การปลุกจิตสำนึกความรักชาติของคนในประเทศ

เมื่ออาทิตย์ที่ 6 ตุลาคมที่ผ่านมา ผมอาศัยวันที่ว่างจากการเดินทาง มาเปิด YouTube ดูการสวนสนามของวันชาติประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนย้อนหลัง

เพราะวันที่ 1 ตุลาคมเป็นวันชาติที่แท้จริงเป็นวันทำงานของเรา ผมจึงไม่มีโอกาสได้นั่งดู จึงต้องดูย้อนหลังจากช่องทางนั้นแหละครับ 

ในขณะที่ปีนี้ เป็นปีที่เฉลิมฉลองอย่างยิ่งใหญ่ เพราะเป็นปีที่ครบรอบ 70 ปี ของการเปลี่ยนแปลงการปกครองของจีนครับ

ทางการจีนได้ให้ความสำคัญกับวันชาติปีนี้มาก เริ่มจากเพิ่มวันหยุดปีนี้ เขาหยุดยาวมาก ถึง 7 วันเลยครับ ในขณะที่สถานฑูตจีนประจำต่างประเทศก็หยุดยาวเช่นกัน มาเปิดเอาวันจันทร์ที่ 7 ตุลาคม ทำเอาคนที่จะเดินทางไปประเทศจีน แล้วไม่ทราบมาก่อนทำวีซ่าแทบไม่ทันเลยครับ

ในงานปีนี้เขาจัดงานด้วยการเดินพาเหรดกันที่หน้าอาคารเทียนอานเหมิน ผมคงไม่อธิบายมากนะครับ วันนี้เพียงแต่อยากมาแชร์มุมมองของผมต่อการได้ดูการเดินพาเหรดทาง YouTube ว่าเขานำเสนออย่างไรครับ

สิ่งที่ได้เห็นที่เขาแสดงในการเดินพาเหรดครั้งนี้

สามารถได้เห็นชัดเจนว่าทางประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีนเขานำเสนออะไร ท่านลองอ่านดูนะครับ ท่านอาจจะเห็นไม่เหมือนผม ก็ถือว่าแชร์ๆกันคิดแชร์ๆกันอ่านใจเขาดู เอาสนุกๆนะครับ

อันดับแรก ผมเห็นว่าเขาพยายามนำเสนอผลงานของผู้นำของเขา แต่ละยุคแต่ละสมัย เพื่อเป็นการให้เครดิตของแต่ละท่านผู้นำ ซึ่งเป็นการดีมากเลยครับในข้อนี้ 

เพราะจะได้ให้คนรุ่นหลังไม่ลืมผู้นำในอดีตของเขา แม้ว่าบางท่านก็มีคุณูปการต่อประเทศมากบ้างน้อยบาง เขาก็ให้เครดิตหมด

ซึ่งไม่เหมือนบางประเทศ ที่ผู้นำบางท่านเด็กรุ่นใหม่จะไม่รู้จักผู้นำประเทศในอดีตแล้ว อสัญกรรมไปไม่กี่ปีก็ลืมท่านไปแล้ว ถ้าเป็นเช่นนี้ใครเขาอยากจะเสียสละเพื่อบ้านเพื่อเมืองละครับ

เรามีบทกลอนที่ท่องกันได้ท่องกันดี คือบท “อินทรวิเชียรฉันท์” ในคำฉันท์ “กฤษณาสอนน้อง” เอานิดนะครับเผื่อคนรุ่นใหม่ลืมบทกลอนนี้ 

“พฤษภกาสร อีกกุญชรอันปลดปลง โททนต์เสน่ห์คง สำคัญหมายในกายมี นรชาติวางวาย มลายสิ้นทั้งอินทรี สถิตทั่วแต่ชั่วดี ประดับใว้โลกา ความดีก็ปรากฎ กิติยศฤๅชา ความชั่วก็นินทา ทุรยศยินขจร”

อีกมุมมองหนึ่ง คือ การแสดงแสนยานุภาพให้ทั่วโลกเห็น ว่าคุณอย่าล้ำเส้นมากนะ ทางจีนมีดีเหมือนกันนะ เช่น ขีปนาวุธนิวเคลียร์ตงฟง17 ตงฟง 41

