'ตลาดซอ-ควีโพ แหล่งโอชะ'

โดย ดร. เพียงออ เลาหะวิไลย[email protected]

อาหารหลักของชาวเกาะเชจู ก็คืออาหารที่ปรุงจากกุ้ง หอย ปู ปลา แต่ละวันเรือประมงจะเทียบท่ามาพร้อมปลานานาชนิด ในขณะที่หอย ปลิงทะเล พืชจากท้องทะเลต่างๆ ที่ไม่สามารถเก็บเกี่ยวโดยอวนลากของเรือประมง ก็ได้ "แฮ-นยอ" หรือ "หญิงทะเลในตำนาน" แห่งเชจูเป็นผู้ไปดำน้ำเอาขึ้นมาขาย

เมื่อมีการโหวตลงความเห็นกันว่าสถานที่ต่อไปจะไปไหนดี ระหว่าง "พิพิธภัณฑ์ กับ ตลาดสด" กลุ่มนักข่าวต่างประเทศของเราคงจะรู้สึกเหนื่อยล้ากับการดูพิพิธภัณฑ์มาหลายแห่งตลอดเวลาเกือบหนึ่งเดือนในเกาหลี เสียงส่วนใหญ่จึงเทไปที่ "ตลาดสด" นั่นเอง!

อนึ่ง พิพิธภัณฑ์ในแต่ละท้องถิ่นเป็นสถานที่ที่เราจะสามารถศึกษาและเข้าใจประวัติศาสตร์ ศิลปวัฒนธรรม และค่านิยมของชนถิ่นนั้นๆ ได้อย่างดีเยี่ยม "เชกา" ก็มีเป้าหมายหนึ่งที่ต้องการทำให้สำเร็จก่อนจะหมดแรงเที่ยว คือ การไปชมพิพิธภัณฑ์ที่ดีที่สุด 5 แห่งในโลกให้ครบ ซึ่งได้แก่ THE LOUVRE-ปารีส THE HERMITAGE-เซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก THE BRITISH MUSEUM-ลอนดอน THE EGYPTIAN MUSEUM-ไคโร และ UFFIZI-ฟลอเรนซ์ เหตุผลหนึ่งเพราะชอบอ่านเรื่องราวของวัตถุที่จัดแสดงค่ะ

พิพิธภัณฑ์ในต่างประเทศจะมีคำอธิบาย ประกอบสิ่งของในพิพิธภัณฑ์ที่ทำให้ดูน่าประทับใจมากกว่าการแสดงวัตถุเพียงอย่างเดียว เช่น ในพิพิธภัณฑ์ THE BRITISH MUSEUM มีสิ่งของที่ขุดค้นขึ้นได้จากหลุมศพของเด็กหญิงคนหนึ่งไม่ไกลจากลอนดอนนัก คาดว่าเด็กคนนี้เสียชีวิตในราว 1,800 ปีก่อน ในวัยเพียง 6-8 ขวบ สิ่งที่พบในหลุมศพมีกำไลเครื่องประดับของเด็ก 2 วง ของเล่นรูปสัตว์ทำจากตุ๊กตาดินเผา หม้อดิน ซึ่งคาดว่าพ่อแม่คงใส่ลงในหลุมฝังศพให้ลูกนำไปใช้และเล่นในชีวิตหลังความตาย แสดงความรักความอาลัยของพ่อแม่ที่มีต่อลูกน้อย ซึ่งตายจากไปก่อนด้วยโรคภัย (ยืนกรีดน้ำตาหนึ่งรอบ)...ไม่ว่าในยุคสมัยไหนเป็นความรักที่ยิ่งใหญ่เสมอเลย...

เกาหลีใช้เวลาอยู่นานในการฟื้นฟูวัฒนธรรม ทรัพย์สินทางปัญญาและรวบรวมโบราณวัตถุที่สูญหายช่วงที่ญี่ปุ่นยึดครองและช่วงสงครามเกาหลีกลับคืนมา (คงเหมือนกับที่เราเสียกรุงศรีอยุธยา) จนทุกวันนี้ได้มีการเก็บรักษาสิ่งของและภูมิปัญญาอันมีคุณค่าของชาติไว้อย่างดีเยี่ยม

นอกเหนือจากสิ่งของที่แสดงในพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติของเกาหลีแล้ว ยังมีพิพิธภัณฑ์ทั้งของรัฐและเอกชนอีกมากมายทั้งในอาคารและกลางแจ้ง ให้เยาวชนได้มาศึกษาและเกิดความภูมิใจในชาติ และให้คนต่างชาติมาชมวัฒนธรรมและทรัพย์สินทางปัญญาของเกาหลี จึงได้ไปชมกันมาหลายพิพิธภัณฑ์ บางแห่งถึงกับแปลกใจว่า ... "ฮื๊มมม...เรื่องนี้ เอามาทำเป็นพิพิธภัณฑ์ได้ด้วยหรือนี่" ... เช่น พิพิธภัณฑ์ตัวอักษรเกาหลี พิพิธภัณฑ์ขนมต๊อก พิพิธภัณฑ์ กิมจิ พิพิธภัณฑ์หมีเท็ดดี้ พิพิธภัณฑ์แท็งก์น้ำสถาปัตยกรรมเมือง พิพิธภัณฑ์หญิงทะเล พิพิธภัณฑ์ไหกิมจิและหม้อดิน!!!

