สายการบินแห่งชาติ

ขณะที่ผมเขียนบทความนี้ ผมกำลังนั่งเครื่องบินของสายการบินแห่งชาติของเมียนมา เพื่อบินจากย่างกุ้งไปเมืองมะลิด (Myeik) อันที่จริงที่มะลิดถ้าเป็นภาษาเมียนมาต้องเรียกว่า “เปลียก” จึงจะถูก
แต่คนไทยเราคุ้นเคยกับการเรียกว่ามะลิดมาตลอด เอ้า....มะลิดก็มะลิด

การมาครั้งนี้ผมมีภารกิจที่จะต้องมาร่วมบรรยายให้กับทางการเมียนมา คือ รัฐตะนาวศรี หรือ Tanintharyi เขาเชิญมาร่วมบรรยายเรื่อง "การลงทุนในรัฐตะนาวศรี" กำหนดการคือเริ่มงานวันที่ 7-8 ธันวาคมนี้ ซึ่งผมรับปากว่าจะมาก่อนหน้าสักเดือนแล้ว ก็ลืมไปเลย
เพราะเห็นว่ายังอีกนาน

จึงให้น้องๆในบริษัทฯของผมที่ย่างกุ้งเป็นคนจองตั๋วภายในประเทศให้ส่วนตั๋วเดินทางจากกรุงเทพไปย่างกุ้ง ให้เลขาฝั่งไทยจัดการ กะว่าฝั่งไทยน่าจะยากกว่าฝั่งเมียนมา จึงได้รีบจองตั๋วเดินทางมาก่อนหน้าหนึ่งอาทิตย์ คิดว่าจะทัน ที่ไหนได้ เที่ยวบินเต็มทุกไฟท์ติดต่อกันมาสี่วันแล้ว หาที่นั่งไม่ได้เลย

ด้วยความเกรงใจที่ทางฝั่งเมียนมา มีผู้ใหญ่ระดับรัฐมนตรีพลังงาน รัฐมลตรีประจำรัฐตะนาวศรีมาเปิดงาน จึงต้องรีบหาทางเดินทางไป ส่วนตั๋วจากไทยไปย่างกุ้ง ผมได้ซื้อใว้ในวันที่ 6 ธันวาคมไฟท์ค่ำโดยคาดการว่าจะเดินทางไปมะลิดในไฟท์เช้าของวันที่ 7

ทำให้ทุกอย่างคลาดเคลื่อนไปหมด เพราะในช่วงเช้าของวันที่ 7 ไม่มีที่นั่งสำหรับเดินทางไปมะลิดเหลือเลย ถนนทุกสายมุ่งตรงไปมะลิดเพื่อร่วมงานสัมมนา ทั้งๆที่โดยปกติแล้วเครื่องบินไปมะลิดจะว่างมาก

ผมเลยขอให้ฝ่ายจัดงานช่วยหาที่นั่งบินไปมะลิดให้ สรุปได้ไปวันที่ 6 เย็น ผมจึงต้องเปลี่ยนเป็นไฟท์เช้าจากกรุงเทพไปย่างกุ้ง คราวนี้ก็วุ่นวายไปหมด โชคดีที่ผู้จัดการภาคพื้นดินประจำกรุงเทพ
ของสายการบินเมียนมาแอร์เวย์ทราบเรื่อง จึงรีบจัดการเปลี่ยนไฟท์ให้ โดยไม่ต้องซื้อตั๋วใหม่อีกใบ
ขอขอบพระคุณผู้จัดการภาคพื้นดินฯคุณสาทิตมาณ.ที่นี้ด้วยครับ

ที่จริงผมเป็นขาประจำของสายการบินเมียนมาแอร์เวย์ สายการบินแห่งชาติเมียนมาอยู่แล้ว ไม่ว่าผมจะบินในประเทศเมียนมาหรือไป-มาระหว่างกรุงเทพ-ย่างกุ้ง ก็จะใช้บริการเขาเป็นประจำอยู่แล้ว

เหตุผลที่ติดใจสายการบินนี้ เพราะการบริการเขาดีมากๆ ไม่ว่าความสะดวกด้านเช็คอินฯที่กรุงเทพฯ
น้องๆที่สนามบินจะอำนวยความสะดวกให้กับผู้เดินทางดีมาก เรื่องน้ำหนักกระเป๋าเดินทางเกินไป 2-3 กิโลกรัม เขาก็จะอะลุ่มอะลวยให้เสมอ ไม่เหมือนสายการบินโลว์คอสต์อื่นๆ ที่คอยจ้องจะชาร์จค่าน้ำหนักตลอดเวลา

