posttoday

สร้างความสำคัญให้เมืองชายแดนไทย (จบ)

09 ธันวาคม 2562

โดย กริช อึ๊งวิฑูรสถิตย์

อาทิตย์ที่ผ่านมา ผมได้นำเอาคำถามของเพื่อนผู้มาเยือนจากอำเภอแม่สอด ซึ่งผมได้ยกเอาชายแดนของอำเภออรัญประเทศที่ติดกับเมืองปอยเปต กัมพูชาและอำเภอเชียงแสนที่ติดกับเมืองต้นผึ้ง ฝั่งลาวมาเป็นตัวอย่างว่า แม้จะมีเมืองบ่อนคาสิโนอยู่ฝั่งตรงข้าม แต่ก็ไม่ได้ทำให้อำเภอทั้งสองได้รับผลดีต่อการค้า-การส่งออกเลย

อาทิตย์นี้ อยากจะพาเพื่อนมาดูเมืองเมียวดีฝั่งตรงข้ามอำเภอแม่สอดบ้าง ว่ามีผลอย่างไร และอนาคตจะเป็นอย่างไร เป็นการตอบคำถามของเพื่อนที่อุตสาห์มาหาด้วย ที่เมืองเมียวดีนั้น อดีตที่ยังไม่มีบ่อนคาสิโน ผมก็เข้ามาทำการค้าเพื่อส่งออกสินค้าไปยังย่างกุ้งแล้วครับ

เพราะที่นี่เป็นจุดผ่านแดนที่จะส่งสินค้าไปย่างกุ้งที่ใกล้ที่สุด พวกเราก็ส่งออกสินค้าเข้าไปเป็นปกติ การค้า-การส่งออกจะมากขึ้นหรือลดลง ปัจจัยก็มักจะมาจากความสะดวกในการขนส่ง ความเข้มงวดของเจ้าหน้าที่ฝั่งเมียนมา อัตราแลกเปลี่ยนเงินตรา และความต้องการสินค้าของประชาชนชาวเมียนมาไม่ได้มาจากบ่อนคาสิโนแต่ประการใด

พอรัฐบาลเมียนมาเริ่มเปิดสัมปทานบ่อนคาสิโน ก็มีนายทุนจากทั่วทุกสารทิศแห่กันไปเปิดบ่อนกัน ปัจจุบันนี้มีบ่อนอยู่ประมาณเกือบยี่สิบแห่ง พูดด้วยความเป็นธรรม ไม่ใช่ว่ามีบ่อนแล้วจะไม่มีผลเลยสักนิดก็ไม่ได้ แน่นอนว่าก็คงจะได้รับอานิสงส์บ้าง แต่ไม่ได้มากอย่างที่คิดหรอกครับ ผลเสียก็เช่นกัน เหรียญย่อมมีสองด้าน แล้วแต่มุมมองของแต่ละคนย่อมแตกต่างกันไป

ในส่วนผมนั้น ผมคิดว่าผลเสียที่จะตามมาเยอะมาก ทั้งการทำให้เยาวชนมองการพนันเป็นเรื่องปกติ ไม่เห็นเป็นมหันตภัย แต่ที่พ่อแม่ผมสอนมาตั้งแต่เด็กๆว่า

"อยากกินให้กินไปเลยไม่ต้องกว่าเจ๊ง แต่ห้ามเล่นการพนัน เพราะการพนันจะทำให้ล่มจมไป" อีกทั้งปัญหาสารพันที่จะตามมา เช่น ปัญหาอาชญากรรม รวมทั้งลักเล็กขโมยน้อย จนถึงฉก ชิง วิ่งราว ปัญหาสังคม

ปัญหาโสเภณี ปัญหาโรคระบาด นี่เป็นเพียงเล็กน้อยที่กล่าวมาเท่านั้น ภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ใต้น้ำที่จะเกิดขึ้นมายังอีกเยอะครับ หากเราขัดขวางเขาไม่ได้ เพราะอยู่ในบ้านของเขา เราเป็นเพียงเพื่อนบ้านไปเกี่ยวข้องเขาไม่ได้

เราก็ต้องพยายามหาช่องทางในการทำมาหากิน บวกกับการที่ต้องพยายามดูแลลูกหลานเราให้ดีๆ เราต้องทำตัวให้เป็น "เหาฉลาม" ให้ได้ คือเราต้องรู้จักหลบเป็นปีก รู้จักหลีกเป็นหางครับ นั่น คือ ทำอย่างไรดี โดยเราไม่ต้องมาขวางเขา แล้วต้องดูว่าอะไรที่เราสามารถทำได้ โดยเราต้องศึกษากันให้ดีๆครับ เรามาดูพฤติกรรมของเขาก่อนนะครับ

มาดูนักท่องเที่ยว (ถ้าจะเรียกให้ถูกต้องเรียกว่านักการพนัน)ชาวต่างชาติก่อน ร้อยละแปดเก้าสิบคือนักท่องเที่ยวชาวจีนแผ่นดินใหญ่ โดยส่วนมากพวกนักท่องเที่ยวเหล่านี้

