บันทึกทูตพม่า

น่าดีใจจริงๆ ที่แม้หลายต่อหลายครั้งจะได้ยินคนพูดกันว่า คนไทยอ่านหนังสือน้อย

แต่ทุกครั้งที่มีโอกาสได้ไปงานสัปดาห์หนังสือแห่งชาติ ก็มักจะเจอกับฝูงชนหนาแน่น ทุกเพศทุกวัย ไปเลือกสรรและซื้อหนังสือกันอยู่เสมอ รวมถึงปีนี้ที่หลายเสียงบอกว่า เศรษฐกิจไม่ค่อยดีเท่าไหร่

หนังสือเล่มหนึ่งที่ไปคว้ามาได้จากงานรอบนี้ คือ "บันทึกทูตเมียนมาร์ จากลุ่มอิรวดีสู่เจ้าพระยา" ผลงานของอู นยุ่น ส่วย อดีตเอกอัครราชทูตพม่าประจำประเทศไทย ช่วงปี 2529-2535

นอกจากได้เห็นมุมมองของทูตพม่าท่านนี้ผ่านตัวหนังสือแล้ว ก็ยังได้ไปฟังงานเสวนาเปิดตัวหนังสือ เพื่อฟังความคิดความเห็นของท่าน และผู้เชี่ยวชาญด้านพม่าอีกหลายท่าน

จากการอ่านและฟัง จึงเห็นได้ชัดว่าพม่าให้ความสำคัญกับประเทศไทยในฐานะมิตรประเทศใกล้ชิดมานานหลายยุคหลายสมัย และเห็นไทยเป็นตัวอย่างในหลายๆ ด้าน โดยเฉพาะด้านการส่งออก ตั้งแต่เมื่อหลายสิบปีก่อน ที่ไทยมีความโดดเด่นมาก

ส่วนอีกประเทศหนึ่งที่พม่าต้องการเรียนรู้สูตรการส่งออก คือ สิงคโปร์ ที่ท่านทูตบันทึกไว้ในหนังสือว่า ท่านมักคิดเสมอว่า ทำไมประเทศเล็กๆ ซึ่งมีพื้นที่เพาะปลูกเพียงน้อยนิดจึงเจริญรุ่งเรือง เหตุใดประเทศพม่าจึงยังไม่ได้เป็นประเทศมั่งคั่งเช่นกับประเทศอื่นบ้าง

สมัยนั้นท่านและทีมงานพยายามศึกษาว่าไทยและสิงคโปร์ผลิตอะไรในประเทศได้บ้าง ปรับปรุงผลผลิตได้อย่างไร ส่งออกผลผลิตไปที่ไหน หาวัตถุดิบมาจากไหน

จากข้อมูลในหนังสือ เห็นชัดเจนเลยค่ะว่า ประเทศไทยสมัยนั้นมีความสามารถส่งออกในระดับแถวหน้าของภูมิภาค มีความสามารถในการคิดค้นวิจัยเพื่อปรับปรุงสินค้าเกษตรเป็นอย่างดี และเป็นตัวอย่างให้ประเทศอื่นต้องการจะมาเรียนรู้

การอ่านหนังสือเล่มนี้และฟังปาฐกถาของท่านอู นหยุ่น ส่วย ทำให้เห็นเมืองไทยในอีกมุมหนึ่ง คือ มุมมองของคนจากประเทศเพื่อนบ้านที่มีต่อสังคมไทยในด้านต่างๆ ซึ่งถือว่ามีความสำคัญมาก โดยเฉพาะในยุคที่ชาติอาเซียนทั้ง 10 ประเทศ กำลังจะรวมตัวกันแน่นแฟ้นมากขึ้น

เราควรจะต้องสนใจและเข้าใจว่า ประเทศเพื่อนบ้านมองและคิดกับเราอย่างไรบ้าง อย่าเอาแต่มองในมุมของเราอย่างเดียว คิดเอาเองว่า เขาจะมองเราอย่างไร

อีกทั้งช่วยตอกย้ำให้เห็นชัดเจนว่า พม่าไม่ได้มองไทยเป็นศัตรู แต่มองไทยในแง่ของมิตรประเทศมากกว่า ต่างจากคนไทยที่บางครั้งยังฝังจิตฝังใจกับสงครามในอดีต เรื่องทองคำสมัยอยุธยาอยู่เลย