ภาษีทรัมป์ 36% กลับมาหลอน! "กอบศักดิ์" ชี้ไทยต้องกล้ายอมบางจุดเพื่อชนะทั้งกระดาน

การเจรจาการค้าระหว่างไทย-สหรัฐฯ กำลังถูกผลักเข้าสู่จุดตึงเครียดอีกครั้ง หลังตัวเลข "ภาษีนำเข้า 36%" ถูกยกกลับมาบนโต๊ะเจรจารอบสองอย่างมีนัยยะ นี่ไม่ใช่แค่การพูดซ้ำเพื่อย้ำเตือน แต่ "เตือน" ว่าข้อเสนอจากฝ่ายไทยยังไม่เป็นที่พอใจของรัฐบาลสหรัฐฯ

โดยเฉพาะในสายตาของประธานาธิบดีโดนัลด์ ทรัมป์ ซึ่งเคยประกาศชัดว่าจะไม่ยอมรับดีลใดๆที่ไม่เป็นประโยชน์สูงสุดต่อสหรัฐ ขณะที่ประเทศคู่แข่งในอาเซียนหลายรายสามารถเจรจาลดภาษีได้สำเร็จแล้ว

ท่ามกลางแรงกดดันดังกล่าว "ดร.กอบศักดิ์ ภูตระกูล" ประธานกรรมการ สภาธุรกิจตลาดทุนไทย (FETCO) และกรรมการรองผู้จัดการใหญ่ ธนาคารกรุงเทพ (BBL) ประเมินว่า สหรัฐฯยืนยันเก็บภาษีนำเข้าไทยในอัตราเท่าเดิม 36% นั่นหมายความว่าไทยกับมาเลเซีย ภาษีต่างกัน 11% และเวียดนาม แตกต่างถึง 16% นี่คือเรื่องน่ากังวลใจ 

กอรปกับ ภาพตลาดทุนที่ยังดีแบบนี้ ทรัมป์เปลี่ยนใจเรื่องภาษียากมาก เพราะตลาดเริ่มรับข่าวได้ดีในระดับหนึ่ง สิ่งที่เกิดขึ้นคือตลาดโลกรับข่าวได้ดี และทรัมป์ให้เวลา 90 วันเพื่อปรับตัวและกฎหมายภาษีและงบประมาณขนาดใหญ่ที่เรียกว่า "One Big Beautiful Bill" หรือ OBB ตั้งแต่การลดภาษี ไม่มีภาษีเดินทาง มีเงินต่างๆช่วยเหลือประชาชน ลดภาระประชาชน ดังนั้นผลกระทบของอเมริการอบนี้จึงไม่มากเท่ารอบที่ผ่านมา

สิ่งที่ต้องรอดูคือ ?

ไทยโดนภาษี 36% ทาง "จีนและอินเดีย" จะถูกเก็บภาษีเท่าไหร่ นี่คือสิ่งที่ต้องติดตาม เพราะอินเดียเป็นคู่ค้าคนสำคัญ และหากจีนได้ข้อสรุปภาษีที่ 34% ไทยเสียเปรียบทันที แต่ที่แน่ๆตอนนี้ไทยเสียเปรียบมาเลเซียและเวียดนาม

ทางเลือกประเทศไทย ?

1. ยอมรับสภาพ 36%
2. กลับไปเจรจาเพิ่มเติมเพื่อให้ได้ 25% เพราะการลดลงไปที่ 10% คงยาก เพราะประเทศที่อเมริกา เกินดุล เก็บภาษีที่ 20% ส่วนประเทศที่ อเมริกาขาดดุลเต็มที่คือ 30% 
3. เดินตามเวียดนาม

จดหมายภาษีที่ไทยได้รับรอบนี้เป็นจดหมายเตือนว่า "ไม่พอใจ และยังไม่ใช่ Good Deal" ดังนั้นไทยคงต้องคิดจริงจังว่าจะวางแผนเจรจาแค่ไหน และอยากได้อัตราไหน

ถ้าไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงจะเกิดอะไรขึ้น ?

• ภาคส่งออก ที่ส่งออกไปจะแพงขึ้น 36%
• กระทบ SME ในประเทศไทย ซึ่งต้องรอดูบทสรุปจีนว่าจะจบภาษีที่เท่าไหร่ เพราะหากจีนโดนภาษี 54% คงยากที่จะส่งสินค้าไปอเมริกาดังนั้นจึงหาแหล่งส่งออกใหม่ ซึ่งกระทบไทยแน่นอน 
• บริษัทที่เคยขอ BOI ก่อนหน้านี้ก็คงคิดว่าไปตั้งเวียดนามดีหรือไม่ นี่คือผลกระทบที่จะสะท้อนเป็นโดมิโน่

