‘ดารณี แซ่จู’ ไม่ใช้เงินเกินตัวก็เหลือออม

พรสวรรค์ นันทะ

การไม่มีหนี้เป็นลาภอันประเสริฐ ใครที่ทำได้เช่นนั้นถือเป็นความโชคดียิ่ง หนึ่งในผู้โชคดีจำนวนไม่น้อยมี "พี่เล้ง" ดารณี แซ่จู ผู้อำนวยการอาวุโสฝ่ายกลยุทธ์สถาบันการเงิน สายนโยบายสถาบันการเงิน ธนาคารแห่งประเทศไทย (ธปท.) รวมอยู่ด้วยเป็นแน่

แต่ความโชคดีที่ว่านี้ไม่ได้ลอยมาจากฟ้า หรือสวรรค์ประทานให้แต่อย่างใด แต่เกิดจากความตั้งใจ เรียนรู้ เข้าใจ และมานะฝึกฝนทำจนเป็นเรื่องปกติมาตั้งแต่เด็ก โดยมีตัวอย่างที่ดีจากการที่พ่อแม่ปฏิบัติให้เห็นอยู่เป็นนิตย์กลายเบ้าหลอมไปโดยธรรมชาติ

พี่เล้ง เล่าว่า เกิดมาไม่เคยมีหนี้เลยสักบาท ขนาดใช้บัตรเครดิตยังชำระทั้งจำนวนไม่เคยผ่อนจ่าย ทำให้กระทั่งดอกเบี้ยก็ไม่เคยเสีย

แถมยังชอบรอแคมเปญหรือโปรโมชั่นส่วนลดก่อนจะซื้อสินค้าด้วย ส่วนหนึ่งเพราะยังตัวคนเดียวทำให้เตรียมการในการดูแลตัวเองให้ดีมาโดยตลอด เพื่อสร้างภูมิคุ้มกันตัวเองด้วยการไม่ก่อหนี้ จัดการ ตัวเองไม่ให้เป็นภาระใคร

อีกอย่างตัวเองก็โชคดี ตรงที่ไม่ต้องมีหนี้จากความจำเป็นที่ต้องซื้อบ้านด้วย เพราะอยู่บ้านพ่อแม่ย่านวรจักรมาตลอดจนถึงทุกวันนี้

ทำงานมีเงินเดือนก็มักแบ่งเก็บก่อนจะใช้จ่าย เพราะคิดเสมอว่าต้องรู้จักใช้เงิน เพราะเป็นคนใช้เงินเก่ง ชอบเดินทางท่องเที่ยว ช็อปปิ้ง ทำผม ทำเล็บ นวด เป็นการให้รางวัลกับตัวเอง

เพราะมองว่าทำงานหาเงินก็ควรใช้เงินสร้างความสุขให้เราด้วย แต่การใช้เงินต้องใช้ไม่เกินที่หามาได้ ไม่ใช้จ่ายอะไรที่เกินตัวเรา ไม่ก่อหนี้ ใช้เท่าที่มีเท่านั้น

แต่ถึงจะรู้จักใช้เงิน แต่ก็ไม่ได้ปฏิเสธว่าชอบใช้ของมีค่า และแบนด์เนมบ้าง แต่จะมีวิธีจัดการกับความอยากได้ของตัวเอง คือ เวลาจะช็อปปิ้งจะรอให้มันลดราคาก่อน

เคยอยากได้กระเป๋าใบหนึ่งตั้งแต่ปีที่แล้ว แต่ราคาปกติรู้สึกว่าแพง ก็ใจเย็นรอมาเรื่อย พร้อมๆ กับพยายามสะสมคูปองส่วนลดไว้ก่อน จะได้มีส่วนสดเพิ่มอีกเวลาซื้อ และเพิ่งมาตัดสินใจซื้อเอาปีนี้

หรือข้าวของบางชิ้นก็ใช้วิธีเก็บเงินไว้ก่อนจะซื้อ พยายามไม่ซื้อบ่อยต้องใช้วิธีหาโอกาสพิเศษที่จะให้เป็นรางวัลตัวเองได้ จึงค่อยซื้อ เพราะการใช้เวลาคิดให้นานขึ้นหน่อย จะทำให้ค้นพบได้ว่าของบางอย่างที่เราอยากได้เอาเข้าจริงๆ เราไม่อยากได้ก็มี

