พลังหนุ่มสาว

สัปดาห์ที่แล้วได้เดินทางไปกับสภาธุรกิจไทย-กัมพูชา ที่พานักธุรกิจไปดูลู่ทางการลงทุนในกัมพูชาและเวียดนาม นอกจากสาระจากการดูงานแล้ว สิ่งที่ได้เห็น คือ พลังของคนรุ่นใหม่ค่ะ

กลุ่มแรกที่พบ คือ นักธุรกิจของไทยที่ร่วมทริปเดียวกัน บางคนอายุไม่น่าจะเกิน 30 ปี ก็ทำธุรกิจระหว่างประเทศกันแล้ว หนุ่มคนหนึ่งเป็นเทรดเดอร์ส่งสินค้าอุปโภคบริโภคของไทยไปขายในกัมพูชา ซึ่งเท่าที่ฟัง ธุรกิจน่าจะไปได้สวย เพราะสินค้าไทยได้รับความนิยมมากในกัมพูชา ดิฉันเห็นแล้วเป็นแบบนั้นจริงๆ เพราะตั้งแต่ตลาดธรรมดาไปจนถึงซูเปอร์มาร์เก็ต มีสินค้าไทยครองพื้นที่แทบทุกประเภท

สาวอีกคนเป็นเจ้าของธุรกิจนำเข้าอาหารทะเลจากญี่ปุ่นและส่งออกไก่แปรรูปจากไทยไปญี่ปุ่น ก็มาหาลู่ทางในตลาดกัมพูชา ที่ตอนนี้ทุนญี่ปุ่นกำลังบุกหนักมาก ทำให้ร้านอาหารญี่ปุ่นผุดขึ้นเป็นดอกเห็ดตามไปด้วย

หนุ่มสาวกลุ่มที่สอง คือ หนุ่มกัมพูชา เจ้าหน้าที่ของเขตเศรษฐกิจพิเศษพนมเปญ ซึ่งบริษัทส่วนใหญ่ในเขตนี้เป็นบริษัทญี่ปุ่น หลายชื่อคุ้นหูคนไทยดี อย่าง อายิโนะโมโต๊ะมินิแบ ยามาฮ่า และมีบริษัทไทยรายหนึ่งอยู่ในเขตนี้ด้วย คือ เบทาโกร ความโดดเด่นของหนุ่มกัมพูชารายนี้คือการใช้ภาษาต่างประเทศค่ะ พูดคล่อง สำเนียงดี

ดิฉันถามเขาว่า ทำไมใช้ภาษาอังกฤษได้ดีแบบนี้ เรียนจบจากนอกหรือเปล่า เขาบอกว่า จบปริญญาโทจากญี่ปุ่น แต่ภาษาอังกฤษเรียนในกัมพูชาล้วนๆ แถมยังพูดภาษาไทยได้นิดหน่อย ดิฉันคิดเองว่าเขาน่าจะฟังภาษาไทยได้ดีระดับหนึ่งเลยทีเดียว

ส่วนหนุ่มสาวกลุ่มสุดท้ายคือ ชาวเวียดนามค่ะ ที่ไม่ว่าจะหันไปทางไหน คนส่วนใหญ่ก็เป็นคนหนุ่มสาว คนวัยทำงานทั้งนั้น ดังนั้น ดิฉันไม่แปลกใจเลย ที่ตอนนี้ทุนต่างชาติพากันตบเท้าเข้าไปลงทุนขยายฐานธุรกิจในเวียดนาม เพราะประเทศนี้มีแรงงานจำนวนมากจริงๆ แถมยังขยันอีกต่างหาก

ทูตพาณิชย์ของไทยในเวียดนาม เล่าว่า พนักงานออฟฟิศส่วนใหญ่ทำงาน 2 จ๊อบทั้งนั้น บางคนทำงานออฟฟิศกลางวัน ตกเย็นก็ทำงานแปลเอกสาร สอนพิเศษ บางคนไปเป็นล่ามช่วงวันเสาร์และอาทิตย์ ทำให้ตอนนี้สาขาที่คนเวียดนามนิยมเรียนกันมาก คือ ภาษาต่างประเทศและการท่องเที่ยว เพราะเอามาใช้ทำอาชีพเสริมได้

รู้ไหมคะ สิ่งหนึ่งที่ดิฉันเห็นคู่กับหนุ่มสาวสามชาติที่เหมือนกันคืออะไร?

โทรศัพท์มือถือ สมาร์ทโฟนค่ะ ทั้งใช้ท่องเน็ต แชต ถ่ายเซลฟี่

นี่คือช่องทางเข้าถึงคนกลุ่มนี้ที่ห้ามพลาดค่ะ