"ถ้าเราโดนภาษี 36% ส่งออกจะลดจาก 18% เหลือ 10% เราต้องหาตลาดอื่นแทน ทั้ง อินเดีย จีน อาเซียน ตะวันออกกลาง ยุโรป เราควรทุ่มเวลาไปหาตลาดอื่นทดแทน ที่เราเป็นเบี้ยล่างเพราะ 18% นี่แหละ ตอนนี้อนาคตขึ้นกับอเมริกาพอสมควร แต่สามารถบริหารจัดการได้ ทำให้เราลดการพึ่งพาอเมริกาได้"

สิ่งที่ไทยต้องดำเนินการ 2 เรื่อง คือ "ดูแลส่งออก" และ SME ที่จะได้รับผลกระทบจากเมืองจีน ดังนั้นตนอยากให้ฝั่งส่งออกจัดงบให้กระทรวงพาณิชย์ไปค้าขายตลาดใหม่เพิ่ม

อีกเรื่องคือ "ช่วย SME" โดยใช้มาตรการ SME GP คือการจัดซื้อจัดจ้างภาครัฐใช้ใน SME ในประเทศเป็นสำคัญ จากอดีตเคยทำ 30% มูลค่ากว่าแสนล้านบาทแล้วค่อยปรับลดลง เพิ่มเป็น 50% เน้นเฉพาะสินค้าที่ผลิตในไทย ทำโดย SME ไทยเท่านั้น เพื่อช่วยผู้ประกอบการไทยแท้จริง

ทางออกประเทศไทย ?

ดร.กอบศักดิ์ มองว่าตนเองอยากให้ทำ 3 เรื่อง ดังนี้คือ

1. ทางการรักษาโมเมนตัมทางเศรษฐกิจ เพราะหัวใจสำคัญหากเศรษฐกิจชะลอการที่จะกลับมากระตุ้นใหม่เป็นไปได้ยาก ดังนั้นจึงต้องคิดมาตรการกระตุ้นเศรษฐกิจ นโยบายการคลัง ค่าเงิน เป็นต้น
2. เรียกความเชื่อมั่นนักลงทุน เมื่อเศรษฐกิจชะลอแต่ยังไม่ถดถอย หลายคนเสียความเชื่อมั่นทำให้มีผลต่อสภาพคล่องและการปล่อยสินเชื่อต่างๆ ควรดำเนินการอย่างเป็นระบบ ออกมาตรการที่ใช่ 
3. การเมือง ความขัดแย้งมีได้แต่ขอให้อยู่ในกรอบ ไม่รุนแรงและลุกลามเพราะมันจะซ้ำเติม สิ่งเหล่านี้หากไม่รุนแรงจะช่วยให้ไทยสามารถผ่านสถานการณ์ที่เผชิญไปได้

"ผมเชื่อว่าครึ่งปีหลังไม่ได้ง่ายเลย เพราะทรัมป์บอกแล้วว่าภาษีสินค้าผ่านแดนจะเพิ่มขึ้น เราต้องดูแลเศรษฐกิจไทย ปรับเข้าโหมดการบริหารวิกฤติที่รออยู่ และเราต้องกระตุ้นและรักษาเศรษฐกิจเพื่อรองรับกับสิ่งที่กำลังเข้ามา ขณะนี้ค่าเงินบาทแข็งในรอบ 3 ปี ซึ่งอเมริกามีแนวคิดค่าเงินดอลลาร์อ่อน เปลี่ยนระบบการค้าโลก คือเปลี่ยนภาษีและดอลลาร์อ่อนค่า ซึ่งจะมีนัยยต่อค่าเงินบาททำให้ส่งออกโดนอีกระลอก ตอนนี้เป้าหมายเศรษฐกิจขอเพียงให้ผ่านช่วงนี้ไปได้"

อย่างไรก็ดี ไทยต้องตกผลึกทางความคิดว่าอะไรที่รับได้และรับไม่ได้ สินค้าจากอเมริกาหลายอย่างไทยไม่ได้ผลิตเอง ทั้งอิเล็กทรอนิกส์,ยานยนต์ หากสหรัฐสนใจภาษีในรูปแบบเดียวกับจีนได้หรือไม่

ขณะที่ ภาคเกษตรและปศุสัตว์ ที่ไทยต้องดูแลเป็นพิเศษเพื่อรักษาประโยชน์เกษตรกรไทยนั้น ตนคิดว่าไทยกังวลใจเยอะที่หลายภาคกระทบ แต่หัวใจสำคัญคือเศรษฐกิจที่จะไปต่อได้ ดังนั้นหากไทยสามารถส่งออกโต นำเงินมาเยียวยากลุ่มที่ได้รับผลกระทบได้อย่างไรอาจต้องมองในมุมนี้เช่นกัน 

"อย่าลืมว่าการเจรจาการค้าคงไม่มีใครได้อย่างเดียว เราอาจต้องยอมรับผลกระทบบางส่วนเพื่อรักษาภาพรวม ถ้าเราทำเต็มที่อย่างเวียดนามไม่ได้ ก็อาจจะต้องเจรจาเพื่อให้มีทางออก ซึ่งภาคเอกชนพอรับความต่างได้ 5% นั่นหมายความว่ารับได้หากภาษี 25%"