อ่านธรรมะมีรางวัลภัยจากการก่อเวรสร้างกรรม (ตอน ๕)

โดย...พระอาจารย์อารยะวังโส

ในขณะที่หมู่ชนจำนวนมาก ยังมึนงงอยู่กับการสร้างกระแส ปั่นข่าวสารออกมารายวัน ตามหน้าสื่อทุกชนิดที่มีอิทธิพลชี้นำความคิดของคนส่วนใหญ่ในสังคม การปั่นกระแสสร้างความแตกแยกในสังคมให้มีความเห็นแตกต่างจึงเกิดขึ้น ด้วยยุทธวิธีทางการใช้สื่อเป็นยุทธปัจจัยที่สำคัญ เราจึงเห็นความหลากหลายแห่งข่าวสาร ที่แบ่งออกเป็นฝัก ... เป็นฝ่าย อย่างมีแบบแผน ซึ่งสามารถสรุปได้จากการดำเนินงานของสื่อแต่ละค่าย ที่กล้าหาญแสดงออกอย่างเต็มที่ ไม่ต้องเกรงกลัวว่าจะมีใครรู้แบบในอดีต ที่ยังละอายเกรงใจสังคมกันบ้าง...

การสร้างความหลากหลายในด้านความคิด เพื่อนำไปสู่ความแตกต่างจากการกระทำ จนเกิดความแตกแยกในสังคม วัตถุประสงค์ก็เพื่อจะได้สะดวกต่อการบริหารจัดการหาผลประโยชน์ที่เกิดขึ้นอย่างจงใจ และเมื่อคนในสังคมหลงเข้าสู่ระบบดังกล่าว จึงเป็นไปอย่างที่ปรากฏ ให้แบ่งเป็นกลุ่มต่างๆ ตามที่ถูกขีดไว้ในแผนการย่อยสลาย เพื่อสนองต่อการกินรวบในทุกๆ เรื่อง ซึ่งสามารถจะกระทำได้ไม่ยาก ด้วยไร้พลังต่อต้านจากสังคม และยังแปรรูปออกมาเป็นพลังสนับสนุน ด้วยผลประโยชน์ที่ต่างตอบแทนกัน มิใช่อุดมการณ์อย่างที่เคยมีมาในการรวมตัวร่วมกัน เพื่อแสดงพลังขับเคลื่อนของหมู่ชนในสังคม

จึงไม่แปลกที่คนในสังคมปัจจุบัน จะจ้องมองกันด้วยสายตาที่ขาดเมตตากรุณาต่อกัน แค่เพียงรู้ว่า อยู่คนละฝ่าย มีความคิดคนละแนวกัน มิหนำซ้ำ ยังรวมตัวกันต่อต้านฝ่ายตรงข้ามความคิดตน ก่อเวรทำกรรมต่อกัน มีการผูกจิตคิดอาฆาตมาดร้าย มุ่งหมายให้เกิดความฉิบหายแก่กันและกัน จนสามารถนำไปสู่การเบียดเบียนฆ่าฟันกันได้ ดังที่ปรากฏ เพื่อตอบสนองการกระทำ และเพื่อให้สมแค้นแก่ใจตนเอง การสร้างเวรกรรมต่อกันจึงเกิดขึ้นในทุกรูปแบบ ดังที่มีการใช้กฎหมายเป็นเครื่องมือเพื่อบังคับฟ้องร้องกัน เพื่อให้ฝ่ายหนึ่งต้องรับผลกรรมนั้น ก็เป็นวิธีการหนึ่งของการก่อเวรกรรมต่อกัน เพราะมิใช่เพียงแค่ต้องการใช้กฎหมายปกป้องคุ้มครองตนเองเพียงส่วนเดียว

แต่ในธาตุแท้แห่งการคิดก่อการนั้น กลับมุ่งหวังเพื่อให้เกิดความฉิบหายแก่ผู้ถูกกระทำด้วย ถึงขั้นสิ้นเนื้อประดาตัว ติดคุกติดตะรางกันไป ด้วยอำนาจการผูกจิตอาฆาต จึงก่อให้เกิดการก่อเวรเบียดเบียนกันมาโดยตลอด แม้จะกล่าวว่า เวรย่อมระงับด้วยการมิจองเวร ก็ยากที่จะยับยั้งให้จิตใจของสัตว์ทั้งหลาย เบาบาง บรรเทา ความอาฆาตมาดร้ายออกจากจิตพยาบาทไปได้ไม่... สุดท้าย จึงก่อกรรมทำเข็ญ สร้างเวรกรรมต่อกันไปไม่รู้จบ ในที่สุดจึงต้องเป็นไปตามกฎแห่งกรรม รับผลจากการกระทำกันไป ดุจดังเรื่อง “เวรกรรม” ในนิทานที่เล่าสืบกันมาเป็นธัมมานุสติ ขอเชิญสาธุชนติดตามพิจารณาดังต่อไปนี้...

อ่านต่อฉบับวันจันทร์