ช่วยกันพิจารณาปัญหาอันเกี่ยวเนื่องกับการเผยแผ่พระพุทธศาสนา! (ตอน ๒)

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

“พระภิกษุที่ดี พุทธศาสนิกชนที่ดียังมีอยู่แน่นอน... ดังนั้นจึงควรอย่างยิ่งที่จะรวบรวม พระดีคนดีตามวิถีพุทธ เหล่านี้ เข้าสู่ระบบการศึกษาอบรม เพื่อพัฒนาขีดความสามารถให้พร้อมสรรพวิชา... ถึงพร้อมด้วยสรรพกำลัง ในอันที่จะทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา”

จึงควรอย่างยิ่งต่อการพิจารณาศึกษาปัญหาให้ครบในทุกด้าน ซึ่งคงจะได้รับคำตอบที่กระจ่างแสดงให้เห็นสภาพความจริงของปัญหาในพระพุทธศาสนา และเหตุปัจจัยอันก่อตัวปัญหานั้นๆ ให้สืบเนื่องอยู่จนถึงปัจจุบัน ว่ามีรูปลักษณ์แห่งปัญหาเป็นอย่างไร และมูลเหตุอะไรที่ส่งผลให้เกิดรูปลักษณ์แห่งปัญหานั้นๆ

นั่นหมายความว่า ควรจะมีการประเมินผลการจัดการศึกษาปฏิบัติของพระภิกษุสงฆ์ในแต่ละโครงการทุกขั้นตอน ไม่ปล่อยปละละเลยให้ไหลตามกันไปอย่างขาดกระบวนการตรวจสอบ เพื่อวัดคุณภาพแท้ตามเนื้อหาสาระแห่งความเป็นพระสงฆ์ในพระพุทธศาสนา ที่มีพระธรรมวินัยเป็นธรรมนูญแม่บทกำกับการศึกษาปฏิบัติของผู้เข้ารับการศึกษาในโรงเรียนพระพุทธศาสนา ซึ่งเป็นการจัดการศึกษาเพื่อชีวิตที่แท้จริง อันมุ่งหมายเพื่อการบรรเทาทุกข์และมุ่งสู่ความดับทุกข์

สิ่งสำคัญ คือ การวัดขีดค่าความสำนึกของผู้เข้าดำรงตามฐานะสมณะในพระพุทธศาสนา ซึ่งก่อนจะนำเข้าสู่กระบวนการพัฒนาตามจุดมุ่งหมายของแต่ละโครงการที่ให้การศึกษาอบรม ควรมีการตรวจสอบวัดผล เพื่อหาค่าคุณภาพที่เหมาะสมและใกล้เคียงกัน อันควรเป็นไปตามแบบแผนคำสั่งสอนในพระพุทธศาสนา โดยเฉพาะเรื่อง พระวินัย ซึ่งเป็นเรื่องสำคัญที่สุดของผู้ที่ ประกาศตนว่าจะจาริกไปเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนาในสถานที่ต่างๆ ในฐานะพระภิกษุสงฆ์...

อาตมาเชื่อมั่นเสมอว่าพระภิกษุที่ดี พุทธศาสนิกชนที่ดียังมีอยู่แน่นอน... ดังนั้นจึงควรอย่างยิ่งที่จะรวบรวม พระดีคนดีตามวิถีพุทธ เหล่านี้ เข้าสู่ระบบการศึกษาอบรม เพื่อพัฒนาขีดความสามารถให้พร้อมสรรพวิชา... ถึงพร้อมด้วยสรรพกำลัง ในอันที่จะทำงานเผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งจะต้องใช้ตนเองที่ฝึกฝนมาดีแล้วเป็นต้นทุนของการเผยแผ่พระพุทธศาสนา

จึงควรอย่างยิ่งต่อการสรรหาโอกาสที่ดีมีคุณค่าให้กับบุคคลที่พร้อมรับการพัฒนาอย่างต่อเนื่อง ทั้งนี้เพื่อลดตัวปัญหาลงให้เหลือน้อยที่สุด จะได้ไม่ยุ่งยากต่อการแก้ไขปัญหาที่ยังคงมีอยู่

การปลูกฝัง... การสร้างเสริมให้พระภิกษุสงฆ์และพุทธบริษัทมีวินัยหรือดำรงสังวรอยู่ในศีลนั้น จึงเป็นงานหลักที่สำคัญของคณะสงฆ์ไทย ซึ่งจะต้องเร่งลงมือทำโดยเร็ว และต่อเนื่องด้วยการพัฒนาพระภิกษุสงฆ์ที่มีคุณภาพเหล่านี้ให้เป็นไปตามแบบแผนเฉพาะในแต่ละโครงการ อันจะนำไปสู่การทำงานเพื่อพระพุทธศาสนาที่ถูกต้องอย่างต่อเนื่อง

เรื่องหลากหลายจากประสบการณ์ตรง ๑๐ วันในประเทศอินเดีย ต่อการจัดการอบรมพระธรรมทูตไปต่างประเทศ (ธรรมยุต) ในครั้งนี้ นับว่าสำคัญยิ่งต่อการรู้แจ้งชัดในข้อมูลทุกๆ ด้าน เพื่อการเตรียมงานเผยแผ่พระพุทธศาสนาสืบต่อไปตามประสงค์

จากปุจฉาข้อที่ ๒ การมีความศรัทธาเลื่อมใสของสาธุชนในอินเดียเนปาล เป็นอย่างไรบ้างในปัจจุบัน

จากปุจฉาดังกล่าวก็คงจะตอบโดยรวมๆว่า พระพุทธเจ้าไม่เคยสูญหายไปจากจิตใจชาวชมพูทวีป (อินเดียเนปาลในปัจจุบัน)... อาตมาเชื่อมั่นว่าชาวอินเดีย ประเทศแผ่นดินเกิดของพระพุทธศาสนา... และชาวเนปาล ประเทศเขตชาติภูมิของพระพุทธเจ้า มีความเคารพเลื่อมใสในพระพุทธเจ้าอย่างยิ่ง แม้จะไม่สามารถเปลี่ยนศาสนามาสู่พุทธศาสนาได้ ด้วยข้อจำกัดเฉพาะของความเป็น Caste System หรือระบบวรรณะของพราหมณ์/ฮินดู จึงไม่แปลกที่มีการเปลี่ยนกลับมานับถือพุทธศาสนากันมากขึ้นๆ

อ่านต่อฉบับพรุ่งนี้