เมื่อเขาลงเครื่องบินมาที่สนามบินแม่สอดปรุ๊บก็มีรถตู้มารับถึงหน้าสนามบินปรั๊บเลยครับ แล้วเขาก็จัดการส่งข้ามฝั่งไปที่บ่อนเลย โดยไม่จำเป็นต้องเข้ามาจับจ่ายใช้สอยในอำเภอแม่สอด จะมีบ้างก็ส่วนน้อยมาก เมื่อเข้าสู่บ่อนคาสิโนก็ตั้งหน้าตั้งตาแทงพนันกัน นั่งอยู่บนโต๊ะนั่นแหละครับ

จนกระทั่งเงินหมดหรือเวลาหมด ก็มีรถตู้ส่งมาที่สนามบินแม่สอดเลยครับ แล้วก็บินตรงมากรุงเทพฯ หลังจากนั้นจะบินตรงหรือแวะเที่ยวกรุงเทพฯอย่างไรไม่ทราบ

ส่วนอีกพวกหนึ่งคือนักท่องเที่ยวชาวไทย (ก็นักพนันอีกนั่นแหละ) กลุ่มนี้คือคนที่มีรสนิยมในการเล่นการพนันเหมือนกัน มักจะมากันเองเป็นส่วนมาก กลุ่มนี้เขารู้จักอำเภอแม่สอดเป็นอย่างดี จึงมีบ้างที่จะเข้ามาใช้จ่ายในอำเภอแม่สอดบ้างครับ อุปมา-อุปไมยเหมือนเรานั่งดูปลาแซลมอน


เราเห็นมันกำลังจะว่ายทวนกระแสน้ำไปสู่เหนือน้ำเพื่อวางไข่ หมีจะต้องคอยดักจับปลาเหล่านั้น แต่จะเลือกจับได้เป็นบางตัว เพราะจับไม่ได้ทั้งหมด มันจะหลุดลอดไปบ้างก็ช่างเถอะ หมีจะพอใจที่จับได้เป็นบางตัวนั้น นั่นแหละครับ เราต้องทำตัวให้เหมือนหมีไง เราจะจับนักท่องเที่ยวได้บ้างหลุดลอดไปบ้างก็ช่างเถอะ

เราพอใจแค่นี้ก็ดีแล้ว แต่ปัจจุบันสิ่งที่น่าเป็นห่วง คือ นักลงทุนชาวจีนที่สร้างเมืองชเวโก๊กกู่ เขาได้ขออนุญาตสร้างสนามบินในเมืองเมียวดี ถ้าหากเขาทำสำเร็จ สนามบินแม่สอดก็จะหมดมนต์ขลังทันที สิ่งที่จะทำได้วันนี้ เราควรจะต้องรีบขยายสนามบินแม่สอดที่ปัจจุบันนี้ยังไม่สามารถรองรับเครื่องบินขนาดใหญ่ได้ ดังนั้นจึงไม่มีเครื่องบินบินตรงจากนักท่องเที่ยวชาวจีนเข้ามา

หากเราขยายสนามบินแม่สอดที่สามารถรองรับเขาได้แล้ว เขาก็ไม่ต้องลงทุนสร้างสนามบินให้เสียเงินเสียทองเยอะ เรียกว่าต่างคนต่างได้ คือ ต้องสร้างแหล่งรองรับเศษเลยที่เขาจะผ่านเข้ามาครับ

อีกเรื่องหนึ่งที่ต้องรีบดำเนินการคือ เราต้องให้นักท่องเที่ยวที่มีฐานะดีชาวเมียนมา ที่กำลังจะมาที่เมียวดี เขาย่อมอยากจะเข้ามาเที่ยวที่แม่สอด เพราะเขายังนิยมชมชอบไทยเราอยู่ เราต้องดูดเขาให้อยู่ครับ

สิ่งที่ผมมองคนกลุ่มนี้เวลาเขามาที่เมียวดี เขาจะนำรถหรูๆของเขามาเอง ปัจจุบันนี้เขานำรถข้ามมาแม่สอดได้แค่วันเดียว ไม่สามารถข้ามมาจอดใว้ข้ามคืน นี่คือผลเสียหรือไม่เกิดผลดีกับเศรษฐกิจของแม่สอดเลย หากเราอนุญาตให้เขาเข้ามาจอดได้หลายๆวัน เขาก็จะสามารถนำเงินเข้ามาใช้จ่ายในแม่สอดได้ หรือ แม้กระทั่งนำรถมาจอดทิ้งใว้ที่สนามบินแม่สอด แล้วบินเข้าไปเที่ยวกรุงเทพฯต่อได้อีก

แล้วถามว่าอ้าว...คุณก็จอดรถทิ้งใว้ที่เมียวดีก็ได้นี่ ไม่เห็นจำเป็นต้องมาจอดที่แม่สอดก็ได้นี่ ต้องตอบว่าถ้าเป็นคุณ คุณมีรถหรูดีๆ แล้วนำมาเที่ยวกับคุณ คุณจะกล้าจอดทิ้งใว้โดยไม่แน่ใจในความปลอดภัยมั้ยละ อย่างนี้ผมก็ต้องนอนที่เมียวดี ไม่ต้องมานอนที่แม่สอดก็ได้เช่นกัน

ใครได้ใครเสียครับ