อย่างไรก็ตาม ตลาดสดก็มิได้เป็นตัวเลือกที่แย่นัก ตรงกันข้าม ตลาดคือพิพิธภัณฑ์ของสังคมที่ยังมีชีวิตอยู่ และ ตลาดคนเดิน "ซอควีโพ" (พิกัด 22 Jungjeong-ro73beon-gil, Jungang-dong, Seogwipo, Jeju-do) ที่เราไปนั้น ก็ช่างน่าตื่นตาตื่นใจ

จริงๆ ด้วยค่ะ เราไปถึงด้านหน้าตลาดในช่วงเวลาเย็นมีที่จอดรถสะดวก และด้วยเหตุที่มีคนมาตลาดเยอะมาก ทั้งคนท้องถิ่นมาจับจ่ายใช้สอยหาซื้อวัตถุดิบไปทำอาหารเย็น ทำให้เริ่มกังวลว่าจะพลัดหลงกัน จึงเดินตามกันเหมือนลูกเจี๊ยบตามแม่

จากหน้าตลาดเรื่อยมาเป็นโซนร้านอาหาร ซึ่งแน่นอนว่าเป็นอาหารทะเลเป็นส่วนใหญ่ แต่ละร้านก็มีดิสเพลย์จัดวางสิ่งของหน้าร้านน่ารับประทานไปหมด เห็นแล้วหิวค่ะ และเนื่องจากเป็นเวลาเย็นแล้วจึงมีคนมายืนออกันเต็ม แต่ส่วนใหญ่เป็นนักท่องเที่ยวมากกว่า คนเชจูแท้ๆ ที่โดยมากซื้อกลับไปรับประทานที่บ้าน ระยะทางเดินในตลาดทุกซอยรวมกันยาวเกือบหนึ่งกิโลเมตร มีร้านค้านับพันรวมกันอยู่ในตลาด มีขายตั้งแต่ผักที่ปลูกบนเกาะ เช่น ผักกาดทำกิมจิ ต้นหอมยักษ์ มันเทศ ส้มเชจู ปลาและอาหารทะเลสด แห้ง อาหารหายาก เช่น "มองเก้" หรือสับปะรดทะเล ก็มีขายที่นี่ ที่จริง "มองเก้" จัดเป็นสัตว์น้ำแต่มีรูปร่างคล้ายพืชสีส้มเนื้อในออกขมใส่แกงร้อนๆ มีกลิ่นพิเศษเฉพาะตัว ทานแรกๆ แปลกมากแต่เมื่อชินแล้วก็อร่อยค่ะ

นอกจากนี้ ยังมีรถเข็นกลางตลาดมีของจิปาถะ ของเล่นเด็กที่ไม่เคยเห็นในเมืองไทย เช่น ตุ๊กตากระโดดสูง (ซื้อมาฝากลูกศิษย์รุ่นจิ๋ว หนูๆ แย่งกันเล่น และร้องจะเอากลับบ้านกันทุกคน) ร้านชา ร้านขายของที่ระลึก ร้านเครื่องครัวที่อยากจะเหมากลับเมืองไทยแต่หิ้วไม่ไหว ที่ยั่วยวนมากที่สุดน่าจะเป็นอาหารปรุงสำเร็จที่สามารถซื้อ (และเดิน) รับประทานได้ทันที มี "จ๊กบัล" ขาหมูรีดมันของโปรดที่จิ้มกับแจ่วกุ้งฝอยเกาหลีอีกด้วย เป็นสวรรค์ย่อยๆ ของนักช็อป นักชิมเลยทีเดียวค่ะ

ส่วนบรรยากาศในตลาดนับว่าจัดการได้ดีมาก ไม่มีกลิ่นเหม็น เป็นอาคารโล่งหลังคาสูง และทางเดินกลางตลาดมีลำธารน้ำจำลองขนาดเล็ก มีเก้าอี้ยาวตลอดลำธารให้คนที่มาตลาดได้นั่งพักวางของหรือแม้แต่ซื้ออาหารมานั่งทาน เป็นบรรยากาศที่กันเองมาก

ร้านอาหารทะเลสดมีบริการส่งทั่วเกาหลีด้วยนะคะ ระบบโลจิสติกส์บริการขนส่งในตลาดเกาหลีสุดยอดมาก เขาเรียกว่า "แท๊กแบ" คือ ส่งถึงประตูบ้าน มีเอกชนให้บริการหลายรายเป็นเครือข่ายที่ใหญ่มากไม่ต้องรอไปรษณีย์ สั่งซื้อวันนี้อีกไม่กี่ชั่วโมงก็ถึง กรุงโซล ครั้งหนึ่ง เคยซื้อของในตลาดกลางกรุงโซลเป็นอาหารแห้ง ซื้อเสร็จก็ไปเที่ยวช็อปปิ้งต่อที่อื่นไม่อยากหิ้วกลับไปด้วยก็เลยส่งแบบ "แท๊กแบ" นี่ล่ะค่ะ เช้าตรู่วันรุ่งขึ้นก็มาส่งถึงบ้านแล้ว ราคาค่าส่งถูกกว่าค่าแท็กซี่กลับมาบ้านเสียอีก...

(ต่อฉบับหน้า)