาสิกา ร่วมกันปฏิบัติธรรมใต้ควงพระศรีมหาโพธิ์ในเดือน ส.ค. ๒๕๔๙ เพื่อน้อมถวายเป็นพระราชกุศลแด่สมเด็จ

พระนางเจ้าฯ พระบรมราชินีนาถ เนื่องในวันเฉลิมพระชนมพรรษา ๑๒ สิงหามหาราชินีฯ ของชาวไทย โดยในปีนั้นอาตมาจำพรรษาอยู่ ณ ถ้ำดงคสิริ (อุรุเวลาเสนานิคมในอดีต) ซึ่งเป็นถ้ำเล็กบนภูเขา ที่เชื่อกันตามหลักฐานว่าเป็นถ้ำที่พระผู้มีพระภาคทรงบำเพ็ญทุกรกิริยา ๖ ปี ก่อนตรัสรู้พระโพธิญาณ...ด้วยข่าวสารของพระสงฆ์ไทยรูปหนึ่งที่เดินทางไปจำพรรษาอยู่ในเขตทุรกันดาร แวดล้อมหมู่บ้านคนยากคนจน ที่ถู

กเรียกเหมารวมว่า “หมู่บ้านโจรห้าร้อย” จึงทำให้เรื่องราวของอาตมาเป็นที่สนใจของพระสงฆ์และชาวพุทธในเขตพุทธคยา โดยเฉพาะเมื่อเป็นที่ศรัทธาของชาวฮินดู วรรณะต่ำ แถบภูเขาดงคสิริ ที่เรียกด้วยความเคารพว่า “กูรูจี” มีปรากฏการณ์ใหม่ๆ เกิดขึ้นในดินแดนฮินดูดังกล่าว เมื่อชาวบ้านท้องถิ่นที่ยากจนเหล่านั้นรวมตัวกันใส่บาตร และให้ความเคารพพระสงฆ์ไทยรูปนั้น ซึ่งได้แก่อาตมา โดยเฉพาะเป็นการคืนกลับสู่การตักบาตรเทโวโรหณะเป็นครั้งแรก อ่านต่อฉบับพรุ่งนี้