ที่มีวิสัยการยิงไกลไปถึงนิวยอร์ค สหรัฐอเมริกาโน่นเลย ยังมีเครื่องบินรบไร้นักบินขับ มากันเป็นโขยงเลยครับ ครั้งนี้นำมาโชว์แบบไม่ต้องปิดบังกันเลยครับ (ไม่แน่ที่มีอีกอยู่ข้างหลังยังอีกเป็นกระบุง) เห็นอย่างนี้คงได้หนาวๆกันบ้างแหละ

ขนาดโดรนของซีเรียถูกยิงตกไปแค่เครื่องเดียว ยังก่อสงครามล้างแค้นกันตายเป็นเบือ นี่นำออกมาโชว์ชนิดว่ายิงตกไปกี่เครื่องก็ชิวๆ เพราะข้างด้านหลังยังมีอีกเยอะ

มุมมองที่สาม คือ การที่ประธานาธิบดีสี เจี้ยนผิง แสดงออกด้วยการตรวจแถวกองกำลังเกียรติยศ ได้พูดผ่านไมค์หน้ารถให้กำลังใจทหารตลอดเส้นทาง ด้วยคำว่า 

“เหล่าสหายทั้งหลาย ลำบากพวกคุณมากแล้ว” พร้อมทั้งยืนโบกมือให้แถวขบวนพาเหรดตลอดงาน เป็นการให้กำลังใจและได้ใจคนจีนทั้งชาติเลยครับ

รวมทั้งการเชิญอดีตผู้นำที่ยังมีชีวิตอยู่ ให้มาร่วมงานและยืนเคียงบ่าเคียงไหล่ท่านประธานาธิบดีตลอดงาน ท่านอดีตประธานาธิบดีเจียงเจ๋อหมิน ที่ท่านมีอายุ 93 ปี

ท่านนั่งอยู่บนรถเข็นที่มองจากสายตาของผม ผมคิดว่าท่านน่าจะปลาบปลื้มใจเป็นอย่างมากทีเดียวครับ ในขบวนรถบัสเปิดประทุน

เรายังเห็นบุตรหลาน ญาติสนิทของท่านอดีตผู้นำในการปฏิวัติก็ถูกเชิญมานั่งขบวนแห่ ด้วยการถือป้ายรูปภาพของญาติผู้มีคุณูปการต่อประเทศชาติกันทุกคน

ผมว่านี่เป็นการให้ความสำคัญต่ออดีตวีรบุรุษทั้งหลายอย่างสูงสุดทีเดียวครับ

มุมมองสุดท้าย มีการแสดงออกถึงวิสัยทัศน์ของผู้นำแต่ละยุคแต่ละสมัย ทั้งยังได้มีการวาดภาพอนาคตของประเทศชาติ ให้แก่ประชาชนได้เห็นว่าทิศทางของประเทศจะไปทางไหน

เป็นการปลุกจิตสำนึกความรักชาติได้อย่างเฉียบแหลมทีเดียวครับ เขาไม่จำเป็นต้องเอาอดีตอันขมขื่น มาปลุกความรักชาติ

แต่เอาอนาคตของชาติที่จะสร้างให้ จากการเปิดประเทศเพียงไม่กี่ปี เราคนไทยเชื้อสายจีนคงจำภาพที่พ่อแม่เรา ไปเยาวราชเพื่อส่งเงินด้วยโพยก้วนไปให้แก่ญาติมิตรที่เมืองจีนผ่านไปไม่กี่ปีให้หลังนี่เอง

บัดนี้ประเทศจีนเขากลายเป็นประเทศที่มีฐานเศรษฐกิจที่ใหญ่อันดับสองของโลก ผมว่าเป็นมุมมองที่น่าคิดนะครับ 

มาเถอะครับ เรามาร่วมกันรักชาติกันให้มากๆ อย่าทะเลาะกันอีกเลยครับ เพราะสงครามยุคนี้ เขาไม่ต้องเอาอาวุธมาห่ำหั่นกันอีกแล้ว

เขาเอาเศรษฐกิจมากรุกกันแล้วครับ