posttoday

นโยบายทุเรียน

14 ธันวาคม 2561

เห็นคนรุ่นใหม่กระโดดลงมาเล่นการเมืองกันคึกคักเป็นปรากฏการณ์ที่น่ายินดีที่ได้เห็นนักการเมืองอายุน้อยๆ หน้าตาใสๆ อาสาเข้ามารับใช้พี่น้องประชาชนในฐานะนักการเมืองรุ่นใหม่

เรื่อง กัปตัน ป.

เห็นคนรุ่นใหม่กระโดดลงมาเล่นการเมืองกันคึกคักเป็นปรากฏการณ์ที่น่ายินดีที่ได้เห็นนักการเมืองอายุน้อยๆ หน้าตาใสๆ อาสาเข้ามารับใช้พี่น้องประชาชนในฐานะนักการเมืองรุ่นใหม่ แต่จากการสังเกตในเชิงกายภาพ และลักษณะเชิงความคิดของคนรุ่นใหม่ที่ลงสนามการเมืองในครั้งนี้ลักษณะคล้ายๆ กัน

เชิงกายภาพคนรุ่นใหม่จะอายุประมาณ 30-40 ปี ฐานะทางบ้าน (พ่อแม่) ดี การศึกษาสูงส่วนใหญ่เรียนจบต่างประเทศระดับดอกเตอร์ ยิ่งคนรุ่นใหม่ที่ดังๆ สื่อมวลชนให้ความสนใจมักเป็นทายาททางการเมืองของนักการเมืองตระกูลใหญ่ ตระกูลดังหรือไม่ก็ตระกูลนักธุรกิจที่ร่ำรวยระดับมหาเศรษฐี

พอมาพิจารณาลักษณะเชิงความคิด ก็มีลักษณะคล้ายๆ กัน คือ ไม่ว่าพรรคไหนคนรุ่นใหม่เสนอตัวตนให้ประชาชนรู้จักเหมือนกัน คือ ใช้โซเชียลมีเดียในการรณรงค์หาเสียงเลือกตั้ง พอพูดถึงวิสัยทัศน์ที่อยากจะพัฒนาประเทศ ส่วนใหญ่เสนอตรงกัน คือ อยากนำเทคโนโลยีสมัยใหม่มาบริหารประเทศ ปัญญาประดิษฐ์ หรือเอไอ มาแก้ปัญหาทางเศรษฐกิจในยุคดิจิทัล โดยเฉพาะนโยบายการแก้ปัญหาสินค้าเกษตรตกต่ำ คนรุ่นใหม่อยากให้นำเทคโนโลยีเอไอกับประสบการณ์จากต่างประเทศเข้ามาแก้ปัญหา

ส่วนใหญ่มักจะเสนอประเด็นฮอตๆ ทางการเมือง เช่น สนับสนุนการปลูกกัญชาเป็นพืชเศรษฐกิจตัวใหม่ทดแทนข้าว ยางพาราและปาล์มที่ล้นตลาดราคาตกต่ำ นำมาใช้ทางการแพทย์เป็นยารักษาโรค หรือคิดไกลไปถึงขั้นผลิตกัญชาส่งออกสร้างรายได้เข้าประเทศ นับเป็นแนวคิดที่ดีแต่ในเชิงโครงสร้างผลักดันให้เป็นรูปธรรม เพราะกัญชาเป็นพืชควบคุม และสิทธิในการปลูก คล้ายๆ ใบยาสูบเกษตรกรปลูกได้แต่ต้องอยู่ใต้ระบบ
คอนแทรกต์ฟาร์มมิ่งของบริษัทบุหรี่เท่านั้น

แต่เรื่องใกล้ๆ ตัวที่คนรุ่นใหม่น่าจะมาช่วยกันคบคิด วันนี้มาเลเซียตั้งเป้าลดพื้นที่ปาล์มและยางพารามาปลูกทุเรียนแข่งกับประเทศไทย ประกาศตั้งเป้าหมายขยายตัวเลขการส่งออกทุเรียนแบบทั้งลูก เนื้อ หรือทุเรียนกวน จากเดิมคนมาเลย์ปลูกทุเรียนเล่นๆ ไว้กินเอง แต่วันนี้ มหาเธร์ โมฮัมหมัด นายกรัฐมนตรี ประกาศนโยบายทุเรียน “พันธุ์มูซังคิง” แข่งกับหมอนทอง ก้านยาว ชะนีของไทยแล้ว ไปไกลถึงขนาดทำธุรกิจต่อยอด ยิ่งกว่าสตาร์ทอัพบ้านเรา มาเลเซียจับมือกับธุรกิจโรงแรม ภัตตาคาร หรือห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ของจีนในการป้อนทุเรียนสู่ธุรกิจอาหาร เช่น ซุปทุเรียน ขนม หรือพิซซ่าทุเรียนมูซังคิง ตั้งเป้าให้โด่งดังกระฉ่อนทั่วแดนมังกร

แนวคิดของคนรุ่นใหม่ เรื่องกัญชาถือว่าดีแต่ยังเป็นอะไรที่ไกลเกินไป เพราะวันนี้วิกฤตเศรษฐกิจปักษ์ใต้บ้านเราการสนับสนุนการปลูกทุเรียนในเชิงอุตสาหกรรม หรือการต่อยอดทางธุรกิจ ยังเป็นแบบปล่อยให้เกษตรกรปลูกไปตามยถากรรม หรือตามความสามารถของตัวเอง ขาดระบบเอไอ หรือการใช้เทคโนโลยีทันสมัยสำรวจพื้นที่อันเหมาะสม การลดต้นทุนการผลิตในการบริหารจัดการน้ำ ปุ๋ย ยา จะทำได้อย่างไร หรือนโยบาย Zero Waste ของใช้จากปาล์มและยาง จะนำมาใช้ประโยชน์ในการปลูกทุเรียนได้อย่างไร

วันนี้การคิดนโยบายพรรคการเมือง ไม่ใช่เพียงแค่หวังผลเอาชนะใจประชาชนเพื่อชนะเลือกตั้ง แต่ต้องเป็นนโยบายที่ต้องชนะคู่แข่งรัฐบาลประเทศเพื่อนบ้านด้วย ตัวอย่างที่เห็นชัดเจน คือ นโยบาย “ทุเรียน” ของรัฐบาลมาเลเซีย คนรุ่นใหม่จริงๆ ช่วยคบคิดเราจะตามทันหรือชนะมาเลย์ได้อย่างไร ถ้าทำได้จริงเกษตรกรได้ประโยชน์แน่ๆ