อยากสำเร็จ ต้องทำแบบเจ้าชายสิทธัตถะ

เรื่อง...ราช รามัญ

การเกิดมาเป็นมนุษย์ครั้งหนึ่งในชีวิต หลายคนต่างแสวงหาความสำเร็จ และพยายามเรียนรู้ถึงความสำเร็จที่ตนเองต้องการ แต่หลายคนในยุคนี้ ไปตีความของคำว่าสำเร็จเอาไว้ที่ ความร่ำรวย เพียงอย่างเดียว

แต่ในความเป็นจริงคำว่า ความสำเร็จ มิได้หมายถึงการมีเงินทองมากมายแล้วจึงบอกว่า สำเร็จในชีวิต โดยเนื้อแท้ของคำว่าความสำเร็จนั้นอันที่จริงสื่อถึง เราตั้งเป้าหมายอะไรเอาไว้ในชีวิต แล้วเราสามารถทำให้ไปถึงเป้าหมายนั้นได้ นั่นต่างหาก คือ ความสำเร็จที่แท้จริง

เจ้าชายของเมืองเล็กๆ เมืองหนึ่ง ที่มีพระนามว่า สิทธัตถะ เป็นแบบอย่างที่ดีของการใช้ชีวิตเพื่อความสำเร็จ หลายคนอาจเคยเรียนท่องจำพุทธประวัติของพระพุทธเจ้า และทราบว่าพระนามเดิมของพระพุทธเจ้า คือ สิทธัตถะ แต่สักกี่คนที่อ่านแล้วได้สังเกตสารประโยชน์ของเรื่องนั้น ถึงมุมวิธีคิดบ้าง

เจ้าชายสิทธัตถะ ตั้งหมายชีวิตทันทีที่เริ่มรู้สึกตัวแล้วว่า โลกนี้มีแต่ความเป็นทุกข์ประชาชนของพระองค์ต่างก็เป็นทุกข์ ความเกิด แก่ ชรา เจ็บป่วย และตาย ต่างเป็นทุกข์อย่างแท้จริง การที่รับทราบก็เป็นเวลาที่เสด็จออกจากพระราชวังคราวแรก

พระทัยของพระองค์จึงตั้งมั่นเหลือคณานับกับการค้นหาวิธี เพื่อที่จะเอามาช่วยเหลือประชาชนของพระองค์ไม่ต้องเป็นทุกข์

ความทุกข์ทางกายล้วนมีรากมาจากจิตใจทั้งสิ้น ในวันนั้นทรงเห็นว่า วรรณะการแบ่งชั้นแบบเจ้ายศเจ้าอย่าง ก็สามารถทำให้ผู้คนนั้นมีความทุกข์มากขึ้นไปอีก

ในที่สุดทรงตั้งเป้าหมาย...จะทำอย่างไรให้มนุษย์มีความสุข หมดทุกข์กับเรื่องของการเกิด แก่ เจ็บป่วยไม่สบาย เป็นการตั้งโจทย์ที่ยากจะค้นหาคำตอบได้อย่างแท้จริง เป็นโจทย์ที่ฟังแล้วดูดีแต่จะทำได้จริงหรือไม่

พระองค์จึงพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้วว่า มีหนทางเดียว คือ การโฟกัสกับเรื่องการค้นหาวิธีที่จะทำให้หมดความทุกข์ และต้องใช้เวลาในการทุ่มเทอย่างมาก หนทางเดียว ต้องอาศัยในฝ่ายจิตวิญญาณเท่านั้นจึงจะทำให้เรารอดออกจากความทุกข์นั้นได้

เมื่อทรงตั้งเป้าหมายชัดแล้วเดินหน้าลุย เดินไปโดยที่ไม่มีความรู้อะไรเลย รู้แต่เรื่องของทางโลกเพียงอย่างเดียว ท่านไปอาศัยสำนักดังในยุคนั้นเพื่อปฏิบัติทางจิตวิญญาณอยู่ 2 สำนัก

เมื่อเรียนรู้เจนจบก็พบว่า ยังไม่ใช่สิ่งที่พระองค์ท่านต้องการอย่างแท้จริง จึงมุ่งหน้าต่อไปในการปฏิบัติเพื่อหาวิธีการที่ทำให้ได้เห็นในสิ่งที่ตัวท่านเองต้องการ คือ หนทางของการดับความทุกข์

ท่านใช้เวลาเกือบ 5-6 ปี ในการลองผิดลองถูก ทำวิธีหนึ่งแล้วผิดก็เลิกทำใหม่ ทำในสิ่งใหม่แล้วก็ผิดจึงทำวิธีใหม่ เป็นแบบนี้อยู่เรื่อยๆ กระทั่งบางครั้งทำผิดจะเกือบจะเอาชีวิตไม่รอด อาทิ การอดอาหาร และในการทำนั้นบางทีท่านก็มาเปลี่ยนวิธีการจากอดอาหารมาทานอาหารแทน ทำให้ใครหลายคนไม่เข้าใจทิ้งท่านไป อาทิ ปัญจวัคคีย์ทั้ง 5

แต่พระองค์ก็ไม่ใส่ใจ...อยากทิ้งไปก็ไป แต่ทรงเชื่อมั่นว่า วิธีที่เคยทำมันผิด ก็ทรงแน่วแน่ในทางใหม่ต่อไป ทำไปจนกระทั่งได้พบความสำเร็จ ได้พบความจริงว่า วิธีที่จะทำให้คนดับทุกข์ได้ต้องไม่กลับมาเกิดซึ่งมีวิธีการขบวนการอยู่แท้จริง

จากการเรียนรู้เรื่องของพุทธประวัติ ในช่วงที่เป็นเจ้าชายสิทธัตถะนั้น ทำให้เราได้ทราบว่า การโฟกัสเป้าหมายโดยไม่เปลี่ยนนั้น สามารถทำให้เราประสบความสำเร็จได้อย่างแท้จริงบนโลกนี้

แต่ที่เราไม่สำเร็จในการใช้ชีวิตนั้น เพราะมีปัจจัยหลายส่วนมากมาย โดยหลักๆ คือ

1.โฟกัสไม่ชัดเจน

2.ไม่ลงมือทำอย่างจริงจังและต่อเนื่อง

3.ไม่ศึกษาใคร่ครวญในระหว่างที่ลงมือทำแบบลองผิดลองถูก

ถ้านำเอาแบบอย่างของเจ้าชายสิทธัตถะ ที่ลงมือทำจริง ทุ่มเทจริงไปใช้ ผมเชื่อเหลือเกินว่า ความสำเร็จทั้งปวงย่อมเกิดขึ้น ไม่ว่าจะนำเอาไปใช้ในเรื่องอะไรก็ตาม กับการแสวงหาความสำเร็จในปัจจุบัน หรือการใช้ชีวิต ย่อมเป็นแบบอย่างที่ดีที่สุด

อยากสำเร็จต้องทำแบบเจ้าชายสิทธัตถะ