สังคมแห่งผู้ผลิตสีเขียว

โดย...วิฑูรย์ สิมะโชคดี

องค์กรที่ประสบความสำเร็จในเรื่องของ “อุตสาหกรรมสีเขียว” (Green Industry) ซึ่งเป็นพื้นฐานของ “การพัฒนาอย่างยั่งยืน” (Sustainable Development) ตามบันได 5 ขั้นของกระทรวงอุตสาหกรรม อันได้แก่ ความมุ่งมั่นสีเขียว (Green Commitment) ปฏิบัติการสีเขียว (Green Activities) ระบบสีเขียว (Green System) วัฒนธรรมสีเขียว (Green Culture) และเครือข่ายสีเขียว (Green Network) นั้น

ขั้นตอนที่น่าจะทำให้เกิด “อุตสาหกรรมสีเขียว” อย่างยั่งยืนได้มากที่สุด ก็คือการสร้าง “วัฒนธรรมสีเขียว” ให้เกิดขึ้นในองค์กร

การมี “วัฒนธรรมสีเขียว” (Green Culture) ก็คือการที่ทุกคนในองค์กรให้ความร่วมมือร่วมใจในการปฏิบัติการ (ทั้งการผลิตและการให้บริการ) และดำเนินงานต่างๆ เพื่อให้ทุกกิจกรรมที่ทำเป็นไปด้วยความมีจิตสำนึกของการอนุรักษ์ และเป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อม จนกลายเป็นส่วนหนึ่งของ “วัฒนธรรมองค์กร”

“วัฒนธรรมสีเขียว” จึงเป็นการพัฒนา “ค่านิยม” ของการประพฤติปฏิบัติของบุคลากรในองค์กร โดยกำหนดแนวทางสำหรับการปฏิบัติเพื่อให้เกิดพฤติกรรมที่ให้ความสำคัญและใส่ใจต่อสิ่งแวดล้อม รวมตลอดถึงกำหนดวิธีการในการประเมินความคงอยู่ของวัฒนธรรมในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม และนำมาปรับปรุงพัฒนาต่อเนื่องจนเป็น “วัฒนธรรมองค์กร” ที่ยั่งยืนด้วย

เรื่องวัฒนธรรมนี้จึงเป็นการตอกย้ำให้ผู้บริหารต้องส่งเสริมและสนับสนุนให้เกิดวิถีแห่งการประพฤติปฏิบัติของพนักงานและผู้บริหารทุกคนในองค์กร กระทำหรือดำเนินการใดๆ ด้วยจิตสำนึกที่มีความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมและมุ่งมั่นในการผลิตสินค้าหรือบริการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมอย่างแท้จริง

อาทิ ความพยายามในการลดการใช้ทรัพยากรที่เป็นวัตถุดิบ การลดการใช้น้ำ การลดการใช้พลังงาน การลดการผลิตที่มากเกินความจำเป็น การลดปริมาณน้ำใช้ การลดของเสีย (โดยเฉพาะขยะ) การปรับเปลี่ยนวิธีการผลิตที่ทำให้เกิดของเสียน้อยลง หรือไม่มีของเสีย การไม่สร้างปัญหาสิ่งแวดล้อมเพิ่มขึ้น เป็นต้น

ทุกวันนี้ผู้บริหารองค์กรจึงไม่เพียงแต่ต้องทำการผลิตสินค้าหรือให้บริการที่เป็นมิตรต่อสิ่งแวดล้อมเท่านั้น แต่ยังต้องมีจิตสำนึกของความ
รับผิดชอบต่อสังคมมากขึ้นด้วย

ปัญหาต่างๆ ที่โลกของเรากำลังเผชิญอยู่ในขณะนี้ ไม่ว่าจะเป็นปัญหาเรื่องของโลกร้อน การหาแหล่งน้ำสะอาดสำหรับการบริโภค สุขอนามัยและคุณภาพชีวิตที่ดี พลังงานสีเขียว การศึกษา และการพัฒนาเมือง เป็นต้น ทำให้สังคมโลกต้องช่วยกันพัฒนาพลเมืองและแรงงานที่ตระหนักในศักยภาพและความสามารถของตนเอง เพื่อร่วมกันแก้ปัญหาสังคม ทั้งระดับชุมชน เมือง ประเทศ และสังคมระดับโลกด้วย

จุดเริ่มต้นของการอยู่ร่วมกันในสังคมในลักษณะของการต้องพึ่งพาอาศัยกันอย่างสมดุลตามหลักนิเวศวิทยา จึงต้องตั้งอยู่บนความพยายามของผู้ผลิตในการพัฒนาและเสนอสินค้าที่มีคุณภาพ เพื่อให้ได้รับความไว้วางใจสูงสุดจากผู้บริโภค โดยผู้ผลิตหรือผู้ให้บริการ ต้องหาทางเข้าถึงความต้องการของผู้บริโภคให้ได้มากขึ้น ผู้ผลิตจะต้องทำงานร่วมกับผู้ค้าปลีก และผู้ส่งมอบที่มีวิสัยทัศน์และมีความรับผิดชอบต่อสังคมที่สอดคล้องกัน

ดังนั้น เป้าหมายของ “ผู้ผลิตสีเขียว” ในวันนี้ ก็คือการเป็นผู้ผลิตและจำหน่ายผลิตภัณฑ์ที่แสดงถึงความมุ่งมั่นในการอนุรักษ์สิ่งแวดล้อมและมีความรับผิดชอบต่อสังคมด้วย

สังคมโลกวันนี้ จึงเป็นสังคม “ผู้ผลิตสีเขียว” ที่มีมากขึ้นทุกที ครับผม!