อีกทั้งบางครั้งมีงานด่วนที่บริษัทฯมาไม่ทันเช็คอิน เกินเวลาไป 5-10 นาที ผมมักจะรีบโทรฯมาบอกน้องที่เคาร์เตอร์ ขอให้เขาออกตั๋วใว้ให้ก่อน จะได้ไม่ตกเครื่อง เขาก็ช่วยให้อย่างไม่อิดอ็อด นี่คือจุดเด่นของเขา ต้องยอมรับว่าสายการบินอื่นๆทำให้ไม่ได้แน่นอน

ที่สำคัญการที่เขาใช้เครื่องบินที่ไม่ใหญ่เกินไป จึงรับผู้โดยสารไม่มาก ทำให้การเช็คตรวจคนเข้าเมืองไม่ต้องไปออกันที่สนามบินที่ย่างกุ้ง อีกอย่างคือคนต่างชาติน้อยมาก บนเครื่อง 90 เปอรเซ็นต์เป็นชาวเมียนมา เวลาเข้าแถวตรวจคนเข้าเมือง ช่องชาวต่างชาติจึงน้อยและเร็วมาก ไม่ต้องเสียเวลาเป็นชั่วโมงในการตรวจคนเข้าเมือง

อีกสิ่งหนึ่งที่สายการบินนี้มี แต่โลว์ครอสแอร์ไลน์ไม่มี คืออาหารฟรีครับ อาหารก็ไม่เลวร้ายนะครับ แม้จะเป็นแซนด์วิชเขาก็เปลี่ยนแปลงตลอด ไม่ซ้ำซากเหมือนสายการบินอื่น พนักงานที่บริการบนเครื่องก็ไม่หน้าบูด

ยิ่งผมเดินทางบ่อยมาก เดือนละ 2-3 ครั้ง จนพนักงานบริการบนเครื่องจำหน้าได้ เขาจะทักทายพูดคุยด้วยตลอดครับ จึงทำให้ติดใจและใช้บริการมายาวนานเกือบ 20 ปีเลยครับ

เรียกว่าเห็นพนักงานบางคนจากตัวผอมๆเล็กๆ จนกระทั่งปัจจุบันขยายขนาดตัวไปแล้วครับ ค่าตั๋วเครื่องบินก็ไม่ต่างกับราคาค่าตั๋วของโลว์ครอสแอร์ไลน์เลยครับ ไปกลับ 4,000 กว่านิดๆ ถ้าเทียบกับสายการบินประจำชาติของไทย 8-9,000 บาท ผมบินได้ 2 เที่ยวเลย หรือเทียบกับสายการบินบูติคก็ประมาณ 2 เที่ยว/3เที่ยวเลยครับ

ส่วนหากเทียบกับโลว์คอสต์ หากเราต้องซื้อน้ำหนักราคาจะพอๆกันเลย แต่บริการต่างกันลิบลับ
ซ้ำยังไม่ต้องไปแย่งกันใช้บริการ ทั้งเช็คอินก็ลำบาก ตรวจคนเข้าเมืองก็ลำบากอีกด้วย

ผมเคยเล่าให้เพื่อนหลายคนฟัง เกือบทุกคนเริ่มมาใช้บริการแล้ว แต่มีบางท่านบอกว่าเครื่องเก่าหรือเปล่า? ต้องบอกว่าเครื่องไม่ได้เก่าอย่างที่คิดเลย อีกทั้งยังไม่เหมือนสายการบินโลว์คอสต์บางสายที่เขาไม่มีเวลาให้เครื่องบินเขาจอดนิ่ง เครื่องจะบินตลอดเวลา

สังเกตุได้จากการดีเลย์ของเครื่องที่มักจะเห็นบ่อยๆ เพราะรอเครื่องบินที่ดีเลย์มาจากที่อื่น เวลาก็จะขยับดีเลย์ต่อๆกันไป พอค่ำๆ เครื่องจะดีเลย์เป็นชั่วโมงเลยครับ

สายการบินนี้เขาไม่ค่อยจะดีเลย์ หากเครื่องไม่พร้อมจะยกเลิกไฟท์บินไปเลยครับ นี่คือจุดเด่นของเขา

วันนี้เขียนเชียร์ให้เขาแล้ว คงต้องขอเรียกเก็บค่าโฆษณาเสียแล้วครับ ....ฮา