เซ็งเป็ด

โดย...สันทัด กรณี

บ้านเราเกิดอะไรขึ้นหว่า ใครต่อใครที่มีหน้าที่บริหารประเทศ ดูแลบ้านเมือง พากันออกมาร้องบอกให้เราหนีออกจากกรุงเทพฯ

ใครต่อใครที่ว่านี้ ล้วนเป็นคนที่อาสามาดูทุกข์สุขพี่น้องประชาชน ถูกบังคับให้มาทำหน้าที่ซะที่ไหน

แหมเอ้ย! อีตอนอยากได้ใคร่ดี อยากมีตำแหน่ง สารพัดจะสัญญา หาญกล้าติดโปสเตอร์ทั่วเมือง เลือกเพื่อไทย ลืมได้เลยเรื่องน้ำท่วมกรุงเทพฯ...

เฮ้อ! น้ำท่วมต้องแก้ด้วยการบริหารจัดการน้ำ เพื่อไม่ให้เกิดความเสียหาย หรือในกรณีหลีกเลี่ยงไม่ได้ก็ต้องให้เกิดความเสียหายน้อยที่สุด

การจัดการกับปัญหาน้ำท่วม ต้องอาศัยหลักวิชา อาทิ ความรู้ความเชี่ยวชาญด้านวิศวกรรม ความรู้ความเชี่ยวชาญด้านภูมิศาสตร์ ความรู้ความเชี่ยวชาญด้านผังเมือง สาธารณูปโภค

หลักวิชาที่ไม่ควรใช้คือ กะล่อนศาสตร์ มั่วศาสตร์

หลักวิชาที่ห้ามนำมาใช้คือ รัฐศาสตร์

แต่...บ้านเราทำตรงกันข้าม หลักวิชาที่ต้องใช้ ไม่มีการนำมาใช้ หลักวิชาที่ไม่ควรใช้ ทะลึ่งนำมาใช้ทุกศาสตร์

แก้น้ำท่วมด้วยรัฐศาสตร์ จัดการน้ำโดยมุ่งหวังผลทางการเมือง คันกั้นน้ำสร้างได้มั่งไม่ได้มั่ง ประตูน้ำเดี๋ยวเปิดได้มั่ง เดี๋ยวปิดมั่ง

น้ำมันเลยงง ไอ้ตรงที่กูเคยไปทำไมไม่ให้กูไป ยกตัวอย่างเช่น น้ำมันเคยเดินทางไปทางสุพรรณฯ ได้ พอไม่ให้ไป มันก็อั้นๆๆๆ พรวดลงมายั้งงี้ เป็นต้น

ผมเนี่ยรำคาญมากกับการที่เห็นคนในรัฐบาล รวมทั้งคุณยิ่งลักษณ์ ชินวัตร นายกรัฐมนตรี โบ้ยความผิดพลาดให้รัฐบาลที่ผ่านมาด้วยการยกเรื่องเงื่อนเวลา มากลบเกลื่อน...ซึ่งมันไม่จริง (อายเค้านะเจ๊)

คนเราทำผิดทำพลาด สารภาพมั่งก็ได้นะครับ รับรองต้องมีคนเห็นใจกันมั่งแหละน่า...ว่ามะ

บ้างบางคน บ้าหนักเข้าไปอีก ไปโฆษณาชวนเชื่อให้ประชาชนหลงผิดคิดว่า ทหารวางยา รัฐบาลเก่าวางยา เพื่อป้อนชุดความผิดๆ ให้ชาวบ้านหลงเชื่อ จะได้เป็นเหยื่อให้ไอ้พวกนี้หลอกออกมาใช้ต่อไป... เวรกรรมมีจริงนาว้อย

เอางี้...กล้าออกมาสารภาพกันไหม?

กาลครั้งหนึ่ง เสนาบดีรายหนึ่ง อาศัยลูกห้าวสั่งเขื่อนต่างๆ ห้ามปล่อยน้ำทั้งที่เขื่อนต่างๆ เสนอว่าควรระบายออกไปเสียบ้าง เพราะอยู่ช่วงปลายมรสุมที่มันเสี่ยงที่น้ำจะมากเกินความจุที่เขื่อนจะรับได้

ไม่ได้ผล...ตาเบื๊อกนี่กะสร้างผลงานรัฐบาลโคตรเจ๋ง น้ำเต็มเขื่อน ไร่นาสมบูรณ์ โภคผลอุดม ผลิตข้าวได้อื้อซ่า ชาวนา ชาวบ้าน รุมชมรัฐบาล...ฝันหวานเชียว

ปรากฏมรสุม ถล่มมา 3-4 ลูก มากผิดวิสัย...

อย่างที่เห็นแหละครับ ลูกเด็กเล็กแดง ผู้เฒ่าผู้แก่ คุณพี่คุณน้อง ลุงป้าน้าอา พบกับหายนะในฉับพลัน...

เจ๊งกันทั้งประเทศ...

มีความสุขแต่พวกผีเปรตที่ไปตบทรัพย์

เอ้ย! ฉ้อโกงโดยสุจริต พากันแฮปของบริจาค เอาไปแบ่งกันในหมู่สาวกบริวาร ให้เป็นที่เจ็บกระดองใจของคนไทยที่ได้รับความเดือดร้อนจริงแต่ไม่ได้รับการเหลียวแล รวมทั้งประชาชนที่พากันบริจาคเงินทองสิ่งของเพื่อเยียวยาเพื่อนร่วมชาติ ให้สามารถฝ่าชะตากรรมไปได้...เพี้ยง!!!!!!

เฮ้อ! เขาไล่ให้ออกนอกกรุง ผมจะไปไหนดีหว่า

โรม ฟลอเรนซ์ ภูฏาน มอริเชียส ฯลฯ...เฮ้อ!

&<2288;