นอกจากนี้ ส่วนตัวยังเป็นคนที่พิสมัยการเดินทางไปในสถานที่ใหม่ๆ ดังนั้น การชอบเดินทางท่องเที่ยวก็ต้องจัดสรรเงินให้เป็น มีอยู่ครั้งหนึ่งสมัยเรียนที่ได้ทุนของ ธปท.ที่ต้องไปเรียนต่างประเทศ เมื่อประมาณปี 2530 ต้องใช้เงินให้อยู่ในวงเงินที่ได้รับเท่านั้น

แม้ว่าแม่จะให้เงินพิเศษติดตัวไปเพิ่มด้วยก้อนหนึ่ง แต่ก็เลือกที่จะเก็บไว้ใช้ในกรณีฉุกเฉิน แต่ใจมันอยากไปเที่ยวกับเพื่อนบ้าง เพราะมันเหมือนได้พักก่อนจะได้มีแรงไปต่อ

เมื่อเงินในกระเป๋ากับความต้องการใช้จ่าย ไม่สมดุลกัน จึงต้องเลือกใช้วิธีจัดสรรการใช้จ่ายส่วนตัวลง ด้วยการประหยัดค่าใช้จ่ายประจำวัน เพื่อให้เหลือเงินส่วนหนึ่งเอาไว้ไปเที่ยวได้

รวมทั้งจัดเวลาไปทำงานหารายได้พิเศษ ซึ่งช่วงเรียนปริญญาตรีเคยไปทำงานเป็นแคชเชียร์ และตอนเรียนปริญญาโทก็ไปเป็นอาจารย์สอนพิเศษ จนได้ไปเที่ยวสมใจ และผลลัพธ์ที่ได้ก็ไม่เลว เพราะการเดินทางท่องเที่ยวก็ทำให้ชีวิตในช่วงที่เรียน ได้เรียนรู้หลายอย่างเพิ่มขึ้นนอกจากการเรียนในห้องเรียน ทั้งตอนเรียนปริญญาตรีที่อังกฤษ และเรียนปริญญาโทกับปริญญาเอกที่สหรัฐ

"พี่คิดว่าที่ทำแบบนี้ได้ส่วนหนึ่งน่าจะเพราะเห็นพ่อกับแม่ทำให้เห็นมาตั้งแต่เด็ก ท่านทำงานหนักแต่ใช้จ่ายประหยัด ใช้เงินมีเหตุผล ไม่ใช้จ่ายอะไรเกินตัว จริงๆ ท่านไม่ได้สอน แต่ทำให้ดู เราก็ได้ติดตัวมากด้วย" พี่เล้ง กล่าว

สำหรับการบริหารจัดการเงินส่วนตัวให้งอกเงยและมีเพียงพอไว้ใช้จ่ายในงานเกษียณนั้น พี่เล้ง บอกว่า เตรียมการมาตั้งแต่ทำงานที่ ธปท.ครั้งแรกเมื่อ 18 ปีที่แล้ว และยังจะทำต่อไปจนกว่าจะไม่ได้ทำงานแล้ว ด้วยการตัดบัญชีเงินเดือนแบ่งเก็บออมก่อนที่จะใช้จ่ายเงิน ทั้งการแบ่งไปลงในกองทุนสำรองเลี้ยงชีพเต็มเพดานประมาณ 12-15% ของเงินเดือน

รวมถึงลงทุนในกองทุนรวมหุ้นระยะยาว (LTF) และกองทุนรวมเพื่อการเลี้ยงชีพ (RMF) รวมไปถึงลงทุนในกองทุนรวม ที่สำคัญในแต่ละปีที่ได้เงินพิเศษเหมือนโบนัสก็จะไม่ใช้ แต่จะโอนไปลงทุนหมด ทำแบบจนเป็นปกติ มีวินัยกับตัวเอง เพื่อได้ลดหย่อนภาษีและออมไว้ในระยะยาวสำหรับการเกษียณ ทำให้ปัจจุบันมั่นใจว่าเงินที่ออมไว้จะมีเพียงพอในการเอาไว้ใช้ยามที่ไม่ได้ทำงานแล้วแน่นอน

ฉะนั้น เมื่อไม่ต้องกังวลเรื่องเงินแล้ว ก็น่าจะใช้ชีวิตได้ตามความฝันได้ คือ การเลือกเดินทางเที่ยวไปในสถานที่ใหม่ๆ ได้เสมอ จึงไม่คิดว่าชีวิตหลังเกษียณต้องกังวลอะไร เพราะในด้านสุขภาพก็โชคดีที่มีสวัสดิการจาก ธปท.รองรับแล้ว