‘เสือปลา’ อัพเดท!

โดย ปริญญา ผดุงถิ่น

เมื่อปีที่แล้ว ผมกลับไปดูความหลังที่อุทยานฯ สามร้อยยอด จ.ประจวบคีรีขันธ์ ที่ซึ่งผมเริ่มต้นชีวิตการเป็นนักเลง Camera Trap หอบอุปกรณ์ก๊อกๆ แก๊กๆ เหมือนของเด็กเล่น ไป “เล่นของสูง” กับสัตว์หายากใกล้สูญพันธุ์อย่างเสือปลา (Fishing Cat)

ผ่านไปหลายปี อะไรๆ ที่นั่นก็ยังคล้ายวันเก่าๆ ผมยังไปนอนค้างคืนที่หาดสามพระยา ก็สัมผัสบรรยากาศเก่าแบบเต็มๆ คืออากาศร้อนอบอ้าวตอนกลางคืน นอนไม่สบายเหมือนเดิม แหะๆ

จุดไคลแมกซ์ของทริป คือการกลับไปดู “ด่านเสือปลา” ที่ผมเคยประสบความสำเร็จในการวาง Camera Trap ได้ภาพเสือปลามารวมทั้งสิ้น 4 ตัว

ประกอบด้วยตัวผู้ไซส์บิ๊ก ที่นักวิจัยเสือปลา (คุณน้ำฝน พัสนันท์) ตั้งชื่อว่า “วายุ” เจ้าวายุไม่เคยถูกจับใส่ปลอกคอวิทยุ แต่เคยเข้ากล้องดักถ่ายสำรวจเสือปลาหนเดียว ห่างจากจุดที่ผมถ่ายมันได้ร่วม 7 กม.

อีกตัวเป็นเสือปลาตัวเมียชื่อ “สมใจ” ตัวนี้ออกจะเฟรนด์ลี่มากที่สุด นอกจากนี้ยังมีเสือปลาตัวเมียที่นักวิจัยไม่เคยรู้จักมาก่อน Debut หนแรกก็ที่กล้องของผมเลย

ตามด้วยลูกเสือปลาตัวน้อย ซึ่งผมขอเดาว่าเป็นลูกของเสือปลาตัวเมียหน้าใหม่ เพราะเดินเข้ากล้องไล่หลังกัน ในเวลาแค่นาทีสองนาที

ด่านเสือปลาเส้นนั้นยังมีอยู่ ผมเห็นรอยตีนของเสือปลาย่ำไว้ทั้งตัวผู้ตัวเมีย นี่เป็นข่าวดีจริงๆ ที่ได้รู้ว่าพวกมันยังสุขสบายดี จัดการงัดมือถือมาถ่ายรอยตีนน้อยๆ เหล่านั้นเก็บไว้ (ตามภาพประกอบ)

อีกสิ่งที่เห็นแล้วรู้สึกดี คือป่าชายเลนใกล้ที่ทำการอุทยานฯ สามร้อยยอด งอกงามขยายพื้นที่กว้างขวางมากกว่าเดิม ลามจากแนวชายทะเลไปหาถนนทุกขณะ

สอบถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่า ทางอุทยานฯทำโครงการปลูกป่าชายเลนดังกล่าว โดยให้บริษัทห้างร้านประชาชนที่สนใจ มาซื้อกล้าไม้ที่อุทยานเพาะชำไว้ เพื่อปลูกต่อเนื่องไปเรื่อยๆ หลายบริษัทก็ถือโอกาสทำเป็นโครงการส่งเสริมภาพลักษณ์องค์กรไปเสียเลย

ยุงในบ้านเสือปลา ยังคงโหดร้ายเหมือนเดิม พวกแห่บินมาแบบไม่มีลีลาอะไรมาก เกาะหมับแล้วกัดจนเจ็บจี๊ด ต้องตบจนเลือดสาดเต็มมือ

ผมเคยลองซุ่มถ่ายเสือปลาตอนกลางคืนมาแล้วนะ ไม่ใช่คิดพึ่งแต่ Camera Trap แต่ซุ่มในบังไพรแค่ 10-15 นาทีก็ต้องเก็บของเผ่นออกมาแทบไม่ทัน เพราะยุงน้ำเค็มโคตรดุกัดเจ็บพวกนี้ รุมสกรัมจนสุดทานทน