ตลาดฟิลิปปินส์

โดย...กลุ่มงานยุทธศาสตร์ภูมิภาคอาเซียน

เมื่อเร็วๆ นี้ สำนักงานส่งเสริมการค้าในต่างประเทศ ณ กรุงมะนิลา ได้ร่วมกับสำนักพัฒนาตลาดประชาคมเศรษฐกิจอาเซียนและเอเชีย จัดงานแสดงสินค้า Mini Thailand Week 2016 ระหว่างวันที่ 16-19 มิ.ย. 2559 ที่ห้างสรรพสินค้า SM City Cebu เมืองเชบู ประเทศฟิลิปปินส์ เพื่อส่งเสริมและผลักดันการส่งออกระหว่างไทยกับฟิลิปปินส์

นอกจากนี้ ยังเป็นการเปิดโอกาสให้ผู้ประกอบการไทยได้ทดลองตลาดและศึกษาความต้องการของผู้บริโภคฟิลิปปินส์ในเมืองสำคัญระดับรอง นอกเหนือจากกรุงมะนิลา ซึ่งเป็นเมืองหลวงของฟิลิปปินส์

ประเทศฟิลิปปินส์ มีขนาดพื้นที่ราว 3 แสนตารางกิโลเมตร (ตร.กม.) ประกอบด้วยเกาะ 7,107 เกาะ มีประชากร 102 ล้านคน เมืองสำคัญ อาทิ Cebu, Davao, Subic, Clark ทรัพยากรธรรมชาติสำคัญ ได้แก่ นิกเกิล ทองแดง ทองคำ โครเมียม ป่าไม้ ทรัพยากรประมง เป็นผู้ผลิตทองแดงรายใหญ่ที่สุดในอาเซียน และเป็น 1 ใน 10 ผู้ผลิตทองคำรายใหญ่ที่สุดของโลก

สินค้าส่งออกที่สำคัญของฟิลิปปินส์ ได้แก่ แผงวงจรไฟฟ้า คอมพิวเตอร์อุปกรณ์และส่วนประกอบ ไม้ เซมิคอนดักเตอร์ สินแร่ (นิกเกิล ทองแดง) อุปกรณ์การแพทย์ ชิ้นส่วนยานยนต์ สินค้านำเข้าสำคัญของฟิลิปปินส์ ได้แก่ น้ำมันดิบ น้ำมันสำเร็จรูป แผงวงจรไฟฟ้า รถยนต์ เม็ดพลาสติก เหล็ก อาหารสัตว์ (กากถั่วเหลือง) ข้าวสาลี ข้าว ตลาดส่งออกที่สำคัญของฟิลิปปินส์ ญี่ปุ่น สหรัฐ จีน ฮ่องกง สิงคโปร์ ไทย ตลาดนำเข้าสำคัญของฟิลิปปินส์ จีน สหรัฐ ญี่ปุ่น ไต้หวัน สิงคโปร์ และไทย

ฟิลิปปินส์ ถือเป็นตลาดผู้บริโภคขนาดใหญ่เป็นอันดับ 2 ของอาเซียน ด้วยประชากรกว่า 100 ล้านคน และเป็นประเทศในกลุ่ม ASEAN-5 หนึ่งเดียวที่มีอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจในอัตราสูงอย่างต่อเนื่องกว่าร้อยละ 6 ต่อปี ส่งผลให้ประชากรมีกำลังซื้อเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สำหรับโอกาสของสินค้าและบริการของไทย ได้แก่ 1) อาหาร/เครื่องดื่ม และข้าว เนื่องจากผลผลิตไม่พอเพียงสำหรับการบริโภคภายในประเทศ 2) ชิ้นส่วนยานยนต์ ต้นทุนการผลิตสูงทำให้มีโรงงานผลิตรถยนต์น้อย 3) วัสดุก่อสร้าง/อุปกรณ์ตกแต่งบ้าน บริการที่เกี่ยวเนื่องกับการก่อสร้าง เนื่องจากการขยายตัวของสังคมเมือง 4) สปา เครื่องสำอาง/ผลิตภัณฑ์ความงาม เนื่องจากชนชั้นกลาง/วัยทำงาน มีรายได้สูงขึ้น

ความท้าทายที่สำคัญในการส่งออกสินค้าและบริการไปยังฟิลิปปินส์ ได้แก่ 1.กฎระเบียบซึ่งยังมีความซับซ้อนและเปลี่ยนแปลงบ่อย การขอใบอนุญาตใช้เวลานานโดยเฉพาะสินค้าอาหารและเครื่องสำอาง 2.ระบบโลจิส ติกส์ เนื่องจากภูมิประเทศเป็นเกาะ 3.โครงสร้างพื้นฐานภายในประเทศยังมีข้อจำกัด เช่น ท่าเรือมะนิลาที่มีความแออัดมาก เป็นต้น